Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2016

Πώς να θεραπεύσουμε το σώμα από τις χρόνιες εντάσεις.....!!!!!!!!!

Υπάρχουν δύο ειδών εντάσεις στο σώμα : οι ψυχολογικής προέλευσης, που μπορεί να έχουν συσσωρευτεί στο σώμα ακόμα και από την πρώιμη παιδική ηλικία, και οι εντάσεις που δημιουργούνται σε άλλες περιπτώσεις, όπως όταν ακούμε έναν ξαφνικό και δυνατό θόρυβο.

Στην περίπτωση του ξαφνικού και δυνατού θορύβου, το σώμα μας θα κάνει μια απότομη σύσπαση. Η ένταση από τη σύσπαση θα διαρκέσει μερικά δευτερόλεπτα ή λεπτά, αφότου ο ήχος θα έχει εξαφανιστεί. Ο ξαφνικός ήχος δεν εμπεριέχει συναισθηματικό περιεχόμενο.

Αν ένα παιδί υποβάλλεται συνεχώς σε εντάσεις που συνοδεύονται από συμπεριφορές απόρριψης και συνθήκες στις οποίες νιώθει ότι πρέπει να προστατέψει ή να συρρικνώσει τον εαυτό του, είναι σαν να υποβάλλεται σε επαναλαμβανόμενα σοκ. 

Αυτές οι εντάσεις στο σώμα δεν φεύγουν από μόνες τους όπως στην περίπτωση του ξαφνικού θορύβου, αλλά αρχίζουν να συσσωρεύονται και δημιουργούνται κάτι σαν στρώσεις.

Η διάρκεια αυτών των εντάσεων είναι πολύ μεγάλη. Μπορεί να παραμείνουν στο σώμα καθ'όλη την ενήλικη ζωή του ατόμου, ακόμα και αν οι πρωταρχικές συνθήκες δεν υφίστανται πια. Επιβιώνουν ακόμα και στη συνειδητοποίηση της αληθινής μας φύσης.

Για να τις θεραπεύσουμε ξεκινάμε εγκαταλείποντας την πεποίθηση ότι είμαστε το σώμα και στρεφόμαστε στις εμπειρίες του, έτσι όπως τις βιώνουμε. Κλείνουμε τα μάτια και νιώθουμε τις διάφορες αισθήσεις του σώματος. 

Στη συνέχεια, εγκαταλείπουμε την ταμπέλα «αισθήσεις» και μένουμε με την εμπειρία «αισθάνομαι». Επιτρέπουμε δηλαδή στην εμπειρία «αισθάνομαι» να εξαπλωθεί μέσα στο χώρο της επίγνωσής μας -στον οποίο και εμφανίζεται- και παρατηρούμε ότι το «αισθάνομαι» δεν περιορίζεται από κάτι.

Μ’ αυτή την πρακτική φαίνεται σαν να μην κάνουμε τίποτα στο σώμα και στην πραγματικότητα δεν κάνουμε τίποτα. Ωστόσο, συνειδητοποιούμε με ένα βιωματικό και μη διανοητικό τρόπο, τη διάφανη, ανοιχτή και απεριόριστη φύση του σώματος. 

Αυτή η βιωματική κατανόηση επηρεάζει βαθύτατα τις εντάσεις. Το να αισθανόμαστε το σώμα ως ένα απεριόριστο πεδίο αισθήσεων, αντί να το βλέπουμε σαν αντικείμενο με όρια, το απελευθερώνει σιγά σιγά από τις εντάσεις που συνοδεύουν την πεποίθηση που λέει «είμαι μια ξεχωριστή συμπαγής οντότητα». Ο χώρος της επίγνωσης επιτρέπει σ’ αυτές τις αισθήσεις να έρθουν στην επιφάνεια και να γίνουν βιωματικά αποδεκτές.

Αλλά δεν είναι κάτι που κάνουμε μια φορά και τελειώνουμε. Πρέπει να επαναλαμβάνουμε αυτή τη στάση απέναντι στις εμπειρίες του σώματος ξανά και ξανά, μέχρι να αρχίσει να διαλύεται το «εγώ» που συνοδεύει αυτές τις αισθήσεις. Χρειάζεται χρόνος και επανάληψη.





*Απόσπασμα από μαγνητοσκοπημένη ομιλία 
του Ρούπερτ Σπάιρα
Μετάφραση: Ν. Μπάτρας

Θεραπεία Μέσω Προσευχής - Προϊόν Έρευνας Χάρβαρντ.....!!!!!!

ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΤΟΥ ΧΑΡΒΑΡΝΤ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

Ο Δρ. Herbert Βenson*, έχει αφιερώσει τα τελευταία 35 χρόνια της ζωής του στο να βρει τις επιστημονικές αποδείξεις που θα δίνουν απάντηση στο ερώτημα «έχει η προσευχή θεραπευτική δράση;».

Σκοπός του είναι η εργασία του να αποτελέσει…..
τη «γέφυρα» μεταξύ της Ιατρικής και της Θρησκείας, που θα οδηγήσει στην ίαση ασθενειών. Στην συνέντευξη που παραχώρησε στο pyles.tv και την Όλγα Τάντου, μιλά για τα πειράματα που έχει κάνει, τα συμπεράσματα στα οποία έχει καταλήξει, αλλά και πώς αντιμετωπίζουν οι συνάδελφοί του την έρευνά του.

«Ναι, υπάρχει σχέση μεταξύ προσευχής και θεραπείας!»

Herbert Benson : «Μελετήσαμε ανθρώπους που προσεύχονταν επαναλαμβανόμενα, με την προϋπόθεση ότι κατά τη διάρκεια της προσευχής ήταν πολύ συγκεντρωμένοι.

Βρήκαμε πως όταν οι άνθρωποι κάνουν αυτά τα δύο βήματα, υπάρχει ελαττωμένος μεταβολισμός, μειωμένοι παλμοί καρδιάς, μειωμένη πίεση του αίματος, μειωμένος ρυθμός αναπνοής, και μείωση της δραστηριότητας του εγκεφάλου (κάτι που προέκυψε από μαγνητικές απεικονίσεις). Έτσι, αρχικά αποδείξαμε επιστημονικά ότι η προσευχή επηρεάζει τις λειτουργίες του σώματος και καταπολεμά το στρες.

Όλγα Τάντου : Στα πειράματα που πραγματοποιήσατε λάβατε υπόψη σας το ενδεχόμενο ίασης όταν κάποιος ασθενής προσεύχεται για τον εαυτό του, ή και το ενδεχόμενο κάποιοι άλλοι να προσεύχονται για την υγεία του;

Herbert Benson : Δεν μπορούμε να σχολιάσουμε τι συμβαίνει όταν άλλοι άνθρωποι προσεύχονται για τον ασθενή, δεν ήταν μέρος των πειραμάτων μας. Ξέρουμε όμως ότι η προσευχή από τον ίδιο σίγουρα βοηθά την υγεία του.

Ο.Τ.: Μετά από τόσα πειράματα που διεξάγετε εδώ και 35 χρόνια στο Ινστιτούτο Μυαλού– Σώματος, θεωρείτε ότι υπάρχει σχέση μεταξύ της προσευχής και της ίασης ασθενειών;

Herbert Benson : Βρήκαμε πως υπάρχει σχέση με ό,τι κάνει ένα άτομο κατ’ επανάληψη, αμελώντας άλλες σκέψεις. Οι περισσότεροι άνθρωποι προβαίνουν σε αυτό μέσω της προσευχής. Επομένως, ναι, πιστεύουμε πως όταν ένα άτομο επαναλαμβάνει μία προσευχή, ξανά και ξανά, υπάρχει μία ίαση, ιδιαίτερα αν η ασθένεια έχει προκληθεί από το στρες.

Ο.Τ.: Εκτιμάτε πως οι γιατροί θα αποδεχτούν τη σχέση προσευχής – ίασης, ή θα την απορρίψουν;

Herbert Benson : Επειδή αυτά που σας περιέγραψα έχουν επιστημονική βάση, πολλοί γιατροί το αποδέχονται και χρησιμοποιούν την προσευχή σε συνδυασμό με την ιατρική και τη χειρουργική».

Στο τόπικ του φόρουμ «Η πίστη και η προσευχή, κάνουν θαύματα;», μπορείτε να καταθέσετε τις δικές σας εμπειρίες από τη δύναμη της προσευχής!

*Ο Δρ. Herbert Benson είναι Καθηγητής Ιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, εργάζεται επίσης ως Καθηγητής στο Ινστιτούτο Μυαλού / Σώματος του ίδιου Πανεπιστημίου, και ακόμη, είναι Ιδρυτής και Πρόεδρος του Ινστιτούτου Benson – Henry.

Μέχρι σήμερα έχει προχωρήσει σε 180 δημοσιεύσεις αναφορικά με το συγκεκριμένο θέμα, και έχει εκδώσει 11 βιβλία.

Αρχαία Ελληνικά – ανθρώπινος εγκέφαλος
Σύμφωνα με την θεωρία, του Καθηγητού της Φιλολογίας Eric Havelock η οποία στηρίζεται στον Πλάτωνα, το αρχαίο ελληνικό αλφάβητο προκάλεσε πακτωλό αφηρημένων εννοιών στον αρχαίο ελληνικό κόσμο, λόγω ενεργοποίησης του εγκεφάλου των χρηστών του.εννοιών στον αρχαίο ελληνικό κόσμο, λόγω ενεργοποίησης του εγκεφάλου των χρηστών του.

Στον συνεδριακό τόμο των τετρακοσίων σελίδων «Alphabet and the Brain, έκδοση Springer του1988» παρουσιάζονται τα συμπεράσματα πλήθους κορυφαίων επιστημόνων φιλολόγων, γλωσσολόγων και άλλων ειδικοτήτων, πλην Ελλήνων αντιστοίχων ειδικοτήτων.

Επιμελητές της έκδοσης ήταν ο Καθηγητής της Ιατρικής Charles Lumsden του Πανεπιστημίου του Τορόντο και ο Διευθυντής του Κέντρου Θεωρίας της Επικοινωνίας “Marchal McLuhan” Derrick De Kerckhove.

Tα επιστημονικά αποτελέσματα τα οποία υποστηρίζουν την θεωρία του είναι τα εξής :

1. Η περιοχή Broca, που βρίσκεται στην αριστερή πλευρά του εγκεφάλου,ενεργοποιήθηκε λίγο περισσότερο, λόγω του ελληνικού αλφαβήτου διότι χρησιμοποιήθηκαν επιτυχώς φωνήεντα σε γραφή για πρώτη φορά.

2. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος επαναπρογραμματίστηκε ριζικώς.

3. Η πιο πάνω αναφερθείσα συγκλονιστική μεταβολή στην λειτουργία του εγκεφάλου προκάλεσε μία ουσιώδη αλλαγή στην ψυχολογία των χρηστών του αλφαβήτου από την οποία προέκυψε η ανάγκη επικοινωνίας των πολιτών δια της λειτουργίας του θεάτρου.

Οι δημοσιευμένες έρευνες της επιστημονικής ομάδας του Ιωάννη Τσέγκου παρουσιάζονται στο βιβλίο «Η εκδίκηση των τόνων».

Σε αυτές, αλλά και σε νεώτερες έρευνες 1999-2010, απέδειξαν ότι οι μετρήσιμοι δείκτες της Λεκτικής Νοημοσύνης και της Αφαιρετικής Σκέψης με αποδεκτές τεχνικές επιταχύνθηκαν σε ομάδα 25 μη-δυσλεξικών παιδιών.

Η διδασκαλία στα παιδιά αυτά καθώς και οι μετρήσεις των δεικτών άρχισαν από την ηλικία των 8 ετών και συνεχίστηκαν μέχρι και τα 12 χρόνια τους.

Οι ίδιοι δείκτες επιβραδύνθηκαν στην ισάριθμη ομάδα μη-δυσλεξικών παιδιών, τα οποία δεν διδάχθηκαν εβδομαδιαίως και εξωσχολικώς επί δίωρο την Αρχαία Γλώσσα. Ας σημειωθεί ότι οι δύο ομάδες διδάχθηκαν τα ίδια προγραμματισμένα μαθήματα στο κανονικό ωράριο η δε στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων έγινε με γενικώς αποδεκτό πρότυπο.

Ωστόσο, η Αυστραλή....
Πανεπιστημιακή ερευνήτρια Kate Chanock έκανε ένα βήμα παράλληλο ως προς τον Ιωάννη Τσέγκο διότι στο έργο της «Help for a dyslexic learner from an unlikely source : the study of Ancient Greek, Literacy 2006» περιγράφει πως κατέστησε έναν αγγλομαθή δυσλεξικό σε μη- δυσλεξικό με τα Αρχαία Ελληνικά!

Εν τούτοις, από φέτος, τα μεν παιδιά της Αγγλίας του Δημοτικού (!) στην περιοχή της Οξφόρδης, με επιστημονική πρόταση, επιπροσθέτως των μαθημάτων τους θα μαθαίνουν Αρχαία Ελληνικά, τα δε αντίστοιχης ηλικίας Ελληνόπουλα, μόνον με πολιτική απόφαση, δεν θα διδάσκονται την Αρχαία Γλώσσα που θα έπρεπε, αλλά Αγγλικά!!

Σταύρος Π. Παπαμαρινόπουλος, Καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών, Μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας 2004-2010. KΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 16 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2010.....Σημ. Λεοντίου Μοναχού :

Τον εγκέφαλο βοηθάει και η προσευχή.
Αποδεικνύεται από πειράματα. Στο βιβλίο του «Πώς ο Θεός αλλάζει τον εγκέφαλό σας», ο δρ Άντριου Νιούμπεργκ υποστηρίζει ότι το κλειδί βρίσκεται «στην ηρεμιστική επίδραση που έχει η έντονη προσευχή στον εγκέφαλό μας». Αυτό είναι κάτι το φυσικό. Σκεφτείτε όμως τι κερδίζετε όταν δεν ξεχνάτε την προσευχή να την κάνετε για πνευματικούς λόγους, οπότε αυτή δρα στο κατ’ εξοχήν πεδίο της, την ίδια την ψυχή, ενώ συγχρόνως έχει βοηθήσει και το σώμα!

Θυμηθείτε και τα σχετικά με τη δύναμη του Σταυρού και του Αγιασμού, πολύ απαραίτητα στην εποχή μας. Συναφές άρθρο για τη θεραπευτική δράση της προσευχής:
Καθηγητής του Χάρβαρντ, μιλάει για τη θεραπευτική δράση της προσευχής!





Συντάκτης : Όλγα Τάντου

Σε άφησα, όταν σταμάτησα να με αναγνωρίζω....!!!!!!

Χάλασε απότομα ο καιρός σήμερα και όταν ξύπνησα το απόγευμα άκουσα τον ήχο της βροχής στο μπαλκόνι. Συνειρμικά μου ήρθε η θύμησή σου. Δε με πείραξε όμως. Άλλη μία μέρα που δε με πείραξε.

Ήταν όμως τόσες πολλές οι ημέρες που με πείραζε. Ξέρεις, δεν ήταν ούτε η απουσία σου ούτε η αγάπη μου για σένα που δεν είχε πλέον αποδέκτη. Ήταν τα ερωτήματα.

Τόσα πολλά ερωτήματα.. Και όλα γύρω από μία λέξη. «Γιατί»..

Αυτά ήταν που με βασανίζανε για αρκετό καιρό μετά το χωρισμό μας. Δε σε κατηγόρησα ποτέ ότι δε με αγάπησες. Σε κατηγόρησα όμως για πολλά «γιατί». Γιατί να μην είσαι ειλικρινής. Γιατί να μην έχεις το θάρρος να παραδεχτείς. 

Γιατί να με αντιμετωπίσεις σαν κάποια που απλά γνώρισες ένα βράδυ. Γιατί να μη με σεβαστείς. Γιατί να με υποτιμήσεις. Γιατί προσπαθήσεις να με κοροϊδέψεις. Γιατί να μη φερθείς σαν άντρας. Ίσως πάλι και να ήσουν υπερβολικά «άντρας»..

Άντρας. Ο πατέρας μου ένα πράγμα μου έμαθε για τους άντρες. Ότι έχουν λόγο και μπέσα. Και εσύ δεν είχες τίποτα από τα δύο όπως αποδείχτηκε. Κι αν κάποτε δεν είχα το καθαρό μυαλό να το δεχτώ, η συνειδητοποίηση ήρθε από μόνη της. Απλά ένα πρωί ξύπνησα και δεν ήσουν η πρώτη μου σκέψη. Με είχε πειράξει που δεν σε σκέφτηκα. 

Το είχα συνηθίσει να σε «μισώ». Το έθρεφα και με συντηρούσε. Εκείνο το πρωινό όμως μου ήρθε!

Απλά έτσι ήσουν. Και αυτό δεν επιδέχεται εξήγησης. Δεν υπήρχαν κάποιες μεγάλες απαντήσεις πίσω από τη συμπεριφορά σου. Κοιτώντας το παρελθόν τώρα, δε σε άφησα πίσω επειδή τις βρήκα. 

Σε άφησα ακριβώς επειδή δεν μπορούσα να τις βρω και κατάλαβα ότι ούτε εσύ τις είχες.Όσο κι αν το σκεφτόμουν μόνη μου, κατέληγα στα ίδια ερωτήματα. Πάντα το παράπονο έμενε. Το παράπονο και το κενό στο στομάχι. Και με έριχνε. Είχα πέσει πολύ.

Έκλαψα, χτυπήθηκα, θύμωσα, έβρισα, κατηγόρησα τον εαυτό μου, κατηγόρησα εσένα, τους κατηγόρησα όλους, προσπάθησα να σε πληγώσω, έψαχνα τρόπους να σε κάνω να καταλάβεις το λάθος σου.

Όλα σε μια προσπάθεια όχι να σε φέρω πίσω αλλά να σε κάνω να σταθείς απέναντί μου και να είσαι ειλικρινής. Το είχα ανάγκη για να συνεχίσω. Χρειαζόμουν το κλείσιμο. Χρειαζόμουν το τέλος. Αυτό με τρέλαινε!

Όσο όμως και αν σκέφτεσαι ένα πράγμα μόνος σου, είσαι καταδικασμένος να καταλήξεις στα ίδια συμπεράσματα.Στο ίδιο αδιέξοδο, ακόμα πιο μεγάλο κάθε φορά και να σε πνίγει λίγο περισσότερο. Σε ό,τι δίνεις δύναμη όμως, αυτό και σε εξουσιάζει. Και εγώ σου είχα δώσει αρκετή.

Κάνοντας την αυτοκριτική μου, υποθέτω ότι έπρεπε να περάσω από εκεί. Δε μετανιώνω για τίποτα και δεν κατηγορώ τον εαυτό μου. Έλεγα αυτό που ένιωθα και εννοούσα αυτό που έλεγα. Το βάρος είναι σε σένα, μάτια μου. Μήπως εσύ τελικά δεν είπες όλα αυτά που ήθελες; Εγώ έκανα το πρόβλημά σου δικό μου και το πλήρωσα. Τα ρέστα δικά σου.

Καθισμένη λοιπόν σήμερα στο μπαλκόνι, πίνοντας καφέ και κοιτώντας τη βροχή, νιώθω καλά. Σε σκέφτομαι και το μόνο που μου έχει μείνει είναι μια θλίψη και ένα χαμόγελο. Όχι για μένα, για σένα.

Τις λέξεις τις βρήκα μόνη μου, το λόγο τον έκανα δικό μου. Μπορεί να μου κατέστρεψες τον κόσμο για λίγο αλλά είναι δικός μου και θα φτιάξω έναν άλλο, καλύτερο. Το πιο όμορφο, άλλωστε, ταξίδι είναι πάντα το επόμενο.





Έλσα Νικολάου.

Κι αν σε πόνεσαν, μην εκδικηθείς. Η αγάπη είναι η καλύτερη τιμωρία.....!!!!!

Ποιος από όλους μας μπορεί να οριοθετήσει τον πόνο;
Το άδειασμα της ψυχής που σε κυριεύει και σε γεμίζει οργή κάθε φορά που νιώθεις την προδοσία, την κοροϊδία και το ψέμα;

Πόσες φορές δεν είναι ο θυμός εκείνος που σε κάνει να θέλεις να εκδικηθείς;

Να θέλεις να προκαλέσεις πόνο; Τον ίδιο ακριβώς πόνο που νιώθεις κι εσύ.

Από την πληγή που αιμορραγεί.

Τη μοναξιά της δικής σου απελπισίας.

Της σκέψης σου που νιώθεις πως δε θα γιατρευτεί ποτέ.

Όποιο κι αν είναι το πρόσωπο: Αδερφός, γονιός, παιδί, φίλος, σύντροφος…

Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι συχνά άδικες.

Οι άνθρωποι δε σου δίνουν ό,τι παίρνουν. Ακόμη και οι πιο ανιδιοτελείς σχέσεις έχουν ιδιοτέλεια.

Κι όταν κάτι πονέσει πολύ, η ψυχή σου γεμίζει οργή. Μέχρι να απαντήσεις στο μεγάλο «γιατί».

Γιατί εγώ ήμουν πάντα εκεί για σένα αλλά εσύ ποτέ για μένα;

Γιατί το δικό σου χαμόγελο ήταν πάντα πιο πολύτιμο από το δικό μου;

Γιατί κάθε σου ανάγκη ερχόταν πριν από οποιαδήποτε δική μου;

Το γιατί δε βρίσκεται ποτέ.

Οι άνθρωποι που σε αδίκησαν και σου φέρθηκαν άσχημα, δεν πρόκειται να απαντήσουν ποτέ.

Όχι από αδιαφορία απαραίτητα.

Πρέπει να έχεις περάσει αμέτρητες ώρες μιλώντας στον ίδιο σου τον εαυτό για να αποδεχτείς τα λάθη σου.

Πρώτο από όλους σε αυτό τον κόσμο, φοβάσαι τον ίδιο σου τον εαυτό.

Αυτός είναι ο μεγάλος κριτής.

Και την παραδοχή «Έβλαψα, πόνεσα κάποιον» δεν τη φορτώνεις ποτέ στον εαυτό μας. Αντίθετα, τον χαϊδεύεις για να μην τον δεις απέναντι στον καθρέφτη.

Συνήθως λες πως δε φταις. Όμως είναι πολλές οι φορές που φέρεις ευθύνη. Σχεδόν όσες κι εκείνες οι φορές που είσαι το θύμα. Φορές που η αδικία πονάει και δεν ξέρεις πώς να τη διαχειριστείς.

Μην μπεις σε δύσκολα μονοπάτια όταν σου συμβεί.

Άφησε να περάσει λίγη ώρα μετά το κύμα της ανθρώπινης οργής. Σκέψου μόνο ότι δεν μπορείς να φορτωθείς εσύ την ευθύνη των πράξεων των άλλων. Δεν μπορείς καν να νευριάσεις με αυτές.

Δεν έχει νόημα να βρίσεις, να φωνάξεις, να κατακρίνεις, να εκδικηθείς.

Κανένας δεν μπορεί να σε βλάψει, αν δεν του το επιτρέψεις εσύ!

Είναι η παγίδα του θυμού που κάνει τις αντιδράσεις σου να ηχούν με τρόπο που δίνεις το δικαίωμα στο θύτη να το παίξει θύμα.

Ο πόνος δεν περνάει με πόνο. Όταν σε πονάνε δώσε χέρι. Μίλα ήρεμα και δώσε βοήθεια όταν χρειαστεί.

Η ένταση σε κρατάει μακριά από την ουσία. Το ζητούμενο είναι να κατανοήσει εκείνος που σε αδίκησε. Και για να το κάνει αυτό, θα πρέπει να δει μέσα του.

Να τον αφήσεις να ακούσει τη φωνή του.

Αφού θες να τιμωρηθεί, χάρισε του την καλύτερη τιμωρία: Αγάπα…

Κανείς δεν μπορεί να αντιδράσει άσχημα στην αγάπη.

Όταν προσβάλλεις, θα σε προσβάλλουν.

Όταν χτυπήσεις θα σε χτυπήσουν.

Όταν, όμως, αγαπάς, δεν μπορούν να κάνουν τίποτα.

Θα έρθει η στιγμή που θα δουν στον καθρέφτη. Θα καταλάβουν.

Κι αν δε σου ζητήσουν συγνώμη τι έγινε; Δεν είναι χειρότερο από αυτό που έχεις ήδη πάθει εξαιτίας τους.

Η γαλήνη, όμως, στη δική σου ψυχή είναι το ανεκτίμητο. Η γνώση να ξέρεις που έφταιξες εσύ και που οι άλλοι. Κι είναι αυτά τα χρυσά όρια της δικής σου ψυχικής ολοκλήρωσης που κανείς δεν μπορεί να τα πειράξει.

Δεν απειλούνται από κανέναν…




Μαρίας Χιώτη.

Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2016

21 συμβουλές από ψυχολόγους που αλλάζουν τον τρόπο σκέψης μας & μας κάνουν ευτυχισμένους.....!!!!!!

Είναι πολύ εμφανές. Είτε θα είσαι ευτυχισμένος ή θα είσαι δυστυχισμένος. Φαίνεται πως αυτό είναι μια στάση ζωής που υιοθετεί κάποιος. Όμως όπως θα δείτε, μπορείτε να μάθετε να είστε ευτυχισμένοι! Πρέπει απλά να έχετε την θέληση να αποκτήσετε κάποιες θετικές συνήθειες.

Το 2004, ο Martin Seligman, ο πατέρας της ''θετικής ψυχολογίας'', διατύπωσε τρεις τύπους τρόπου ζωής που φέρνουν ευτυχία :

Ζώντας χωρίς να σας πιέζει ο χρόνος, γεμίζοντας τη ζωή σας με όσο περισσότερο ευχάριστα συναισθήματα.

Κάνοντας μια ζωή με δέσμευση για φροντίδα, βρίσκοντας την ευτυχία στην εργασία, στην ανατροφή των παιδιών, στην αγάπη και μια χαλάρωση που την αξίζετε.

Προσπαθώντας για να γεμίσει η ζωή σας με νόημα ανακαλύπτοντας τις δυνάμεις σας που τις χρησιμοποιείτε για να αρχίσετε να ζείτε για κάτι μεγαλύτερο από τον εαυτό σας.

Στην έρευνα που έκανε ο Seligman με τίτλο ''Αυτό που κάνει τους ανθρώπους να αισθάνονται πιο ικανοποιημένοι με τη ζωή'', ο Seligman ανακάλυψε ότι η επιδίωξη της ευτυχίας δεν έχει καμιά σχέση με την επίτευξη της αληθινής ευτυχίας. 

Ο ηδονισμός είναι απλώς το κερασάκι στην τούρτα της οποίας τα κύρια συστατικά είναι πάντα μια αίσθηση δέσμευσης ή ενός νοήματος.

Ο Martin Selingman, σας δίνει ένα κατάλογο με 21 συνήθειες που έχουν οι ευτυχισμένοι άνθρωποι.

1. Περιβάλλονται από άλλους χαρούμενους ανθρώπους
Η χαρά είναι μεταδοτική. Οι ερευνητές από την μελέτη Framingham Heart Study, έχουν διαπιστώσει ότι το να περιβάλλεται κάποιος από χαρούμενους ανθρώπους, τον κάνει να έχει περισσότερες πιθανότητες να βρει την ευτυχία στο μέλλον. Ακούγεται λογικό να ξεφορτωθείτε μερικούς από τους θλιβερούς παλιούς φίλους σας για κάποιους νέους και χαρούμενους.

2. Χαμογελάνε πολύ
Χαμογελάστε με μια σκέψη που θα κάνετε. Ακόμη και όταν δεν είστε χαρούμενοι, σκεφθείτε κάτι που θα σας κάνει να χαμογελάσετε. Αυτό θα σας βοηθήσει πραγματικά. Είναι όμως σημαντικό να μην προσποιείστε ότι είστε χαρούμενοι, χαμογελώντας ενώ σκέφτεστε δυσάρεστα πράγματα. Θα κάνετε τα πράγματα χειρότερα.

3. Αναπτύσσουν την ικανότητα να συνέρχονται
Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι έχουν την ικανότητα να συνέρχονται από άσχημα νέα και αυτό είναι το αντίδοτο για να μην πέσουν στην κατάθλιψη. Γνωρίζουν πως να το ξεπεράσουν. Βασικά, όπως λένε οι ψυχολόγοι, αυτή είναι η φυσική άμυνα του ανθρώπου για όλα αυτά τα άσχημα που αντιμετωπίζει σε όλη του την ζωή. ‘Πέσε εφτά φορές και σήκω οκτώ’ λέει μια ιαπωνική παροιμία.

4. Προσπαθούν να είναι χαρούμενοι
Όσο απλό και αν ακούγεται η προσπάθεια για να είστε χαρούμενοι, αυξάνει την συναισθηματική ευεξία σας.

5. Προσέχουν τις μικρές νίκες τους
Οι χαρούμενοι άνθρωποι γιορτάζουν κάθε μικρή νίκη τους και όχι μόνο κάτι μεγάλο και σημαντικό. Όταν σταματά κανείς και προσέχει τα μικρά θετικά βήματα που έχει κάνει, του δίνεται η ευκαιρία να είναι χαρούμενος όλη την ημέρα.

6. Εκτιμούν τις απλές χαρές της ζωής
Οι χαρούμενοι άνθρωποι ξέρουν να εκτιμούν ασήμαντα αλλά ευχάριστα πράγματα όπως ένα παγωτό, ένα χάδι σε κάποιον σκύλο ή το ουράνιο τόξο. Δεν κοστίζει και τίποτα. Αυτή η ικανότητα να βρουν λόγους για χαρά στα μικρά πράγματα και να αισθάνονται ευγνώμονες για ό, τι έχουν, είναι άμεσα συνδεδεμένη με το να γίνουν ένα ευτυχισμένο και ολοκληρωμένο άτομο.

7. Αφιερώνουν μέρος του χρόνου τους για να δώσουν
Δεν έχει σημασία πόσο φορτωμένο είναι το καθημερινό πρόγραμμα τους. Οι θετικά σκεπτόμενοι άνθρωποι, βρίσκουν πάντα λίγο διαθέσιμο χρόνο για να κάνουν μια καλή πράξη. Αυτές τελικά οι πράξεις όμως γυρίζουν στους ίδιους με την μορφή μιας ευεργετικής επίδρασης. 

Είτε πρόκειται για εθελοντική εργασία ή απλές πράξεις καλοσύνης, μια τέτοια δραστηριότητα επιδρά στη σωματική και ψυχική κατάσταση του ατόμου. Το κυριότερο είναι ότι λειτουργεί σαν μια καλή άμυνα κατά της κατάθλιψης. 

Είναι κάτι σαν φάρμακο που προκαλεί ευδαιμονία. Κατά κάποιο τρόπο, αυτό μπορεί να συγκριθεί έτσι: η φιλανθρωπική συμπεριφορά πυροδοτεί την έκκριση της ντοπαμίνης, η οποία μας δίνει τα συναισθήματα της έξαρσης και της ευφορίας.

8. Επιτρέπουν στον εαυτό τους να χάσουν την αίσθηση του χρόνου
Κάθε φορά που είμαστε βυθισμένοι σε κάτι πολύ περίπλοκο, που μας εμπνέει και έχει νόημα, βιώνουμε μια μοναδική κατάσταση γνωστή σαν ''Ροή''. 

Χρόνια οι άνθρωποι υποσυνείδητα αναζητούν δραστηριότητες που τους επιτρέπουν να δοκιμάσουν τις ικανότητές και τα κίνητρά τους για την επιδίωξη κάποιου μεγάλου και καλά καθορισμένου στόχου. Οι χαρούμενοι άνθρωποι επιδιώκουν ενεργά την ''Ροή'', γνωρίζοντας ότι θα τους συμπαρασύρει προς την επιτυχία!

9. Προτιμούν συζητήσεις με νόημα παρά ανούσιες κουβέντες
Δεν είναι κακό να συζητάτε για ελαφρά θέματα με του φίλους σας αλλά μόνο οι βαθιές και ουσιαστικές συζητήσεις μπορεί να σας βοηθήσουν να βρείτε νόημα στην ζωή σας. Για να το θέσουμε απλά, μια σωστή συζήτηση είναι πολύ πιο αποδοτική από ό, τι τα ανόητα ''μπλα-μπλα-μπλα''. 

Ένα από τα πράγματα για το οποίο μετανιώνουν οι άνθρωποι στα τελευταία τους είναι, τότε που μπορούσαν, να μιλούσαν περισσότερο για τα σημαντικά πράγματα που γέμιζαν την καρδιά τους παρά τις κουβέντες για τον καιρό. Μια οδυνηρή απόδειξη του γεγονότος ότι ξοδεύουμε πάρα πολύ χρόνο κουβεντιάζοντας για τον καιρό, ενώ παραλείπουμε να εκφράσουμε τα πραγματικά σημαντικά πράγματα που ξεχειλίζουν την καρδιά μας.

10. Ξοδεύουν χρήματα για τους άλλους
Τα χρήματα μπορούν να σας δώσουν ευτυχία όταν δεν τα ξοδεύετε μόνο για τον εαυτό σας αλλά και σε άλλους ανθρώπους. Το να δίνεις είναι καλύτερο από το να παίρνεις.

11. Ξέρουν να ακούν
Όταν ακούτε τον άλλον, μπορείτε να πάρετε νέες γνώσεις. Όταν μιλάτε, κλείνετε το μυαλό σας. Αποδεικνύοντας την ικανότητά σας να ακούσετε, δείχνετε την αυτοπεποίθηση σας και τον σεβασμό σας προς τον ομιλητή. 

Αυτό κάνει αναπόφευκτα τους ανθρώπους να σας εκτιμούν, που με τη σειρά τους, θα σας κάνουν να αισθανθείτε πιο ευτυχισμένοι.Η ικανότητα να ακούμε είναι μια ικανότητα που ενισχύει τις σχέσεις.

12. Κρατούν επαφή
Όταν πρόκειται για επικοινωνία,η αποστολή ενός μηνύματος ή δημοσιεύοντας κάτι στο διαδίκτυο, είναι η πιο γρήγορη και απλή επιλογή. Ωστόσο, καμία από αυτές δεν μπορεί να νικήσει το να διασχίσετε την μισή χώρα με αεροπλάνο για να κάνετε μια επίσκεψη στον καλύτερο φίλο σας. 

Όλοι μας πρέπει να αισθανόμαστε συνδεδεμένοι με τους άλλους ανθρώπους. Πρέπει να επικοινωνούμε με κοντινά και αγαπημένα μας πρόσωπα και αυτό δεν σημαίνει ότι θα χρησιμοποιούμε τα κοινωνικά δίκτυα. Δεν μπορείτε να αγκαλιάσετε κάποιον μέσω του Facebook. 

Από καιρό έχει αποδειχθεί ότι, για τους ανθρώπους, το άγγιγμα είναι ψηλά στη λίστα των πραγμάτων που αυξάνουν την αίσθηση της ευτυχίας και της άνεσης.

13. Έχουν αισιοδοξία
Η αισιοδοξία είναι ευεργετική για την υγεία σας : λιγότερο άγχος σημαίνει λιγότερα προβλήματα στην καρδιά και μεγαλύτερη ανοχή στον πόνο. Επιλέγοντας να βλέπετε σκόπιμα το καλό σε όλα όσα συμβαίνουν, αναμφίβολα επιλέγετε την υγεία και την ευτυχία!

Σε ένα από τα βιβλία του, ο Seligman δίνει τον χαρακτηρισμό του αισιόδοξου και του απαισιόδοξου χαρακτήρα : 

''Το καθοριστικό χαρακτηριστικό των απαισιόδοξων είναι η πεποίθησή τους ότι οι κακές στιγμές θα διαρκέσουν πολύ, ότι θα καταστραφεί κάθε τι που έχει επιτευχθεί και ότι όλα αυτά είναι δικό τους σφάλμα. 

Τώρα, οι αισιόδοξοι έχουν να αντιμετωπίσουν ακριβώς τα ίδια είδη των δυσκολιών της ζωής, αλλά έχουν την τάση να σκέφτονται με τον αντίθετο τρόπο. Πιστεύουν ότι όλες οι κακοτυχίες είναι προσωρινές, ότι καμία από αυτές δεν είναι δικό τους σφάλμα. Τέτοιοι άνθρωποι δεν ανησυχούν από την ήττα. Αντιλαμβάνονται τα προβλήματα που τους περικυκλώνουν σαν προκλήσεις και απλά προσπαθούν σκληρότερα''.

14. Εκτιμούν την καλή μουσική
Υπάρχει δύναμη στη μουσική και είναι τόσο ισχυρή που μπορεί να ανταγωνιστεί την δύναμη του μασάζ. Επιλέγοντας την κατάλληλη μουσική είναι ένας σημαντικός παράγοντας – χαρούμενα ή λυπητερά τραγούδια μπορεί να επηρεάσουν την αντίληψη μας για τον κόσμο. 

Σε μια μελέτη, οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να καθορίσουν από φωτογραφίες αν οι άνθρωποι που απεικονίζονται σε αυτές είναι χαρούμενοι ή όχι. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι απαντήσεις τους φάνηκαν να έχουν σχέση με τη διάθεση της μουσικής που τα υποκείμενα του πειράματος άκουγαν την στιγμή που τα φωτογράφιζαν. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να προσπαθήσετε να ακούτε πιο χαρούμενες μελωδίες!

15. Ξέρουν πότε να αποσυνδεθούν
Η εκπληκτική τεχνολογία,οι συνεχείς ενημερώσεις ειδήσεων, η απόλυτη αφθονία των πληροφοριών – τίποτα από αυτά δεν θα χαθούν για σας, για πάντα, μόνο και μόνο επειδή έχετε επιλέξει να εγκαταλείψετε προσωρινά τον υπολογιστή, το tablet ή το smartphone! Το ψηφιακό detox δίνει στο μυαλό σας την ευκαιρία να επαναφορτιστεί και να χαλαρώσει.

16. Ασκούν πνευματικές πρακτικές
Κάθε θρησκεία έχει την έννοια της ευγνωμοσύνης, της συμπάθειας και της συμπόνιας. Το να ασχολούμαστε με τα ‘μεγάλα ερωτήματα’, δίνει στην ζωή μας ένα νόημα και ένα πλαίσιο. Το 2009, μια μελέτη που διεξήχθη έδειξε ότι τα παιδιά που πιστεύουν ότι η ζωή τους έχει ένα σκοπό και έναν υψηλότερο προορισμό, είναι πιο ευτυχισμένα από ό, τι εκείνα, μεταξύ των συνομηλίκων τους, που ζουν για τη στιγμή. Δεν είναι μόνο η θρησκεία, φυσικά. 

Το ίδιο ισχύει και για όλες τις πνευματικές πρακτικές. Όλα τα είδη των ''ιερών τελετουργιών'' είναι σημαντικά. Ο διαλογισμός,η προσευχή ή απλά να σταθούμε και να προβληματιστούμε σχετικά με το που βρισκόμαστε μέσα στον κόσμο. Δεν έχει τόση σημασία αν θα το κάνουμε σε καθημερινή, εβδομαδιαία ή μηνιαία βάση. 

Αυτό που πραγματικά μετράει είναι να έχουμε κάποιο είδος πνευματικής άγκυρας που θα δώσει την ισορροπία της ζωής σας και το νόημα και θα σας βοηθήσει να αντεπεξέλθετε στην καθημερινή συναναστροφή σας με τους άλλους.

17. Ασκούνται τακτικά
Η σωματική άσκηση κάνει το σώμα μας να παράγει ενδορφίνες – μια χημική ουσία που μας κάνει να αισθανόμαστε ευτυχείς. Οι ειδικές χημικές αντιδράσεις στον εγκέφαλο μας, βοηθούν στην ανακούφιση των συμπτωμάτων πολλών ψυχολογικών καταστάσεων, συμπεριλαμβανομένης της κατάθλιψης, του άγχους και της μελαγχολίας. 

Επιπλέον, μας δίνουν την ευκαιρία να εκτιμήσουμε το σώμα μας, που αποτελεί σημαντικό μέρος μιας θετικής νοοτροπίας. Το ενδιαφέρον είναι ότι, ακόμη και στις περιπτώσεις που η άσκηση αποτυγχάνει να μας βοηθήσει να χάσουμε βάρος ή να αποκτήσουμε εντυπωσιακό μυϊκό σύστημα, εξακολουθούμε να καταλήγουμε με περισσότερους λόγους για να αισθανόμαστε καλά για τον εαυτό μας!

18. Κάνουν περίπατο
Η φύση είναι καύσιμο για την ψυχή. Ακόμη και μια βόλτα 20 λεπτών με τα πόδια στον καθαρό αέρα μπορεί να κάνει πολλά καλά για την υγεία σας. Κάθε φορά που αισθανόμαστε νωθροί,βάζουμε να πιούμε ένα φλιτζάνι καφέ. Ωστόσο, μπορούμε να κάνουμε κάτι πολύ καλύτερο. Απλά βγείτε έξω για μια βόλτα και αφήστε την Μητέρα Φύση να επαναφορτίσει τις μπαταρίες μας!

19. Δεν πετάγονται αμέσως από το κρεβάτι
Όταν ξυπνάνε το πρωί, σηκώνονται σταδιακά,αφήνοντας στον εαυτό τους χρόνο για να διπλώσουν το σώμα και να τεντωθούν. Ξυπνώντας, αυτό είναι ζωτικής σημασίας για την εξασφάλιση της ευημερίας σας κατά τη διάρκεια της ημέρας. Οι γιατροί συμβουλεύουν να μην πηδάτε από το κρεβάτι για να ξεκινήσετε το πρωί τις δουλειές σας. Φυσικά, βεβαιωθείτε ότι κοιμάστε αρκετά.

20. Γελάνε πολύ
Το έχετε ακούσει εκατό φορές: το γέλιο είναι το καλύτερο φάρμακο. Το γέλιο προκαλεί την παραγωγή των ορμονών στον εγκέφαλο που μας κάνουν να νιώθουμε πιο ευτυχισμένοι και μειώνει την ευαισθησία στον πόνο και το άγχος. Είναι σημαντικό να γελάτε συχνά. Πιστεύεται ότι ο εγκέφαλος ανταποκρίνεται στο συχνές γέλιο με τον ίδιο τρόπο όπως και το υπόλοιπο σώμα με την τακτική άσκηση.

21. Περπατούν με μεγάλα βήματα
Είναι αλήθεια! Οι χαρούμενοι άνθρωποι περπατούν με έναν ελεύθερο, ανέμελο τρόπο, κάνοντας μεγαλύτερα βήματα. Τέτοιου είδους περπάτημα, προκαλεί μια ορισμένη αλυσιδωτή αντίδραση στον εγκέφαλό μας. 

Αυτό μπορεί να ακούγεται παράδοξο, αλλά όσο πιο ελεύθερα περπατάτε τόσο πιο ευτυχισμένοι είστε. Ακόμα δεν μας πιστεύετε; Δοκιμάστε να περπατήσετε λίγα μέτρα με μικρά ακανόνιστα βήματα, κρατώντας τα μάτια σας στο έδαφος. Λοιπόν; Σας έκανε αυτό να αισθάνεστε καλύτερα;Σίγουρα όχι!





Τα 4 Βήματα για να δημιουργήσεις αυτό που θέλεις στη ζωή σου....!!!!!!!

Δημιουργικός Οραματισμός είναι η τεχνική να χρησιμοποιείς την φαντασία για να δημιουργήσεις αυτό που θέλεις στη ζωή σου.

Στο παρελθόν πολλοί από εμάς έχουμε χρησιμοποιήσει τη δύναμη του δημιουργικού οραματισμού με σχετικά ασυναίσθητο τρόπο. Λόγω των εσωτερικών αρνητικών εννοιών μας για τη ζωή, αυτόματα και ασυναίσθητα έχουμε φανταστεί την έλλειψη, τον περιορισμό, τις δυσκολίες, και τα προβλήματα για να συμμετέχουμε σαν ενεργό μέρος στη διαμόρφωση της ζωή μας.

Πρέπει να σημειωθεί ότι αυτή η τεχνική δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για «να ελέγξει» τη συμπεριφορά άλλων ή να τους αναγκάσει για να κάνουν κάτι ενάντια στη θέλησή τους.

Οτιδήποτε προσπαθείτε να δημιουργήσετε για άλλο άτομο πάντα θα γυρίζει σαν μπούμερανγκ πίσω σε σας. Αυτό συμπεριλαμβάνει και έννοιες όπως αγάπη, βοήθειά, θεραπευτικές ενέργειες ή αρνητικές και καταστρεπτικές προθέσεις.

Για να χρησιμοποιηθεί ο δημιουργικός οραματισμός (ή δημιουργική φαντασία) δεν είναι απαραίτητο να πιστεύετε σε οποιεσδήποτε μεταφυσικές ή πνευματικές ιδέες. Δεν είναι απαραίτητο «να υπάρξει η πίστη» σε οποιαδήποτε δύναμη παρά μόνο στον εαυτό σας.

Ο δημιουργικός οραματισμός είναι πραγματικός κατά την πιο αληθινή και υψηλότερη έννοια της λέξης.

Πώς ενεργεί όμως ο δημιουργικός οραματισμός;
-Ο φυσικός κόσμος είναι ενέργεια

-Η ενέργεια είναι μαγνητική (καθώς προσελκύει)

-Η μορφή (φυσική ενέργεια) ακολουθεί την ιδέα (διανοητική ενέργεια)

-Οτιδήποτε βάζετε έξω στον κόσμο θα απεικονιστεί πίσω σε σας

Τα βασικά βήματα για έναν επιτυχημένο δημιουργικό οραματισμό είναι :

1. Θέστε τον στόχο σας
2. Δημιουργήστε μία καθαρή ιδέα ή εικόνα
3. Συγκεντρώστε την σκέψη σας σ’ αυτό
4. Δίνετέ του θετική ενέργεια

Συνεχίστε να κάνετε όλα τα παραπάνω έως ότου να επιτύχετε τον στόχο σας ή δεν έχετε πια την επιθυμία να τον υλοποιήσετε. Προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ο δημιουργικός οραματισμός για να δημιουργήσουμε ό,τι θέλουμε στο βίο μας, πρέπει να είμαστε πρόθυμοι και ικανοί να δεχθούμε το καλύτερο που η ζωή μπορεί να μας προσφέρει – «το αγαθό μας».

Πολλοί από εμάς έχουμε τη δυσκολία να αποδεχτούμε τη δυνατότητα να αποκτήσουμε ό,τι θέλουμε στις ζωές μας. Αυτό προέρχεται συνήθως από μερικά βασικά συναισθήματα αναξιότητας που πήραμε σε μια πολύ νεαρή ηλικία.

Οι επιβεβαιώσεις/επικυρώσεις και ο δημιουργικός οραματισμός είναι ένας θαυμάσιος τρόπος κατασκευής μια θετικότερης έκφρασης εικόνας-αγάπης για τους εαυτούς μας. Κατ’ αρχάς, μας αφήνει να δεχτούμε και να αγαπήσουμε τους εαυτούς μας όπως είμαστε. Δεύτερον, μας επιτρέπει να αρχίσουμε να δημιουργούμε τους εαυτούς μας όπως θέλουμε εμείς να είμαστε.

Ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της όλης διαδικασίας του δημιουργικού οραματισμού είναι ο προγραμματισμός της ευημερίας.

Αυτό σημαίνει την κατανόηση, ή συνειδητά να διατηρείς την άποψη, ότι ο κόσμος είναι συνολικά άφθονος… ότι είναι μια αστείρευτη πηγή αγαθών όπου η καρδιά μας θα μπορούσε να αποκτήσει οτιδήποτε επιθυμήσει, στον υλικό κόσμο, στο συναισθηματικό, διανοητικό, και πνευματικό επίπεδο επίσης.

Μια από τις πιο κοινές αιτίες της αποτυχίας να αποκτήσουμε ότι θέλουμε είναι ο «προγραμματισμός έλλειψης.» Η αλήθεια για αυτήν την Γη είναι ότι είναι ένας απείρως καλός, όμορφος, τόπος να υπάρχεις. Το μόνο «κακό» προέρχεται από την έλλειψη κατανόησης αυτής της αλήθειας.

Το κακό (άγνοια) είναι όπως μια σκιά – δεν έχει καμία πραγματική, δική του ουσία, είναι απλά μια έλλειψη φωτός. Δεν μπορούμε να αναγκάσουμε μια σκιά να εξαφανιστεί με το να την πολεμάμε – πρέπει να λάμψουμε ένα φως πάνω της.
Μια άλλη βασική αρχή είναι αυτή της παροχής, ή «ξεχείλισμα» ενέργειας.

Μόλις αρχίσουμε να δεχόμαστε την καλοσύνη του Σύμπαντος, θέλουμε φυσικά να την μοιραστούμε επίσης, συνειδητοποιώντας ότι όπως δίνουμε από την ενέργειά μας, δημιουργούμε περισσότερο χώρο για μεγαλύτερη εισροή ενεργητικότητας και δυναμισμού σε εμάς. Όταν μέσω της αβεβαιότητας προσπαθούμε να κρατηθούμε πάνω σε αυτό που έχουμε, αρχίζουμε να κόβουμε αυτήν την θαυμάσια ροή της ενέργειας.

Η ενέργεια λαμβάνει πολλές μορφές, όπως αγάπη, στοργή, εκτίμηση και αναγνώριση, φιλία, υλικά αποκτήματα, καλύτερες συνθήκες διαβίωσης κ.λπ., και οι αρχές τους ισχύουν εξίσου σε όλες αυτές τις μορφές.

Μία απλή άσκηση δημιουργικού οραματισμού ξεκινάει κατ’ αρχήν, με το να σκεφτείτε για κάτι που θέλατε. Δύναται να είναι ένα αντικείμενο που επιθυμείτε να αποκτήσετε, ένα γεγονός θα επιδιώκετε να συμβεί, μια κατάσταση στην οποία θα θέλατε να βρεθείτε, ή κάποια περίσταση στη ζωή σας που επιθυμείτε να βελτιώσετε.

Πάρτε μια άνετη θέση, είτε καθισμένοι είτε ξαπλωμένοι, σε ένα ήσυχο μέρος όπου δεν θα ενοχληθείτε. Χαλαρώστε το σώμα σας εντελώς. Αναπνεύστε αργά και βαθιά. Αριθμούμε αργά από 10 έως 1, νιώθοντας τον εαυτό σας να χαλαρώνει πιο βαθιά με κάθε αρίθμηση.

Όταν αισθανθείτε ότι είστε βαθιά χαλαρωμένοι, αρχίστε να φαντάζεστε το πράγμα που θέλετε ακριβώς όπως θα το θέλατε.

Μπορείτε να φανταστείτε τι λένε άλλοι άνθρωποι, ή οποιεσδήποτε λεπτομέρειες το καθιστούν πιο πραγματικό σε σας. Μπορείτε να σπαταλήσετε ένα σύντομο χρονικό διάστημα στον δημιουργικό σας οραματισμό ή αντίθετα αρκετά λεπτά. Αρκεί να είναι μια λεπτομερής ευχάριστη εμπειρία, όπως μια ονειροπόληση που κάνουν τα παιδιά.

Τώρα κρατώντας την ιδέα ή την εικόνα σταθερή στο νου σας, κάνετε διανοητικά κάποια πολύ θετική, καταφατική σχετική δήλωση. Πάντα να τελειώνετε τον δημιουργικό σας οραματισμό με μια σταθερή επιβεβαίωση/επικύρωση για εσάς:

«Αυτό ή κάτι καλύτερο τώρα πραγματώνεται για μένα με ικανοποιητικούς και αρμονικούς τρόπους, για το υψηλότερο όφελος όλων των ενδιαφερομένων.»

Αυτή η πρόταση αφήνει περιθώρια για κάτι διαφορετικό και ακόμα καλύτερο από αυτό που προβλέψαμε αρχικά να μας συμβεί, και χρησιμεύει ως υπενθύμιση σε εμάς ότι αυτή η διαδικασία λειτουργεί μόνο προς το αμοιβαίο όφελος όλων.

Εάν αμφιβολίες ή αντιφατικές σκέψεις προκύψουν, μην αντισταθείτε ή μην προσπαθήσετε να τις αποτρέψετε. Αυτό θα τείνει να τους δώσει μια δύναμη που ειδάλλως δεν έχουν. Απλώς αφήστε τις να διατρέξουν τη συνείδησή σας και να επιστρέψετε στις θετικές δηλώσεις και τις εικόνες σας.

Συχνά οι άνθρωποι προσπαθούν να ζήσουν τις ζωές τους προς τα πίσω : Προσπαθούν να έχουν περισσότερα πράγματα, προκειμένου να κάνουν περισσότερα από αυτά που θέλουν, έτσι ώστε είναι ευτυχέστεροι.

Αυτό που πραγματικά δουλεύει είναι το αντίστροφο…

Πρέπει πρώτα να είσαι, μετά να κάνεις αυτό που χρειάζεσαι, για να μπορέσεις να έχεις αυτό που θέλεις!





Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2016

Ο μοναδικός εχθρός, είναι ο ίδιος μας ο εαυτός....!!!!!!!

Στο μυαλό μου έρχεται - συχνά τελευταία και για άλλη μια φορά τώρα- ο Βολταίρος και η περίφημη φράση του που μέσα στις λίγες λέξεις της έχει χωρέσει όλο το νόημα του σεβασμού που αφορά στην ελευθερία του λόγου.

«Δε συμφωνώ ούτε με μια λέξη από όσα λες, αλλά θα υπερασπίζω και με το τίμημα της ζωής μου ακόμη, το δικαίωμά σου ελεύθερα να λες όσα πρεσβεύεις».

Πόσο στα αλήθεια δεν μας ταιριάζει αυτή η φράση ως ιστορία και ως συμπεριφορά.Γραμμένο με μαύρα γράμματα στην ιστορία μας, το παράφορο μίσος, λάφυρο από καταστάσεις που μας πόνεσαν, μας κατέστρεψαν, μας σημάδεψαν όλους μαζί ως λαό, που μας έκανε να γίνουμε μια γροθιά απέναντι σε έναν ίδιο εχθρό κι αμέσως μετά, καλά συγκαλυμμένο με τη σημαία του πατριωτισμού, φορέθηκε από Έλληνες που όταν πια δεν είχαν άλλους εχθρούς, στράφηκαν στους ίδιους τους εαυτούς τους. 

Σε έναν φανατισμό που είχε πάντα ως βάση μια διαφορετική άποψη, μια διαφορετική γνώμη ή μια ίδια αλήθεια ειπωμένη με πολλούς διαφορετικούς τρόπους.

Τότε τα χέρια σκότωναν με όπλα, τώρα το κάνουν με κάμερες και πληκτρολόγια...

Σκέφτομαι τι σόι σχέση έχουμε όλοι μας αναπτύξει με όσες τραγικές καταστάσεις βλέπουμε να συμβαίνουν γύρω μας, ακόμα και με τον ίδιο τον θάνατο, και χωρίς κανένα σεβασμό σχολιάζουμε με θράσος και πάντα εκ του ασφαλούς, εικόνες και γεγονότα, προσπαθώντας να χωρέσουμε στη βίαιη ειλικρίνειά τους τα κατάλοιπα του δικού μας συμπλεγματικά αστείου και ιδεολογικά πλασμένου μικρόκοσμου.

Το μυαλό μου γυρίζει σε εκείνη την εικόνα του μικρού Αλί, όπου το άψυχο κορμάκι του έγινε εκατομμύρια post, έγινε εξώφυλλο, ζωγραφιά, σκίτσο. Έγινε η συνήθεια των ματιών μου για πολλές μέρες... Και κάπου σε αυτή τη λέξη, τη συνήθεια, νιώθω πως φοβάμαι...

Φοβάμαι όλους εμάς που πλέον αντέχουμε στα μάτια μας τέτοιες εικόνες και έχουμε τη δύναμη να τις βλέπουμε ξανά και ξανά, γράφοντας από πάνω τους με απαρχή αυτό που αντικρίζουμε χιλιάδες διαφορετικά άλλα θέματα. 

Φοβάμαι εκείνη τη στιγμή που οι συζητήσεις μας έχουν να κάνουν με ανθρώπινες ζωές, με φρικαλέα εγκλήματα ή αδικοχαμένες ψυχές, ξεφεύγουν από τα όρια της συναισθηματικής μας αντοχής και ανοχής και γίνονται πεδίο μάχης για να εκφράσει ο κάθε ένας τη δική του πάντα και μοναδική για αυτόν σωστή και δίκαια άποψή του, η οποία καταλήγει να γίνεται το δικό του βήμα για την εκάστοτε πολιτική ή κοινωνική του κατακραυγή και θέση, έτοιμος να ριχτεί με πάθος στη μάχη για οποιονδήποτε τολμήσει να αντιταχθεί σε ό,τι αυτός πιστεύει.

Ψάχνω να βρω αυτό το αιώνια υπαρκτό σε κάθε τι που απασχολεί τόσο έντονα το μυαλό και δεν έχει προφανή αιτία, γιατί...

Γιατί γεγονότα που πρέπει να ενώνουν μυαλά και καρδιές, αναλώνονται σε έναν διαχωρισμό που από μόνος του δεν υφίσταται σε καμία λογική και σε κανένα ανθρώπινο συναίσθημα...

Γιατί στο αίμα μας κυλάει χρόνια τώρα, η διάθεση αυτής της ιστορικά ανεξίτηλα προφανώς καταγεγραμμένης εμφύλιας διαμάχης...

Γιατί το κάθε "εγώ" είναι πάντα το πιο σωστό από οποιοδήποτε άλλο τολμάει να του επισημαίνει μια άλλη όψη σε ένα νόμισμα που πεισματικά αρνείται να γυρίσει, και επιδεικτικά αγνοεί το οποιοδήποτε "εμείς" παλεύει να ισορροπήσει απέναντι σε έναν ίδιο εχθρό, σε έναν ίδιο πόνο, σε μια ίδια βάση. Αυτή, της ανθρωπιάς.

Γιατί, ο ζήλος μας να υπερέχουμε πάντα, ακόμα και στην πιο δύσκολη, ευαίσθητη, ανθρώπινη στιγμή που απαιτεί την παρουσία μας, μάς κάνει να ξεχνάμε το πιο σημαντικό εφόδιο που πρέπει να έχουμε για να γνωρίζουμε τι και πώς μιλάμε, κρίνουμε και κατανοούμε... Την κρίση για τον ίδιο μας τον εαυτό...

Και το γιατί, συμπερασματικά γραμμένο αυτή τη φορά, στο τέλος της ημέρας ο μοναδικός εχθρός που θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε με καρδιά και συνείδηση, είναι ο ίδιος μας ο εαυτός...





Κώστας Κρομμύδας
Ηθοποιός και Συγγραφέας

Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2016

Τα Εισόδια της Θεοτόκου....!!!!!!!

                         Τα Εισόδια της Θεοτόκου. 
                 Πίνακας του Τζιοβάνι Μπατίστα Τσίμα

Θεομητορική εορτή της Χριστιανικής Εκκλησίας, με την οποία τιμάται η είσοδος για τους Ορθοδόξους και η εμφάνιση για τους Καθολικούς (Presentazione della Beata Vergine Maria) της μικρής Μαριάμ (Μαρίας) μαζί με τους γονείς της Ιωακείμ και Άννα στο Ναό του Σολομώντος στην Ιερουσαλήμ, προκειμένου η μέλλουσα Θεοτόκος να αφιερωθεί στον Θεό. Γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Νοεμβρίου και από τις δύο Εκκλησίες, ενώ στις 4 Δεκεμβρίου τη γιορτάζουν οι χριστιανοί που ακολουθούν το παλαιό Ιουλιανό ημερολόγιο (Παλαιοημερολογίτες).

Η αναφορά για το περιστατικό των Εισοδίων της Θεοτόκου δεν γίνεται σε κάποιο από τα βιβλία της Καινής Διαθήκης, όπως θα περίμενε κανείς, αλλά σε δύο απόκρυφα Ευαγγέλια: το Πρωτευαγγέλιο του Ιακώβου (κεφ. 6-7) και το Ευαγγέλιο του Ψευδο-Ματθαίου. Σύμφωνα με αυτά, οι ευσεβείς γονείς της Θεοτόκου, Ιωακείμ και Άννα, έπειτα από εικοσαετή έγγαμο βίο, ήσαν άτεκνοι και παρακαλούσαν θερμά τον Θεό να τους χαρίσει ένα παιδί. 

Ο Θεός τους ανάγγειλε με Άγγελο ότι η επιθυμία τους θα εκπληρωθεί και η Άννα έμπλεη χαράς υποσχέθηκε να αφιερώσει το παιδί στον Θεό. Πράγματι, η Άννα έμεινε έγκυος και μετά από εννέα μήνες απέκτησε κόρη, τη Μαριάμ (Μαρία).
Όταν η Μαριάμ έγινε τριών ετών, οδηγήθηκε από τους γηραιούς γονείς της στο Ναό του Σολομώντος, προκειμένου να εκπληρωθεί το τάμα τους προς τον Θεό. Η Μαρία ανήλθε μόνη της τα 15 σκαλοπάτια που οδηγούσαν στον Ναό και παραδόθηκε από τους γονείς της στα χέρια του ιερέα Ζαχαρία. Αυτός την αγκάλιασε, την ευλόγησε και είπε: «Εμεγάλυνε ο Κύριος το όνομά σου σε όλες τις γενεές. Με σένα θα ευλογηθούν τα έθνη και ο Κύριος θα λυτρώσει τους υιούς του Ισραήλ». 

Στη συνέχεια ανέβασε την τριετή Μαρία στο εσωτερικό του θυσιαστηρίου, όπου ο Θεός της πρόσφερε τη Χάρη του. Το νεαρό κορίτσι υπηρέτησε τον Ναό μέχρι τα 14 χρόνια του, οπότε αρραβωνιάστηκε τον Ιωσήφ και στη συνέχεια έγινε η μητέρα του Ιησού Χριστού.

Τα Εισόδια της Θεοτόκου καθιερώθηκαν ως εκκλησιαστική εορτή κατά τον 7ο αιώνα, πρώτα στην Ανατολή και πολύ αργότερα στη Δύση. Αναφορές υπάρχουν στα γραπτά του Αγίου Μάξιμου του Ομολογητή και των πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως Ταράσιου και Γερμανού. 

Με τα Εισόδια της Θεοτόκου συνδέεται και η βασιλική της Αγίας Μαρίας της Νέας, που χτίστηκε δίπλα στα ερείπια του Ναού του Σολομώντος και εγκαινιάστηκε στις 21 Νοεμβρίου 543 από τον βυζαντινό αυτοκράτορα Ιουστινιανό. Εξ αυτού του γεγονότος φαίνεται να επελέγη από την εκκλησία ο εορτασμός των Εισοδίων της Θεοτόκου στις 21 Νοεμβρίου. Επί αυτοκράτορος Μανουήλ Α' Κομνηνού (1143-1180) καθιερώθηκε ως ημέρα αργίας για το Βυζάντιο.

Στις μέρες μας, με ιδιαίτερη λαμπρότητα και κατάνυξη εορτάζονται τα Εισόδια της Θεοτόκου στα Χανιά, τη Λειβαδιά, την Αμφίκλεια και την Κίμωλο. Αφιερωμένη στα Εισόδια της Θεοτόκου είναι η Καπνικαρέα, το θαυμάσιο αυτό βυζαντινό ναΐδριο του 11ου αιώνα, που βρίσκεται στο μέσο της οδού Ερμού στην Αθήνα. Στις 21 Νοεμβρίου γιορτάζουν ο Παναγιώτης, η Μαρία, η Δέσποινα, αλλά και οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις γιορτάζουν την «Υπέρμαχο στρατηγό» τους.

Απολυτίκιο
Σήμερον της ευδοκίας Θεού το προοίμιον, και της των ανθρώπων σωτηρίας η προκήρυξις. Εν ναώ του Θεού τρανώς η Παρθένος δείκνυται, και τον Χριστόν τοις πάσι προκαταγγέλλεται. Αυτή και ημείς μεγαλοφώνως βοήσωμεν˙ Χαίρε της οικονομίας του Κτίστου η εκπλήρωσις.

Λαογραφία 
Ιδιαίτερα σημαντική είναι η εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου για τους αγρότες, που την ονομάζουν, «της Παναγιάς της Αρχισπορίτισσας», της «Μεσοσπορίτισσας» ή της «Ξεσπορίτισσας», ανάλογα σε ποιο στάδιο βρίσκεται η σπορά. Λέγεται και «Πολυσπορίτισσα», επειδή την ημέρα αυτή συνηθίζουν να βράζουν σπόρους από τα γεωργικά τους προϊόντα, που άλλα τρώγουν και άλλα προσφέρουν για τα «χρόνια πολλά» και την ευδοκίμηση της σποράς. Σπόρους πηγαίνουν για ευλογία και στην εκκλησία. 

Συνηθίζονται και μετεωρολογικές προβλέψεις. Όπως λέγουν «την ημέρα αυτή βασιλεύει η Πούλια, και όπως θα κάμει αυτή τη μέρα, θα κάμει και τις κατοπινές σαράντα μέρες».