Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2015

Είναι 113 ετών και αποκαλύπτει τη Συνταγή του για μακροζωία....!!!!!!!!

Ο Bernardo LaPallo είναι 113 ετών και θέλει να αποκαλύψει σε όλους τους ανθρώπους τα είδη των τροφών που συνέβαλαν στην ευημερία του και την καταπληκτική μακροζωία του. 

Γεννημένος στο μακρινό 1901, ο Bernando εξακολουθεί να είναι γεμάτος ζωή και ο ίδιος πιστεύει ότι η καλή υγεία και η μεγάλη διάρκεια ζωής του είναι αποτέλεσμα της ειδικής διατροφής που ακολούθησε. 

Αυτός ο άνθρωπος από την Αριζόνα λέει ότι απόφυγε την κατανάλωση κόκκινου κρέατος και ότι η διατροφή του βασίστηκε κυρίως σε βιολογικά φρούτα και λαχανικά.

Άσκησε τον συγκεκριμένο τρόπο διατροφής σύμφωνα με τις οδηγίες και τις συμβουλές του πατέρα του, ο οποίος ήταν γιατρός, καθώς και ένα πολύ πειθαρχημένο άτομο.

"Να τρως σωστά και να ξεκουράζεσαι," 
"Μου είπε να μην τρώω το συνηθισμένο κόκκινο κρέας,"
"Είπε ότι το αρνί είναι εντάξει, αλλά μείνε μακριά από το κόκκινο κρέας. Χοτ ντογκς, τηγανιτές πατάτες και όλα αυτά τα πράγματα να μην τα τρως. 

" Ο LaPallo ισχυρίζεται ότι ποτέ δεν αρρώστησε ούτε μια μέρα στη ζωή του. Περπατά κάθε πρωί και τρώει κυρίως φρούτα και λαχανικά ».

Εδώ είναι τα είδη των πιο διαδεδομένων τροφών στη διατροφή του: 

Σκόρδο : Το σκόρδο έχει χρησιμοποιηθεί ως φάρμακο για αιώνες, κυρίως χάρη στις αντισηπτικές και αντιβακτηριδιακές του ιδιότητες. 

Μέλι : Το μέλι είναι το καλύτερο φυσικό γλυκαντικό που αφθονεί από επουλωτικά συστατικά. Αν θέλετε να γλυκάνετε το γεύμα σας, ο Bernando συνιστά τη χρήση μελιού. 

Κανέλα : Αυτό το αρωματικό συστατικό περιέχει επίσης ευεργετικές ιδιότητες.Μειώνει το επίπεδο της χοληστερόλης στο αίμα και χρησιμεύει ως προληπτικό κατά του διαβήτη. 

Σοκολάτα : Αυτό το νόστιμο συστατικό είναι άξιο να λέγεται «τροφή των θεών», η πραγματική έννοια της επιστημονικής ονομασίας (Theobroma) του κακαόδενδρου. Αν νομίζετε ότι η σοκολάτα προορίζεται μόνο για παιδιά, κάνετε λάθος. Ο Bernando ισχυρίζεται ότι η σοκολάτα είναι ένα βασικό συστατικό της μεγάλης διάρκειας ζωής. 

Ελαιόλαδο : Αυτό το έλαιο έχει θετική επίδραση στη γενική υγεία του ατόμου και ως εκ τούτου ο καθένας θα πρέπει να το καταναλώνει συχνά. "Χρησιμοποιήστε το ελαιόλαδο στο δέρμα σας,", "Τρίψτε τα πόδια σας τρίψτε τα χέρια σας, ποτέ δεν θα σκουριάσετε.» 

Παραπομπή: Casper, S. ((2011, Aug 17). 110-year-old Valley man says 5 foods helped him live long life. Retrieved July 6, 2015, from abc15 Arizona 
http://www.abc15.com





ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Η αφύπνιση της Συνείδησης....!!!!!!!!!

ΚΛΕΙΔΙ ΥΑΤ
Μέχρι τώρα έχουμε μιλήσει αρκετά για το γεγονός ότι είμαστε κοιμισμένοι. Αυτό σημαίνει ότι αν και ευρισκόμενοι σε κατάσταση δράσης κατά την διάρκεια της ημέρας, εντούτοις ονειρευόμαστε βαθιά. Δεν αντιλαμβανόμαστε τον αληθινό κόσμο μέσα από τις πέντε αισθήσεις, αλλά προβάλλουμε τα προσωπικά μας όνειρα πάνω σε αυτόν. 

Έτσι μας διαφεύγει η πραγματικότητα με αποτέλεσμα να κάνουμε λάθη. Είναι απαραίτητο να καταλάβουμε ότι η συνείδηση των ανθρωπίνων πλασμάτων είναι κοιμισμένη. Οι άνθρωποι οδηγούν αυτοκίνητα, περπατούν στους δρόμους, εργάζονται, παντρεύονται και ζουν πεπεισμένοι ότι είναι ξύπνιοι, ενώ δυστυχώς κοιμούνται βαθιά και ονειρεύονται.

Αρχικά πρέπει να καταλάβουμε ότι είμαστε κοιμισμένοι. Όταν κάποιος παραδεχτεί ότι είναι κοιμισμένος, αυτό είναι σημάδι ότι θέλει να αφυπνιστεί. Ισχύει ότι και με τους τρελούς. Κανένας τους δε παραδέχεται την τρέλα του, όλοι οι τρελοί νομίζουν ότι είναι καλά. 

Όταν ένας τρελός δέχεται και καταλαβαίνει την κατάστασή του, αμέσως δείχνει ότι καλυτερεύει και οι γιατροί τον ετοιμάζουν για να βγει από το τρελοκομείο.

Πώς όμως θα επιτύχουμε την αφύπνιση; Η ίδια η θρησκεία μας, υποστηρίζει την άποψη ότι η ψυχή κοιμάται βαθιά, γοητευμένη από την ύλη ή από τον Διάβολο εάν προτιμάτε. Όμως δεν δίνει καμία συγκεκριμένη μέθοδο για εκείνον που θα ήθελε να προσπαθήσει κάτι τέτοιο. 

Το να ακολουθείς τυπικές τελετουργίες κάθε Κυριακή και να τα ρίχνεις όλα στον Διάβολο ελπίζοντας ότι κάποτε ο Θεός θα αποφασίσει να σε σώσει είναι μία μέθοδος που ικανοποιεί πολλούς, αλλά δεν προσφέρει τίποτε από την πρακτική άποψη της επανάστασης της συνείδησης.

Θα αναλύσουμε τώρα μία πρακτική μέθοδο με την οποία σιγά-σιγά θα επιτευχθεί αυτή η μυστηριώδης Αφύπνιση της Συνείδησης, που δεν έχει καμία σχέση με οτιδήποτε γνωρίζει ο άνθρωπος.

Ένα από τα εργαλεία που θα χρησιμοποιήσουμε είναι η Προσοχή. Πρόκειται για μια ιδιότητα της Ουσίας. Χωρίς αυτήν δεν είναι δυνατόν να συμβεί τίποτε.

Το ΕΓΩ πρέπει να κλέψει την προσοχή για να μπορέσει να μας ταυτίσει στον σκοπό του.
Όταν η προσοχή σας είναι αποσπασμένη σε κάτι, τότε ακούτε την διάλεξη αλλά δεν την παρακολουθείτε. Χάνετε διάφορα από αυτά που λέγονται. Επίσης χρειάζεται προσοχή για να μάθετε να κάνετε κάτι νέο.

Θα λέγαμε ότι η προσοχή είναι ένας φακός, ο οποίος μας χρησιμεύει μέσα στο σκοτάδι για να δούμε εκείνο που μας ενδιαφέρει. Έτσι με σβηστό φακό δεν βλέπουμε τίποτε. Επίσης με τον φακό στραμμένο στο ταβάνι δεν μπορούμε να δούμε μέσα στο σκοτάδι το κλειδί που μας έπεσε στο πάτωμα.

Έτσι λοιπόν πρέπει να ξεκινήσουμε ξέροντας ότι έχουμε μια προσοχή, την οποία πρέπει να κατευθύνουμε εμείς και όχι ο νους μας. Πρέπει λοιπόν να διαιρέσουμε αυτήν την προσοχή σε τρία μέρη και να προσέχουμε τρία «στρατηγικά» σημεία: το Υποκείμενο, το Αντικείμενο και τον Τόπο.

Υποκείμενο : Έχω διαρκώς στον νου μου την διαρκή αν..ερώτηση Ποιος είμαι;

Δεν δίνω απάντηση με τον νου σκεπτόμενος «εδώ είμαι», αλλά διευκρινίζω την ταυτότητά μου χωρίς λόγια, αισθανόμενος το σώμα μου. Δηλαδή προσπαθούμε να μην ξεχνάμε τον εαυτό μας ποτέ, πουθενά και για κανέναν λόγο. Όταν ξεχνάμε τον εαυτό μας διαπράττουμε σοβαρά λάθη.

-Αν ξεχάσουμε τον εαυτό μας μπροστά σε ένα ποτήρι κρασί, θα καταλήξουμε τύφλα στο μεθύσι.

-Αν ξεχάσουμε τον εαυτό μας μπροστά στο άλλο φύλο, θα καταλήξουμε στην μοιχεία.

-Αν ξεχάσουμε τον εαυτό μας μπροστά σε έναν υβριστή θα καταλήξουμε να χτυπιόμαστε άγρια.

Πρέπει όμως να θυμάστε ότι το ευκολότερο πράγμα που συμβαίνει είναι ακριβώς αυτό: το να ξεχνάμε τον εαυτό μας. Η μέχρι τώρα παιδεία μας, βοηθάει πολύ σε αυτό.Πρέπει να φρουρούμε τις αισθήσεις και τον νου μας αδιάκοπα, όπως ο φρουρός σε καιρό πολέμου.

Αντικείμενο: Έχω διαρκώς στον νου μου την διαρκή αν..ερώτηση: Τι κάνω;

Πρέπει να ΑΝΤΙΛΑΜΒΆΝΟΜΑΙ τι δουλειά κάνω κάθε στιγμή. Διαβάζω, περπατάω, τρώγω κλπ. Όταν ξεχάσω το τι κάνω, πολύ εύκολα γοητεύομαι από τις βιτρίνες, τον κόσμο, τα αυτοκίνητα κλπ. Τότε η Ουσία γοητεύεται με τα αντικείμενα που βλέπει και κοιμάται βαθιά.

Εάν δουλεύω και σκέπτομαι το αυτοκίνητό μου, ονειρεύομαι.
Όταν τρώγω και σκέπτομαι την δουλειά, ονειρεύομαι κλπ.
Το να μην γοητεύομαι με τον εξωτερικό κόσμο απαιτεί πολύ ειδική περιφρούρηση του εαυτού μας..

Τόπος : Έχω διαρκώς στον νου μου την διαρκή αν..ερώτηση: Που βρίσκομαι;

Παρατηρώ προσεκτικά το μέρος που βρίσκομαι. Προσπαθώ να δω όλες τις λεπτομέρειές του. Αυτό πρέπει να γίνεται παντού, ακόμη και στο σπίτι μας που το θεωρούμε σαν κάτι γνωστό. Πρέπει να κοιτάμε σαν να υπάρχει κάτι καινούργιο, κάτι που το βλέπουμε για πρώτη φορά.

Έτσι πρέπει να κάνουμε συνεχώς, όπου και αν βρισκόμαστε, την ερώτηση: «Γιατί είμαι εδώ; Τι δουλειά έχω σε αυτό το μέρος; Τι κάνω αυτήν την στιγμή;». Αυτό είναι απαραίτητο αν θέλουμε να μην χανόμαστε μέσα σε διανοητικές φαντασίες και έτσι να μπορέσουμε κάποτε να αφυπνίσουμε τη συνείδησή μας.

Απαιτείται πολύ δουλειά για να είμαστε ικανοί να προσέχουμε με συγκεντρωμένη προσοχή τον εαυτό μας. Επαναλαμβάνω ότι το κανονικό είναι να αφηνόμαστε και να καταλήγουμε ονειρευόμενοι, χωρίς αντίληψη του περιβάλλοντος.

Αυτό συμβαίνει σε τρία στάδια: Ταύτιση, Γοητεία και Ύπνος.
Ταύτιση: Ξεχνάμε τον εαυτό μας (δηλαδή το Υποκείμενο) και γινόμαστε ένα ή ταυτοποιούμαστε με κάποιο αντικείμενο π.χ. ένα γλυκό το οποίο μας αρέσει.

Γοητεία: Μετά έρχεται η γοητεία που προκαλεί το γλυκό. Αρχίζουμε να το επιθυμούμε.

Ύπνος: Αρχίζουμε να σκεφτόμαστε γύρω από το γλυκό. Προβάλλουμε εμπειρίες που δείχνουν πόσο μας αρέσει, τι συνέβη όταν το φάγαμε την τελευταία φορά κλπ. Έτσι χανόμαστε μέσα στην φαντασία μας και μπαίνουμε στον ύπνο της συνείδησης. Έχουμε χάσει τελείως την επαφή με το περιβάλλον και έχουμε ξεχάσει τον λόγο για τον οποίο βρισκόμαστε εκεί που βρισκόμαστε.

Έτσι βλέπετε ότι υπάρχει ένας απαράβατος νόμος-αλυσίδα: Στην αρχή ταυτιζόμαστε, μετά γοητευόμαστε και ξεχνάμε τον εαυτό μας και τελικά η συνείδησή μας κοιμάται. Τότε είμαστε κυριευμένοι εντελώς από το Πληθωρικό Εγώ.

Σε μία διαδήλωση ταυτίζεσαι με το πλήθος και καταλήγεις να φωνάζεις και να ρίχνεις πέτρες, πράγμα που σε άλλες συνθήκες δεν θα έκανες.

Ταυτισμένοι με τις σκέψεις μας πολλές φορές έχουμε χάσει την στάση του λεωφορείου.
Ταυτισμένοι με κάποια λόγια ή συναισθήματα, κάνουμε και λέμε πράγματα για τα οποία μετά ντρεπόμαστε.

Στην αρχή απαιτείται πολύ δυνατή πειθαρχία για κρατάμε την προσοχή μας χωρισμένη σε τρία μέρη. Έπειτα όμως από κάποιο διάστημα, η προσπάθεια αρχίζει να γίνεται συνήθεια και έτσι σιγά-σιγά αρχίζει να γίνεται συνεχώς. 

Με έναν παρόμοιο τρόπο χρειάστηκε να προσπαθήσουμε πολύ και να βάλουμε όλη την ενέργειά μας για να μάθουμε να οδηγούμε. Μετά όμως από ένα διάστημα η οδήγηση έγινε κάτι εύκολο.

Ο τελικός σκοπός της εφαρμογής του Κλειδιού ΥΑΤ, είναι η παρατήρηση του Εγώ. Όταν μπορέσουμε να σταθεροποιήσουμε την διαίρεση της προσοχής στα τρία μέρη, θα είμαστε ικανοί να αρχίζουμε να αντιλαμβανόμαστε ότι κάτι ξένο από εμάς (συγκεκριμένα το Εγώ) προσπαθεί να κινήσει την ανθρώπινη μηχανή μας για δικούς του σκοπούς.

Έτσι αρχίζει και η αυτοπαρατήρηση που κάποτε θα τελειώσει με τον θάνατο του Εγώ.

Η συνεχής ενασχόληση με την διαίρεση της προσοχής στην αρχή είναι κουραστική και φαίνεται ανιαρή. Το Εγώ προσπαθεί να μας κάνει να αφήσουμε την προσπάθεια αυτή. Για το ίδιο είναι ζήτημα ζωής και θανάτου. Όμως τελικά είναι ακριβώς το ίδιο και για εμάς. Πρέπει να μένουμε ανεπηρέαστοι από σκέψεις όπως :

-Δεν καταλαβαίνω τίποτε.
-Δεν κάνω καλά αυτήν την πρακτική,
-Δεν υπάρχουν αποτελέσματα
-Πρέπει να φαίνομαι σαν βλάκας κλπ…

Ένα από τα πρώτα αποτελέσματα της επίπονης αυτής εργασίας είναι ότι τα πράγματα αρχίζουν να αποκτούν ένα αδιόρατο ενδιαφέρον. Δεν έχει σημασία αν είναι «ανιαρά» ή «ενδιαφέροντα». 

Αρχίζουμε να αισθανόμαστε λιγότερο εξαντλημένοι, επειδή αρχίζουμε να αποταμιεύουμε ενέργεια. Τέλος τα όνειρά μας αρχίζουν να ζωντανεύουν όλο και περισσότερο με αποτέλεσμα να υπάρχουν αστρικές εμπειρίες.

Το κλειδί ΥΑΤ είναι η αρχή για τον δύσκολο δρόμο της Εσωτερικής Απελευθέρωσης της Ουσίας μας από την σκλαβιά του Εγώ..





ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Φτιάχνοντας τον Εαυτό μας φτιάχνουμε τον κόσμο όλον.....!!!!!!!!!

Το αν θα λύσεις το πρόβλημα γίνεται μόνο αν θα κατανοήσεις την ύπαρξη του ιδίου του προβλήματος… αλλιώς δεν χρειάζεσαι προβληματισμούς. 

Οι περισσότεροι από εμάς θέλουμε να θεωρούμε τους εαυτούς μας ως θετικά πρόσωπα απέναντι στην κοινωνία. Μερικές φορές όμως σκεφτόμαστε πάρα πολύ για το τι συμβαίνει στην ζωή μας και γύρω στον κόσμο μας…

Το μυαλό μας υπερφορτώνεται με αυτά που δεν θα έπρεπε να μας ενοχλούν και πολλοί νομίζουν πως οδηγούνται ακόμα και στην τρέλα από την πολύ σκέψη και τους προβληματισμούς επειδή δεν βρίσκουν μια σαφή λύση.

Στην εποχή που ζούμε οι προβληματισμοί είναι καθημερινοί και αυξάνονται διαρκώς χωρίς να μπορούμε να βρούμε λύση. 

Για παράδειγμα όταν τα πράγματα βλέπουμε πως πάνε πολύ στραβά στην ζωή μας και βρισκόμαστε μόνοι βυθισμένοι στις σκέψεις μας και στον προβληματισμό προσπαθώντας να βρούμε μια λύση στο συμβάν που διαδραματίζεται στην ζωή μας αναλύοντας κάθε στιγμή που μας έφερε στο σημείο αυτό του έντονου προβληματισμού και έντονης σκέψης.

Στην πραγματικότητα θα πρέπει να κατανοήσει ο εαυτός μας πως ότι έγινε .. έγινε… με λίγα λόγια … συνέβη και δεν μπορεί να αλλάξει κάτι από εκείνη την στιγμή του συμβάντος.

Δεν σταματάει το μυαλό μας να εξακολουθεί να το σκέφτεται και να χάνουμε και τον ύπνο μας… ωστόσο όμως θα πρέπει να κατανοήσουμε τι έχει συμβεί όπως αναφέραμε. Και λύση υπάρχει ακόμα και στα πιο δύσκολα πράγματα που μας καταπιέζουν στην ζωή μας αρκεί να ΜΗΝ έχουμε τα θέλω μας παραπάνω από τα πρέπει της στιγμής…

Όταν βρισκόμαστε σε καταστάσεις καταπίεσης, έντονου προβληματισμού για οτιδήποτε συμβαίνει στην ζωή μας, συχνά καταναλώνουμε περισσότερο χρόνο στο να σκεφτόμαστε γεμίζοντας το κεφάλι μας χωρίς λύσεις . 

Το δένουμε περισσότερο αντί να το λύσουμε και να το απελευθερώσουμε και κατόπιν αισθανόμαστε χειρότερα απ’ ότι αισθανόμασταν στην αρχή που αντικρίσαμε το πρόβλημα. Έτσι βρισκόμαστε κλεισμένοι μέσα σε μια συνεχή δίνη κακής διάθεσης και αρνητισμού χωρίς να μεταβάλλεται και πολλές φορές να διαμοιράζεται κιόλας στον υπόλοιπο κόσμο. 

Το θέμα μας είναι ότι λύσεις όπως είπαμε υπάρχουν, αλλά για να τις βρούμε πρώτα πρέπει να κάνουμε κάτι για τον εαυτό μας... κάτι το οποίο θα μας κάνει να αισθανθούμε όμορφα, κάτι το οποίο θα δείχνει κατανόηση στο κοινωνικό σύνολο και στον εαυτό μας, κάτι το οποίο είναι το σωστό και το καλό για τον εαυτό μας.

Να χαλαρώσουμε και να ηρεμήσουμε το μυαλό μας δίνοντας τον κατάλληλο χρόνο στον εαυτό μας.

Κάποιες συμβουλές που θα μπορούσαν να βοηθήσουν είναι ως παράδειγμα οι παρακάτω : 

1. Θα πρέπει να καταλάβει και να κατανοήσει ο εαυτός σας πως το πρόβλημα γίνεται εντονότερο όταν σκεφτόμαστε το ίδιο πρόβλημα συνέχεια και υπερφορτώνεται ο εγκέφαλος μας. 

Πολλοί το κάνουν ασυναίσθητα χωρίς να το καταλάβουν και σκέφτονται μέρα νύχτα και ως εκ τούτου περνούν σ ένα φαύλο κύκλο καθημερινής ανησυχίας και αυτό-αμφιβολίας.

Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι στοχάζεστε πολύ έντονα και να το αποδεχθείτε αυτό ως πρωτεύον πρόβλημα. Έτσι θα προκαλέσετε τον εαυτό σας να προσπαθήσει να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο σκέπτεται και προσεγγίζει ορισμένες καταστάσεις και προβληματισμούς στην ζωή σας.

2. Μην κατηγορείται πολύ εύκολα τον εαυτό σας. Συνήθως τα πρόσωπα τα οποία σκέπτονται υπερβολικά τους προβληματισμούς τους έχουν την τάση να καταλήγουν στο να κατηγορούν τον εαυτό τους για όσα συμβαίνουν γύρω στην ζωή τους. 

Αν κάτι δεν πήγε καλά στην ζωή μας δεν χρειάζεται να κλεινόμαστε στον εαυτό μας, δεν φταίμε πάντα εμείς… υπάρχουν πολλά κοινωνικά δρώμενα τα οποία έχουν καθορίσει την ζωή μας. 

Να μην σκέφτεσαι και να μην πράττεις με τέτοιο τρόπο ο οποίος δεν αρμόζει στον εαυτό σου και στην ψυχοσύνθεση σου, έστω και αν έχεις μεγαλώσει με διαφημιστικά πρότυπα που σε οδηγούν σε λανθασμένες σκέψεις και πράξεις.

Πρέπει να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά να κοιτάμε μπροστά το μέλλον με νέες προοπτικές. Τίποτα δεν τελειώνει και τίποτα δεν πεθαίνει στο Συμπάν. Για όλα υπάρχει μια αρχή ακόμα και όταν κάτι τελειώνει κάτι άλλο αρχίζει… οπότε αυτό να το υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας και να κοιτάμε μπροστά.

3. Χαλαρώνουμε και παίρνουμε βαθιές ανάσες ηρεμίας. 
Πάρα πολλοί άνθρωποι όταν είναι σε σύγχυση δεν ξέρουν πώς να χαλαρώσουν καθώς εκείνη την στιγμή θα το ήθελαν αυτό πάνω απ’ όλα να φύγει το στρες από πάνω τους.

Θα πρέπει λοιπόν εκείνη την στιγμή να φύγουμε από το σημείο ή το μέρος το οποίο μας έχει εγκλωβίσει και μας δημιουργεί άγχος ή στρες. Να απομακρυνθούμε να βρούμε ένα μέρος που μας χαλαρώνει και μας ηρεμεί έστω λίγο αν είναι πολύ υπερφορτωμένη η κατάσταση. 

Μπορούμε να παίρνουμε βαθιές ανάσες κρατώντας για λίγα δευτερόλεπτα την ανάσα μας και κατόπιν να ξεφυσάμε χαλαρά σαν να διώχνουμε κάτι από μέσα μας και να φεύγει. 

Προσπαθούμε να συγκεντρωθούμε σε κάτι ευχάριστο για εμάς, κάτι το οποίο μας γεμίζει χαλάρωση, μας θυμίζει αγαπημένες στιγμές και όμορφες οι οποίες μας γεμίζουν ελπίδα και ότι θα τις ξαναζήσουμε αυτές τις ευτυχισμένες στιγμές του εαυτού μας. 

Σιγά σιγά θα επιβραδύνεται ο ρυθμός της καρδιάς και το μυαλό σας θ’ αρχίσει να καθαρίζει.. ώστε έτσι θα μπορείτε έπειτα να ξεκαθαρίσετε πιο εύκολα αυτή την σύγχυση που είχατε μέσα σας.

4. Να ασχολούμαστε συχνά με κάτι που μας αρέσει και μας προσφέρει έμπνευση και ηρεμία. 
Όταν βρισκόμαστε σε αυτές τις άσχημες καταστάσεις του εαυτού μας ας προσπαθήσουμε να τις ξεπεράσουμε και να τις κάνουμε όμορφες. 

Θα πρέπει το μυαλό να ασχοληθεί με κάτι πέρα από τα προβλήματα που μας δυσανασχετούν και δηλητηριάζουν το μυαλό και την ψυχή μας όλο και περισσότερο. Το καλύτερο είναι να κρατάμε απασχολημένο το μυαλό με διαφορά άλλα πράγματα πέρα των προβλημάτων ώστε να εξαλείψουμε τον χρόνο που σπαταλάμε σκεπτόμενοι διαρκώς τα λάθη μας και τις ανησυχίες μας. 

Περάστε περισσότερες ώρες με άτομα που σας συμπαθούν και σας αγαπούν, την οικογένεια σας τον σύντροφο σας ή τους φίλους σας…

Μην κάθεστε άπραγοι, διότι εγκλωβίζεστε στην αρνητική ενεργεία που σας έχει καταβάλλει. Εστιάστε σε κάτι που θα περάσει την ώρα σας ευχάριστα και ικανοποιητικά. Θα δείτε άμεσα αποτελέσματα όταν το μυαλό σας θα έχει φύγει για λίγο από τις αρνητικές σκέψεις. 

Θα έχετε κάνει ένα μικρό βήμα και κάθε μέρα θα νιώθετε ακόμα καλύτερα κάνοντας μεγαλύτερα βήματα προς την αισιοδοξία και την ελπίδα. Τα όνειρα μας τα δημιουργούμε μόνοι μας και τα πραγματοποιούμε μόνοι μας…

Η σωματική άσκηση είναι μια πολύ καλή λύση για όλο το στρες και άγχος την κατάθλιψη και ότι άλλο μας απασχολεί. 

Απελευθερώνονται ενδορφίνες όταν είμαστε δραστήριοι, όταν έχουμε δράση ανεβάζοντας έτσι και την ντοπαμίνη του οργανισμού η οποία παίζει κύριο ρόλο στην απελευθέρωση της σεροτονίνης μέσω άλλων ουσιών που κατέχει το σώμα μας. Έτσι μπορούμε να ξεπεράσουμε κάθε εμπόδιο και να μας δώσει ο εαυτός μας την κατάλληλη ώθηση και ίσως την λύση στα προβλήματα μας.

5. Να ΜΗΝ αποδέχεστε άμεσα τα γεγονότα και τις καταστάσεις που σας λένε ότι δεν μπορούν να αλλάξουν. 
Τα πάντα είναι Δυνατά… Στον κόσμο τον οποίο ζούμε δεν μπορούμε να έχουμε τον απόλυτο έλεγχο αν δεν κατανοήσουμε πρώτα τον γύρω κόσμο και τον Εαυτό μας.

Όταν βρίσκεστε μπροστά σ’ ένα πρόβλημα ρωτήστε τον Εαυτό σας μπορώ να βρω την λύση..; μπορώ να το αλλάξω..;

Συνήθως οι περισσότεροι άνθρωποι είναι αρνητικοί σε αυτού του είδους σκέψεις, σε αυτόν τον πλασμένο κόσμο όπου ζούμε που υπερτερεί η ύλη και έχουμε ξεχάσει ποιοι πραγματικά είμαστε. Απαιτείτε και ένα είδος εσωτερικού πείσματος πως μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα…

(Γιατί Όχι ; ) στην πραγματικότητα κανένας δεν είπε ποτέ ότι δεν μπορούμε να καταφέρουμε να κάνουμε τα αδύνατα δυνατά…!!! (Παρά μόνο ο εαυτός μας, εμείς τον κρατάμε στάσιμο στην θέση της αρνητικής αδράνειας και τον κρατάμε κάτω καταβεβλημένο και ανήμπορο…)

Εμείς έχουμε το κλειδί να ξεκλειδώσουμε κάθε πτυχή του καλού και θετικού εαυτού μας, του ενεργητικού και δραστήριου ατόμου που μπορεί να φτιάξει τον εαυτό του και τον κόσμο γύρω του.

6.Προσπαθηστε να μην μιλάτε καθημερινά για τα προβλήματα σας. 
Πολλοί άνθρωποι ενθαρρύνουν άλλα άτομα να μιλούν για τα προβλήματα τους συνεχεία και σε καθημερινή βάση πολλές φορές. Έτσι όμως αντιμετωπίζετε μέσα στο μυαλό σας καθημερινά τον ίδιο προβληματισμό και καταλήγετε πάλι στις αρνητικές σκέψεις που σας μπλοκάρουν. 

Αυτό μόνο εσείς μπορείτε να το λύσετε και κανένας άλλος. Όσες κουβέντες και να ειπωθούν στο τέλος μόνο ο Εαυτός σας θα είναι αυτός που θα βρει την λύση σε οποιοδήποτε επίπεδο και αν είναι.

Δεδομένου ότι πολλές φορές οι συμβουλές από κάποιους ανθρώπους μπορεί να μας οδηγήσουν σε λανθασμένες σκέψεις και κινήσεις με περισσοτέρους κατόπιν προβληματισμούς εμπλέκοντας έτσι την κατάσταση ακόμα περισσότερο…

Μόνο ο Εαυτός σας γνωρίζει το πρόβλημα σας και την λύση του. Μπορείτε να είστε ανοιχτοί σε συμβουλές αλλά όχι πάντα απόλυτοι σε κάθε συμβουλή.
Στοχαζόμαστε στον Εαυτό μας και στο σύνολο να είμαστε ακέραιοι και όχι στοχαστές του καταστροφικού Εγώ μας.

7. Να μείνετε μακριά από αρνητικές καταστάσεις και ανθρώπους που σας κάνουν να σκέφτεστε αρνητικά. 
Πολλοί άνθρωποι προσπαθούν να χειραγωγούν καταστάσεις και ανθρώπους και αυτό συμβαίνει κυρίως όταν είστε ευάλωτοι, όταν είστε ράκος συναισθηματικά και η ενέργεια σας είναι πεσμένη. 

Το μόνο που δεν θέλετε στο μυαλό σας είναι να το υπερφορτώσετε και με άλλους προβληματισμούς που μπορούν να φθείρουν ακόμα περισσότερο τον εαυτό σας ψυχολογικά συναισθηματικά και κυρίως ενεργειακά.

Εάν δεν μπορείτε να ελέγξετε τις ενέργειες γύρω σας το καλύτερο είναι να μείνετε μακριά από τέτοιες καταστάσεις.

Η κατανάλωση αλκοόλ και ουσιών μέχρι και φαρμάκων, κυρίως ψυχοφαρμάκων δεν βοηθούν σε καμιά περίπτωση. Το μόνο που κάνουν είναι να σας βάζουν σε μια καταστολή, γνωρίζοντας τους προβληματισμούς σας και χωρίς να μπορείτε να τους αντιμετωπίσετε, μπαίνετε μέσα σε μια συνεχόμενη στάσιμη δίνη, καθηλωμένοι χωρίς να μπορείτε να αποδράσετε από αυτήν όσο το συντομότερο μπορείτε.

Διότι όπως αναφέρουμε πιο πάνω… στο τέλος μόνο ο εαυτός μας είναι αυτός που θα μας οδηγήσει στον σωστό δρόμο αρκεί να τον γνωρίσουμε να τον έχουμε πάντα προετοιμασμένο για την πολυδιάστατη ζωή με διαφορές καταστάσεις και προβληματισμούς που μας απασχολούν και μας κλειδώνουν…

Η αυτογνωσία το να γνωρίζουμε ποιοι είμαστε είναι ο υπέρτατος νόμος του εαυτού μας όπως έλεγαν και οι αρχαίοι ( Γνώθι Σ’αυτόν ) …

Συνήθως όταν βρούμε την λύση του προβλήματος τότε μπορούμε να βγούμε αλάβωτοι από την κρίση του προβλήματος γνωρίζοντας όχι μόνο τον εαυτό μας αλλά και τον κόσμο γύρω μας.

Γνωρίζουμε να διαχωρίζουμε τον εαυτό μας από τις αρνητικές καταστάσεις και τα αρνητικά συναισθήματα τα οποία μας μπλοκάρουν. Μαθαίνουμε να τα ελέγχουμε αισθανόμενοι γαλήνη και ηρεμία, έχοντας καθαρό νου για την λύση κάθε προβλήματος.

8. Μην παρασύρετε τον εαυτό σας με τις σκέψεις Αν.... 
Οι προβληματισμοί πάντα φέρνουν στις σκέψεις μας την πρόταση ( αν ) – αν θα κάνω αυτό ή αν θα έκανα εκείνο . Τότε αρχίζει να μας απασχολεί τι θα είχε συμβεί ...

Αν κάναμε όλα αυτά τα οποία δεν κάναμε εκείνη την στιγμή που θέλαμε να κάνουμε.. Αυτό είναι το πρώτο λάθος που σκεφτόμαστε συνήθως. Δεν θα πρέπει να ξαναμπαίνουμε σε αυτή την διαδικασία καθώς μπορούμε να δημιουργήσουμε μέχρι και τύψεις στον εαυτό μας για ότι δεν πράξαμε . 

Το λάθος που θεωρούμε ότι δεν κάναμε την στιγμή που έπρεπε ίσως είναι η σωστή αντίδραση στο πρόβλημα που αντιμετωπίζαμε. Ίσως να χρειάζεται περισσότερη προσοχή παρά άμεση ανάγκη να εκφράσουμε κάτι το οποίο ίσως το μετανιώσουμε έπειτα και δημιουργούμε πάλι έναν φαύλο κύκλο τύψεων στον εαυτό μας. 

Έτσι έχετε περισσότερες πιθανότητες να σκέφτεστε θετικά για το μέλλον και όχι το Αν του παρελθόντος το οποίο σας οδηγεί πίσω αντί να κοιτάτε μπροστά να βρείτε τα θετικά αποτελέσματα σε όλη την κατάσταση του προβλήματος σας χωρίς να σπαταλάτε περαιτέρω ενέργεια.

Όλο αυτό είναι μια προσπάθεια στο να κατανοήσουμε τον εαυτό μας περισσότερο και να μπορούμε να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε τους προβληματισμούς… το κλειδί είμαστε εμείς..

9. Προσοχή τις περισσότερες φορές οι σκέψεις μας γίνονται πραγματικότητα αυτό να το θυμάστε πάντα. 
Η ροή της ενέργειας πηγαίνει εκεί που είναι η προσοχή μας.. εκεί ρέει και εξελίσσονται τα πράγματα βάσει της σημασίας που δίνουμε. Έτσι πολλές φορές όταν σκεφτόμαστε αρνητικά λόγω των προβληματισμών μας δημιουργούμε αυτό που φοβόμαστε το ανεπιθύμητο για τον εαυτό μας και για τους άλλους. 

Να προσπαθείτε να σκέφτεστε την θετική πλευρά των πραγμάτων ώστε να αφήνετε να ρέει η ενέργεια προς την θετική πλευρά, να συγκεντρώνεστε στις ελπίδες σας, στα όνειρα σας σε αυτά που θεωρείτε αδύνατα ή σε αυτό που σας είπαν πως είναι αδύνατον να το πράξετε.

Ναι μπορείτε να δημιουργήσετε με την σκέψη σας το επιθυμητό και θετικό μέλλον για εσάς ακόμα και για τους γύρω σας.

Η λύση όλων των προβλημάτων βρίσκετε ξεχωριστά σε όλους μέσα μας και κατόπιν ως σύνολο φτάνει μόνο μια σκέψη στο άπειρο σύμπαν… και τον όμοιο του τον εαυτό μας.

Γίνε εσύ ο δημιουργός της θετικής λύσης των πράξεων και βοήθησε τον εαυτό σου να είναι ο καλύτερος εαυτός σου. Έτσι πλάθεις και έναν καλύτερο κόσμο γύρω σου.

10. Η υπομονή είναι Αρετή.
Η υπομονή είναι Αρετή και ανταμείβεται πάντα. Εάν έχουμε υπομονή μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα και να λύσουμε τα πιο δύσκολα προβλήματα μας και ακόμα και του κόσμο αυτού. Όλες οι παραπάνω συμβουλές συσχετίζονται σε μια… σε αυτή εδώ. 

Εάν καταφέρουμε να είμαστε υπομονετικοί ώστε να πράξουμε όλα τα παραπάνω κάθε άγχος και κάθε δυσκολία που αντιμετωπίζουμε θα εξαλειφθεί. Όσο πιο γρήγορα κατανοήσουμε τον εαυτό μας με υπομονή τόσο πιο γρήγορα θα φτιάξει και ο κόσμος γύρω μας. 

Πάρετε τον χρόνο με το μέρος σας και μην τον αφήνετε να σας τρώει αυτό που αποκαλούμε σήμερα εδώ ζωή.. μάθετε να υποχωρείτε , να σκέφτεστε πριν μιλήσετε πριν δράσετε..

Η σκέψη είναι πιο γρήγορη από κάθε ηλεκτρόνιο και νετρόνιο όπου υποστηρίζει η σημερινή επιστήμη.

Να σέβεστε πάνω απ’ όλα τον εαυτό σας και τον κόσμο γύρω σας στον οποίο συνυπάρχετε. 

Αυτό που διαβάσατε πάρετε το ως μια σύντομη συζήτηση την οποία κάνατε με τον καλύτερο εαυτό σας … καθώς θα λέγαμε και πολλά άλλα… αλλά πρώτα θα πρέπει να φτιάξουμε τον εαυτό μας με υπομονή ώστε να έχουμε τον χρόνο με το μέρος μας.

Φτιάχνοντας τον Εαυτό μας φτιάχνουμε τον κόσμο όλον.




Αυτός που δεν ξέρει να δίνει τίποτα, δεν ξέρει και να...!!!!!!!

Όταν νιώθουμε ότι κάτι δίνουμε στους άλλους, συνειδητοποιούμε ξαφνικά την αξία μας. Κανένας δεν είναι πιο φτωχός από εκείνον που δεν δίνει τίποτα, αφού μόνο με το να δίνουμε μπορούμε να δείχνουμε τον πλούτο μας.

Δε μιλάμε μόνο για υλικά αγαθά.

Η μεγαλύτερη τσιγκουνιά που μπορεί να υπάρξει είναι η τσιγκουνιά της καρδιάς. Όσοι τριγυρνούν στον κόσμο χωρίς να κοινωνούν τα συναισθήματά τους, καταλήγουν φυλακισμένοι μέσα σε ένα θώρακα πανοπλίας, όπως συμβαίνει στο παραμύθι. Ο Ιππότης με την σκουριασμένη πανοπλία, Όπου στο τέλος ο ήρωας ζητάει από τα συναισθήματα να αισθανθεί.

Ο Αλεχάντρο Ζοντορόβσκι έλεγε : "ότι δίνεις το δίνεις σε 'σένα. Ό,τι δε δίνεις, το αφαιρείς από σένα"

Αξίζει τον κόπο να αναθεωρήσουμε το επίπεδο της συναισθηματικής συναλλαγής μας με τον κόσμο.

Όπως συμβαίνει με την οικονομία των χωρών, η ευημερία εξαρτάται από τον πλούτο που κυκλοφορεί. Αν σταματήσει, χάνει τη να αξία και η οικονομία μπαίνει σε ύφεση. Το ίδιο συμβαίνει και με τον πλούτο της καρδιάς.

Όσο σημαντικό είναι το να δίνουμε, άλλο τόσο σημαντικό είναι το να ξέρουμε να δεχόμαστε. Μόνο αυτοί που κάνουν να ρέει η αγάπη προς όλες τις κατευθύνσεις μπορούν να πουν πως ευημερούν συναισθηματικά.

ΝΙΤΣΕ
Αυτός που δεν ξέρει να δίνει τίποτα, δεν ξέρει και να νιώθει τίποτα





99 μαθήματα καθημερινής φιλοσοφίας
Απο τον συγγραφέα ΑΛΛΑΝ ΠΕΡΣΥ
crashabrain.blogspot.gr , 

Χρησιμοποιήσετε την ενέργεια των σκέψεών σας....!!!!!!!!!

Η επιθυμία σας να υπάρξετε και να ζήσετε με μεγαλοσύνη, είναι μια πλευρά της πνευματικής σας ενέργειας. Για να αποκτήσετε ισορροπία σε αυτόν τον τομέα της ζωής σας, πρέπει να χρησιμοποιήσετε την ενέργεια των σκέψεών σας για να εναρμονιστείτε με εκείνα που επιθυμείτε. Η νοητική σας ενέργεια προσελκύει όσα σκέφτεστε. 

Σκέψεις που αποτίνουν φόρο τιμής στην απογοήτευση, προσελκύουν απογοήτευση. Όταν λέτε ή σκέφτεστε κάτι σαν “Δεν μπορώ να κάνω τίποτα, έχω χάσει τον έλεγχο της ζωής μου και είμαι παγιδευμένος-η”, αυτό ακριβώς θα προσελκύσετε!!!! δηλαδή, αντίσταση προς τις μεγαλύτερες επιθυμίες σας!!! 

Με κάθε σκέψη απογοήτευσης είναι σαν να αγοράζετε ένα εισιτήριο για περισσότερη απογοήτευση. Κάθε σκέψη που επιβεβαιώνει ότι είστε παγιδευμένοι, ζητά από το Σύμπαν να σας στείλει ακόμα περισσότερη από εκείνη την κόλλα που σας κρατά καθηλωμένους.

Το πιο σημαντικό εργαλείο για την απόκτηση της ισορροπίας είναι η επίγνωση ότι εσείς και μόνο εσείς είστε υπεύθυνοι για την ανισορροπία ανάμεσα σε εκείνο που ονειρεύεστε πως προοριζόταν να είναι η ζωή σας και στις καθημερινές συνήθειες που αποστραγγίζουν τη ζωή από αυτό το όνειρο.

Μπορείτε να ευθυγραμμιστείτε εκ νέου με τη νοητική σας ενέργεια, ώστε να σας παρουσιαστούν ευκαιρίες για να διορθώσετε αυτήν την ανισορροπία. Όταν το κάνετε αυτό, ανακαλύπτετε ότι, ενώ ο κόσμος της πραγματικότητας έχει τα όριά του, ο κόσμος της φαντασίας σας δεν έχει περιορισμούς. 

Από αυτήν την απεριόριστη φαντασία προέρχεται ο σπόρος μιας πραγματικότητας που ζητούσε επιτακτικά να αποκατασταθεί σε ένα ισορροπημένο περιβάλλον.

Απόσπασμα από το βιβλίο του Dr, Wayne Dyer Σε Αρμονία 9 Αρχές για να Ευθυγραμμίσεις τις Επιθυμίες σου με τις δημιουργικές σου δυνάμεις





mybellavista.wordpress.com , 

Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2015

Σκέψου και δράσε διαφορετικά. Άσε το δικό σου ίχνος.....!!!!!!!!!!

Η ευρηματικότητα και η δημιουργικότητα είναι από τα κύρια χαρακτηριστικά των πετυχημένων ανθρώπων.

Μερικές φορές η ευελιξία στην σκέψη, στην προσέγγιση ενός προβλήματος είναι ο καταλύτης που δίνει το προβάδισμα σε αυτούς που ξέρουν και σκέπτονται με διαφορετικούς από τους συνηθισμένους τρόπους.

Το να κτυπάς γροθιά στον τοίχο μπορεί να είναι ένδειξη ενός γενναίου άνδρα, αλλά το να βρίσκεις τρόπο να ξεπερνάς τον τοίχο χωρίς να τον αντιμετωπίσεις είναι ευφυΐα, είναι ευστροφία και ένδειξη μυαλού που αναζητά νέες λύσεις, πέρα από τις συνηθισμένες.

Η μεγάλη πρόοδος του ανθρώπου δεν έγινε από καβαλάρηδες με σπαθιά στα χέρια. Έγινε από ανθρώπους που έβρισκαν λύσεις μέσα από την δημιουργία, από την αναζήτηση εναλλακτικών λύσεων και εφευρέσεων που έδωσαν ώθηση σε ολόκληρη την οικουμένη να περνάει σε επόμενα επίπεδα εξέλιξης. 

Τις περισσότερες φορές είναι ο τρόπος και όχι ο κόπος που κάνει την ειδοποιό διαφορά. Είναι αυτή η διαφορετική ματιά, το ξεχωριστό άγγιγμα, που ανοίγει ένα νέο πεδίο, ένα νέο μονοπάτι, ένα νέο τομέα στην επιστήμη, στο εμπόριο, στην επικοινωνία.

Είναι αυτό, που οι περισσότεροι στην αρχή, το θεωρούν παράλογο, περίεργο αλλόκοτο, που ανοίγει νέες εποχές και που το αποκαλούν, έστω και εκ των υστέρων, ιδιοφυές.

Πόσες και πόσες φορές πρωτοπόροι της σκέψης και του επιχειρείν δεν θεωρήθηκαν αιρετικοί; Πόσες φορές διορατικοί και χαρισματικοί άνθρωποι σαν τον Γαλιλαίο δεν διώχτηκαν γιατί έβλεπαν κάτι που οι άλλοι δεν μπορούσαν ούτε καν να το συζητήσουν;

Αν θες να αφήσεις εποχή μην ακολουθείς συνεχώς το μονοπάτι. Βγες από την περπατημένη και άφησε το δικό σου ίχνος εκεί που κανείς δεν τόλμησε να περπατήσει.





Γιάννη Αραχωβίτη

Ακούστε τον Ανώτερο Εαυτό σας ! Τα 9 Σημάδια ότι σας Μιλάει....!!!!!!!!

Ο ανώτερος, πνευματικός μας εαυτός είναι εκεί, βαθιά μέσα μας και περιμένει να τον αφυπνίσουμε.

Ο ανώτερος εαυτός μας κρύβει δυνάμεις που δεν τις γνωρίζουμε, έχει τη ικανότητα να μας καθοδηγήσει σωστά στη ζωή, να μας αποκαλύψει νέα μονοπάτια και πηγές δυνατοτήτων που παραμένουν σε χειμερία νάρκη μέσα μας…

Πότε μας μιλάει ο ανώτερος εαυτός μας;
Ο πνευματικός μας εαυτός μας μιλάει συχνά : όταν έχουμε δυσκολίες, όταν ζοριζόμαστε, όταν έχουμε διλήμματα, όταν αισθανόμαστε χαμένοι και δεν ξέρουμε τι να κάνουμε, όταν πρέπει να πάρουμε μια απόφαση ή όταν πρέπει να ζυγίσουμε μια κατάσταση ή να εκτιμήσουμε ένα άτομο… Ο ανώτερος εαυτός μας είναι εκεί και μιλάει, όμως εμείς δεν είμαστε έτοιμοι να ακούσουμε…

Σύμφωνα με την Cindy Wigglesworth, ειδική στον τομέα της πνευματικής νοημοσύνης, μπορούμε να ''ακούσουμε'' τον ανώτερο εαυτό μας να μας μιλάει και να επωφεληθούμε από τη σοφία του.

Πώς όμως ξέρουμε ότι μας μιλάει ο ανώτερος εαυτός μας;
Μπορούμε να καταλάβουμε ότι μας μιλάει ο ανώτερος εαυτός μας αν παρατηρήσουμε κάποιο από τα παρακάτω 9 χαρακτηριστικά :

Ήρεμη εσωτερική φωνή, στάση ψυχραιμίας. Ο ανώτερος εαυτός μας δεν μας ''αγριεύει'', δε μας κριτικάρει με έντονο τρόπο, δε μας απορρίπτει, δεν κατακρίνει τους άλλους και συγχωρεί εμάς και δεν προσθέτει δράμα στη ζωή μας . Το ''εγώ'' μας, αντίθετα, φωνάζει, διαμαρτύρεται, ψάχνει το δίκιο του και επισημαίνει το άδικο των άλλων.

Συμπόνοια. Ο ανώτερος εαυτός καταλαβαίνει γιατί οι άλλοι άνθρωποι φέρονται με άσχημο τρόπο, αντιλαμβάνεται τα κίνητρά τους, και τους συμπονά. Ο ανώτερος εαυτός δείχνει και σε εμάς τους ίδιους συμπόνοια, που σημαίνει ότι μας αποδέχεται, μας αγκαλιάζει και δε βιάζεται να κρίνει, να κατακρίνει και να καταδικάσει.

Εδώ και τώρα ή ενσυνειδητότητα. Ο ανώτερος εαυτός μας βοηθάει να εκτιμήσουμε τη στιγμή, να τη ζήσουμε στο φουλ της, να τη γευτούμε χωρίς να την προσπεράσουμε αδιάφορα κοιτώντας το μέλλον. Ο ανώτερος εαυτός μας διδάσκει να επικεντρωνόμαστε στο παρόν μας, να το εκτιμούμε, να το αξιοποιούμε και να μαθαίνουμε το όποιο μάθημα έχει να μας διδάξει. 

Έτσι, ο ανώτερος εαυτός μας λέει «τώρα που είσαι μόνη σου μη φοβάσαι, μην κάνεις πράγματα που δεν τα θέλεις προκειμένου να μην είσαι μόνη. Διάβασε ένα βιβλίο, άκουσε μουσική, απόλαυσε αυτή τη στιγμή χωρίς να σκέφτεσαι ποιον να πάρεις τηλέφωνο ή πώς θα βγεις έξω να συναντήσεις τον οποιονδήποτε για να μην είσαι μόνη».

Η σωστή δόση ικανοποίησης. Ο ανώτερος εαυτός δε μας παροτρύνει στο να πάρουμε παρορμητικές αποφάσεις για να ικανοποιηθούμε βραχυπρόθεσμα και να το μετανιώσουμε αργότερα. Ο ανώτερος εαυτός ξέρει ότι μερικές φορές είναι απλώς προτιμότερο να μην εκτονωθούμε την ίδια στιγμή, αλλά να προγραμματίσουμε την αντίδρασή μας. 

Έτσι, αντί να καυγαδίσουμε με ένα αγαπημένο πρόσωπο και να του πούμε άσχημες κουβέντες εκείνη τη στιγμή (και να το μετανιώσουμε αργότερα) ο ανώτερος εαυτός μας συμβουλεύει να δούμε ποια ήταν τα κίνητρα του άλλου, ποια η δική μας συμβολή, και να περιμένουμε να αντιδράσουμε πιο ψύχραιμα λίγο αργότερα και όχι τη στιγμή που νευριάσαμε.

Ευγνωμοσύνη. Ο ανώτερος εαυτός μας προτρέπει να αισθανόμαστε ευγνωμοσύνη για όσα υπάρχουν στη ζωή μας, μικρά ή μεγάλα και να μην απαξιώνουμε το κάθε τι. 

Ο ανώτερος εαυτός μας διδάσκει ότι το να εκτιμάμε τα πρόσωπα, τα πράγματα και τις καταστάσεις στη ζωή μας είναι πιο σημαντικό από το να θέτουμε μονίμως στόχους για το μέλλον και όταν φτάνουμε εκεί να διαπιστώνουμε ότι δεν είναι αρκετοί και να θέτουμε νέους στόχους, σε έναν αέναο φαύλο κύκλο έλλειψης ικανοποίησης…

Θετικό αποτέλεσμα για όλους. Αυτό πρεσβεύει ο ανώτερος εαυτός! Οι δρόμοι που δείχνει και οι λύσεις που προτείνει συγκλίνουν στο να υπάρχει θετικό αποτέλεσμα για όλους τους εμπλεκόμενους: και τον εαυτό και τους άλλους. Έτσι διατηρείται ισορροπία, το άτομο φροντίζει τον εαυτό του αλλά και τους οικείους του. 

Η επινοητικότητα και η διαίσθηση είναι τα εργαλεία του ανώτερου εαυτού που οδηγούν σε σωστές λύσεις, σε αντίθεση με τις παραδοσιακές εγωιστικές λύσεις που λαμβάνουν υπόψη μόνο τον εαυτό και όχι τους άλλους.

Συγκεκριμένα όρια. Ο ανώτερος εαυτός ξέρει να οριοθετεί, να μην αφήνει τον άνθρωπο να άγεται και να φέρεται. Ξέρει ότι όταν λέει ''όχι'' το εννοεί, όπως και όταν λέει ''ναι'' το εννοεί. Έτσι δε γίνονται παρεξηγήσεις και το άτομο είναι τίμιο προς τον εαυτό του, τις προθέσεις, τα κίνητρα, τις πράξεις και τη γενική συμπεριφορά του.

Θετικό συναίσθημα. Ο ανώτερος εαυτός τείνει προς τη διατήρηση συναισθηματικής ισορροπίας και θετικού συναισθήματος. Μας βοηθάει να δούμε τα μικρά και τα μεγάλα θαύματα γύρω μας. Αν νιώθετε εσωτερική ηρεμία, ψυχική γαλήνη, χαρά, ευγνωμοσύνη και συμπόνια πιθανότατα λειτουργείτε με τον ανώτερό σας εαυτό.

Πράξεις. Ο ανώτερος εαυτός ξέρει ότι από μόνη της η θεωρία και η καλή πρόθεση δεν είναι αρκετά. Ο ανώτερος εαυτός ωθεί τον άνθρωπο σε πράξεις και σωστή συμπεριφορά. Ο πνευματικός εαυτός έχει τη σύνεση και τη συνέπεια και μας βοηθάει να δούμε τα πράγματα ξεκάθαρα, με ηρεμία και ψυχραιμία να αποφασίσουμε το σωστό και να το ακολουθήσουμε, στηρίζοντάς μας στην προσπάθεια αυτή.





Dr. Λίζα Βάρβογλη, 
Ph.D. Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια

Οι άνθρωποι δεν είναι αιχμάλωτοι της μοίρας, αλλά μόνο αιχμάλωτοι του μυαλού τους.....!!!!!!!!

Υπάρχουν άνθρωποι που είναι σχεδόν πάντα θλιμμένοι, απογοητευμένοι, φοβισμένοι…

Βαθιά ασυνείδητα διακατέχονται από την πεποίθηση ότι τίποτα δεν έχει νόημα στην ζωή τους, παρατηρώντας πως εξελίσσεται το δράμα της.

Αναζητούν διεξόδους και όταν τούτοι δεν καταφέρνουν να τους δείξουν την έξοδο από την δυσαρέσκεια, σε βάθος χρόνου απογοητεύονται ολοένα και περισσότερο, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι δεν φταίνε οι διέξοδοι, αλλά οι προσδοκίες τους.

Υπάρχει πάντα κάτι που θα του επιτρέψουν να τους κλέψει την χαρά και την αγάπη της κάθε στιγμής, πάντα κάτι που θα του επιτρέψουν να τους ανατρέψει προθέσεις και όνειρα…

Γκρινιάζουν για όσα δεν καταφέρνουν, για όσα δεν μπορούν να λάβουν, για όσα είναι οι άλλοι…

Γυρνάνε γύρω γύρω από μια ματαιότητα και έτσι δεν είναι ευχαριστημένοι με τίποτα, μα ούτε βαθιά Ζωντανοί είναι…

Ψάχνουν να βρουν ένα σκοπό, μα αυτός δεν βρίσκεται σχεδόν ποτέ… Και αν βρεθεί δεν καταφέρουν να διατηρήσουν το ενδιαφέρον τους για την Ζωή σε βάθος χρόνου.

Προσπαθούν να γεμίσουν την ζωή τους με παρέες και συναναστροφές, με επιβεβαιώσεις και αποδοχές, μα ούτε αυτές οι «επιτυχίες» τους δημιουργούν μέσα τους την αίσθηση του Αιώνιου.

Τρομάζουν εύκολα… και επικρίνουν ακόμα ευκολότερα. Απομονώνονται μετά…

Δεν επιτρέπουν στον Εαυτό τους να φωτίσει τα σκοτάδια τους και να τα μεταβάλλει στην αιώνια φλόγα του Ζωντανού Πνεύματος, που περιλαμβάνει και δεν απομονώνει…

Παραιτούνται ευκολότερα από όσο είναι διατεθειμένοι να πολεμήσουν, γιατί δεν ξέρουν για ποιο πράγμα αξίζει κανείς να πολεμήσει, όταν όλα γύρω τους έχουν ματαιωθεί… Και απλά περιμένουν να αλλάξει η ζωή τους…

Μερικές φορές ο άνθρωπος θέλει την αλλαγή, αρκεί να μην αλλάξει ο ίδιος…

Αλήθεια, είναι τόσα λίγα αυτά που προκαλούν πραγματική θλίψη… Όλα τα άλλα είναι πληγωμένος εγωισμός και έλλειψη βαθιάς Πίστης στο Αιώνιο…

Οι άνθρωποι, λένε, δεν είναι αιχμάλωτοι της μοίρας, αλλά μόνο αιχμάλωτοι του μυαλού τους. 

Αλλά ποιος το συνειδητοποιεί αυτό? Μόνο το ξέρει… όμως είναι διαφορετικό το «γνωρίζω» από το «συνειδητοποιώ»… απέχουν μεταξύ τους μια Αιωνιότητα, ενώ ο νους στριφογυρίζει εκεί γύρω στον χρόνο του πριν και του μετά, γιατί του λείπει η συνειδητή παράδοση στο Αιώνιο Τώρα…

Ο Εαυτός μας έχει Αγάπη για το Κόσμο, από τον οποίο τον κρατάει σε απόσταση ένα «εγώ» που βιώνει απόγνωση, ζώντας μέσα σε έναν απελπισμένο προγραμματισμό. Πως μπορεί να ζει κανείς μισός και να είναι ευτυχισμένος?

Θέλω να τους φωνάξω… καμιά φορά… Ξέρω όμως ότι δεν θα έχει νόημα… Μόνος του το αποφασίζει κανείς να Ζήσει και να ολοκληρωθεί.

Μόνος του θα νιώσει την αλήθεια ότι ολοκλήρωση δεν είναι να κάνεις παιδιά, σπίτια, περιουσίες και να πεθάνεις…

Στο «ιστορικό» του καθενός μας καταγράφεται σαν ολοκλήρωση, το πόσες φορές ήσουν αληθινά Άνθρωπος, το πόσες φορές πολέμησες με την κοσμική ματαιότητα, ευγνωμονώντας την Ζωή και όσα είσαι μέσα σ’ αυτήν, το πόσες φορές συνέπλευσες με την Αρμονία και το πόσες φορές τίμησες την Αιωνιότητά σου.




Η ψυχή είναι μια θεότητα....!!!!!!!!!

Αν το να φροντίζεις και να προστατεύεις την ψυχή σου πληγώνει τον εγωισμό των άλλων, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν τους αγαπάς, δεν νοιάζεσαι για αυτούς, δεν τους φροντίζεις. Αντίθετα, προστατεύοντας την δική σου ψυχή, βοηθάς ταυτόχρονα και τους άλλους στην πνευματική τους ανάπτυξη, τους προστατεύεις από τα εγωκεντρικά τους χαρακτηριστικά, τους δίνεις ένα πνευματικό λάκτισμα. Οι ανθρώπινες σχέσεις δεν προδίδονται αν διατηρήσεις την ατομικότητά σου.

Αγαπώ και τιμώ την ύπαρξή μου, σημαίνει ότι αγαπάς και φροντίζεις τον εαυτό σου χωρίς άσκοπες θυσίες προς άλλους, χωρίς να χρειάζεται να γίνεσαι ο κυματοθραύστης των αρνητικών τους ενεργειών, χωρίς να είναι απαραίτητο να γίνεσαι έρμαιο στα εγωιστικά τους κομμάτια. 

Αγαπώ και τιμώ την ύπαρξή μου, σημαίνει ότι δεν προδίδεις την τελειότητα της ύπαρξής σου επιτρέποντας τους άλλους να σε θεωρούν ‘’ως δεδομένο στη ζωή τους’’ επειδή τους αγαπάς, τους φροντίζεις και σέβεσαι τα όρια τους.

Η ψυχή δεν μπορεί να ισορροπήσει αν θυσιάσεις την ατομικότητά σου στο βωμό της ενότητας. Η ελευθερία, η ειλικρίνεια, η διάκριση, το όρια, είναι τα στοιχεία που την αναζωογονούν.

Οφείλεις να τιμάς την ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑ της ψυχής σου. Η ψυχή είναι μια θεότητα που επιβάλλεται να της αποδίδεται : αγάπη, τιμή, σεβασμός, αποδοχή, φροντίδα, προστασία. Έτσι θα παραμείνει για πάντα ΦΩΤΕΙΝΗ.





5 τρόποι με τους οποίους η Φύση μας διδάσκει να έχουμε περισσότερη αυτοπεποίθηση.....!!!!!!!!!!

Όταν χρειάζεστε λίγη ενθάρρυνση, στραφείτε προς τη Φύση η οποία θα σας βοηθήσει να μειώσετε το στρες και να γεμίσετε με δύναμη. Σας παραθέτουμε 5 τρόπους με τους οποίους η Φύση μας βοηθά να γίνουμε πιο δυνατοί και σίγουροι:


1. Σταθείτε στο ύψος σας κι αποδεχτείτε τον εαυτό σας όπως είναι
Είστε μοναδικός άνθρωπος, όπως όλοι και όλα στη Φύση. Γι’ αυτό σταματήστε να συγκρίνετε τον εαυτό σας με τους άλλους θεωρώντας ότι είναι καλύτεροι από σας και μην ανησυχείτε για το τι σκέφτονται οι άλλοι για σας. 

Δεχτείτε ότι έχετε χαρίσματα και αδυναμίες – όπως όλοι – και συνειδητοποιείστε ότι διαθέτετε τα δικά σας μοναδικά δώρα που μπορείτε να προσφέρετε στον κόσμο. Ένα δέντρο θα επιθυμούσε ποτέ να είναι κάτι άλλο εκτός από αυτό που είναι; Αμφιβάλλω! Αν το έκανε, σίγουρα θα σπαταλούσε πολύτιμη ενέργεια.

Αν κάνετε διαρκώς σκέψεις αυτοκριτικής, δεν θα καταφέρετε να αναπτύξετε τις δυνατότητές σας. Σεβαστείτε λοιπόν τον εαυτό σας, αποδεχτείτε τον με τα ελαττώματά του και σταθείτε όρθιοι, όπως ένα δέντρο!

2. Αποκτήστε βαθιά και σταθερά θεμέλια
Για να κρατηθείτε δυνατοί και προσγειωμένοι, πρέπει να είστε όπως ένα δέντρο που έχει βαθιές ρίζες. Χωρίς αυτές, θα καταρρεύσετε εύκολα. Έτσι, μάθετε τι είναι αυτό που σας τρέφει και σας συντηρεί και ενσωματώστε το περισσότερο στη ζωή σας. Ίσως είναι η επικοινωνία με τους άλλους ανθρώπους ή με τη Φύση ή το διάβασμα. Ό,τι κι αν είναι, φροντίστε να το εξασκείτε περισσότερο!

Αν φροντίσετε σωστά τον εαυτό σας, θα αποκτήσετε δύναμη και υγεία. Θα εξελίξετε όλες τις εσωτερικές σας δυνατότητες που χρειάζεστε για να προχωρήσετε στη ζωή σας. Όσο περισσότερο αναπτύξετε την αυτοπεποίθησή σας, τόσο πιο υγιής θα γίνει και θα καταφέρετε στη συνέχεια να φτάνετε ολοένα και ψηλότερα.

3. Βάλτε στόχο να φτάσετε στον ουρανό και μερικές φορές τολμήστε να ρισκάρετε
Βάλτε στόχο τον ουρανό, όπως ακριβώς κάνουν και τα δέντρα! Απλώς να θυμάστε ότι η αυτοπεποίθηση δεν σχετίζεται με την ικανότητα να κάνετε κάτι – αφορά μια ρεαλιστική και ισορροπημένη προσέγγιση της ζωής. Ένα δέντρο μεγαλώνει προς τα πάνω χωρίς να θεωρεί ότι έχει φτερά για να πετάξει. Κάτι τέτοιο θα ήταν άσκοπη σπατάλη ενέργειας.

Γι’ αυτό λοιπόν βάλτε έναν εφικτό στόχο και στη συνέχεια δουλέψτε προς την κατεύθυνση αυτή βήμα προς βήμα. Θυμηθείτε επίσης ότι η αυτοπεποίθηση αυξάνεται με την πάροδο του χρόνου. Σας βοηθά να δοκιμάσετε καινούρια πράγματα και μερικές φορές ακόμα και να ρισκάρετε. 

Ξεκινήστε με μικρά βήματα και στη συνέχεια επιδιώξτε πιο περίπλοκα πράγματα. Μέσω αυτής της διαδικασίας θα αποκτήσετε μια αίσθηση κυριαρχίας, η οποία θα σας βοηθήσει να πιστέψετε στις ικανότητές σας. Θα μάθετε ότι έχετε τη δυνατότητα να αντιμετωπίσετε οποιαδήποτε πρόκληση που θα σας φέρει η ζωή και θα νιώσετε δυνατοί!

4. Μάθετε να «λυγίζετε» όταν στη ζωή σας έρχονται θύελλες
Η ζωή μπορεί να γίνει απίστευτα δύσκολη. Οι θύελλες και οι δυσκολίες εμφανίζονται από το πουθενά και βάζουν σε δοκιμασία τις άμυνές σας αν δεν είστε προσεκτικοί. 

Όπως κάνουν και τα δέντρα, θα σας βοηθήσει το να παραμείνετε σταθεροί βαθιά μέσα σας ενώ ταυτοχρόνως θα επιτρέπετε στα εξωτερικά «κλαδιά» σας να λυγίσουν στον άνεμο. Με αυτόν τον τρόπο δεν θα σπάσουν. Μπορεί να χάσετε μερικά κλαδιά, αλλά ο κορμός θα παραμείνει άθικτος.

Η ευελιξία είναι το κλειδί για να χειριστείτε τις θύελλες: επιτρέψετε στον εαυτό σας να συντονιστεί με τη ροή των πραγμάτων όταν είναι απαραίτητο. Ένα δέντρο δεν εναντιώνεται στην καταιγίδα, δέχεται ό,τι συμβαίνει ενώ παραμένει σταθερό και ευέλικτο. Δεν παίρνει τα πράγματα προσωπικά ούτε κολλάει στη σκέψη ότι η ζωή είναι άδικη.

5. Να ξέρετε ότι ακόμα και η ψηλότερη βελανιδιά προήλθε από ένα μικρό βελανίδι
Ίσως είναι εύκολο να χάσετε το θάρρος σας απ’ όσα έχετε να αντιμετωπίσετε. Στην αρχή, μια εργασία ή δραστηριότητα μπορεί να σας φαίνεται δύσκολη όταν τη σκέφτεστε, πόσο μάλλον όταν πρόκειται να τη δείτε ολοκληρωμένη οριστικά. Η αυτοπεποίθησή σας μπορεί να παραπαίει. 

Σε τέτοιες στιγμές είναι καλό να θυμάστε ότι οι μεγάλες βελανιδιές προέρχονται από μικροσκοπικά βελανίδια. Αυτό θα αναπτερώσει τις ελπίδες σας. Σας υπενθυμίζω ότι πρέπει να καλλιεργήσετε την υπομονή σας. Όλοι διαθέτουν εκείνους τους μικροσκοπικούς σπόρους δυναμικού μέσα τους, γι’ αυτό λοιπόν ενθαρρύνετέ τους να ανθίσουν!

Μια Αμερικανική ινδιάνικη παροιμία λέει: «Να περπατάς με το κεφάλι ψηλά όπως τα δέντρα, να ζεις με δύναμη κι ένταση όπως τα βουνά, να είσαι πράος όπως το αεράκι την άνοιξη και να κρύβεις τη ζεστασιά του καλοκαιρινού ήλιου μέσα στην καρδιά σου ώστε το Μεγάλο Πνεύμα να είναι πάντα μαζί σου».





enallaktikidrasi.com , 

Τόλμα, Σίγουρα μπορείς....!!!!!!!!

Πόσες φορές έχει χρειαστεί να πάρουμε μια απόφαση αλλά διστάζουμε τόσο πολύ; Πόσες φορές έχουμε αναρωτηθεί εάν είναι η σωστή επιλογή; Πόσες φορές τελικά δεν κάνουμε αυτό που έχουμε στην καρδιά μας επειδή φοβόμαστε την απόρριψη και όλα τα αρνητικά συναισθήματα που συνεπάγονται;

Όλα αυτά τα επίμονα ερωτήματα κατακλύζουν το κεφάλι μας κάθε φορά που προσπαθούμε να πάρουμε να καταλήξουμε στην καλύτερη και ιδανικότερη επιλογή. 

Πάντα προσπαθούμε να φανούμε γενναίοι και δυνατοί ως προς τους εαυτούς μας και ως προς τους άλλους, κυρίως, αψηφώντας τις περισσότερες φορές αυτό που πραγματικά επιθυμούμε. Σε αυτό ίσως να ευθύνεται ο φόβος για αποτυχία και ο οποίος παραμένει εμπόδιο για τα θέλω και τις επιθυμίες μας.

Διστάζουμε να αποτύχουμε και να πληγωθούμε. Λες και η πορεία της ζωής μας σταματάει σε μια απόρριψη, μια αποτυχία, μια λανθασμένη εκτίμηση. Λες και μετά το λάθος θα αλλάξουν τα πάντα, λες και δεν θα επανέλθουν όλα κάποια στιγμή σε φυσιολογικούς ρυθμούς. Λες και αυτή η αποτυχία θα είναι η αρχή και το τέλος μας. Λες και είναι κακό κάποια στιγμή να νιώσουμε την απόρριψη και την στενοχώρια... Όλα είναι συναισθήματα και είναι αποδεκτά, εν τέλει.

Από την άλλη, έχουμε άραγε αναρωτηθεί πραγματικά τι θα γίνει αν αποτύχουμε και πληγωθούμε. Έχουμε σκεφτεί τις ρεαλιστικές συνέπειες ή απλά τα βλέπουμε όλα υπό το πρίσμα του μεγεθυντικού φακού, ο οποίος έχει την ικανότητα να εστιάζει στην αρνητική πλευρά. 

Γιατί η πραγματική ζωή - καθημερινότητα - μας έχει αποδείξει ότι δεν σταματάει η ζωή σε μία άρνηση, απλά πάντα προχωράει, δεν σταματάει ποτέ (εκτός βέβαια εάν εσύ επιλέξεις να την σταματήσεις).

Οπότε γιατί να μην τολμήσεις, γιατί να μην ρισκάρεις γιατί να μην κάνεις αυτό που πραγματικά επιθυμείς; Γιατί η απόλαυση μετά την επιτυχία είναι πολύ μεγαλύτερη από την επικείμενη αποτυχία. 

Γιατί απλά μετά παίρνεις θάρρος, κουράγιο, δύναμη και νιώθεις ό,τι μπορείς να καταφέρεις πολλά και το βασικότερο υποβαθμίζεις το ρίσκο.. το κάνεις να φαίνεται απλό εκεί που το είχες μεγεθύνει και φάνταζε τεράστιο. 

Και αν από την άλλη πλευρά δεν τολμήσεις λόγω των φόβων τι θα έχει γίνει; Απλά δεν θα έχεις την χαρά να γνωρίσεις το συναίσθημα της απόλυτης ικανοποίησης και ευχαρίστησης που σε γεμίζει αυτοπεποίθηση και σιγουριά για να καταφέρεις ακόμη έναν μεγαλύτερο στόχο την επόμενη φορά. 

Γι' αυτό τόλμα.. για να μάθεις ΠΩΣ πρέπει να ζεις!
όπως λέει και ένα ρητό.





Βλέποντας τον εαυτό μας μέσα από τη σχέση μας με τους άλλους....!!!!!!!!

Η χαρά την οποία αισθάνεται κανείς όταν συνδέεται συναισθηματικά με έναν σύντροφο σε μία σχέση είναι σίγουρα πολύ μεγάλη – όταν οι "ψυχές" φαίνεται να επικοινωνούν. 

Αντίθετα, όταν πληγωθεί κανείς από κάποιον στον οποίο είχε ξεδιπλώσει τον εαυτό του και ανοιχτεί (συναισθηματικά και σωματικά), ο πόνος είναι ιδιαίτερα βαθύς και έντονος. Στην περίπτωση που βιώσει κανείς κατ? επανάληψη αυτό το είδος πόνου, κάνοντας τα ίδια "λάθη", δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι απελπισμένος για μια διέξοδο από αυτό το μοτίβο. 

Ο τρόπος που συχνά συνδέονται οι άνθρωποι με τους άλλους αφορά το μοντέλο του εαυτού τους και το μοντέλο των άλλων. Το πως αντιλαμβάνονται δηλαδή τον εαυτό τους έχοντας ως σημείο αναφοράς τους ίδιους, και πως έχοντας ως σημείο αναφοράς τους άλλους.

Το πρότυπο του εαυτού, η αίσθηση που έχουν τα άτομα για τον ίδιο τους τον εαυτό, κυμαίνεται από μια αίσθηση ενός «καλού» ατόμου που είναι άξιο αγάπης έως ενός προβληματικού ατόμου που είναι ανάξιο αγάπης. Τα άτομα που αισθάνονται άξια αγάπης έχουν συνήθως και την τάση να αισθάνονται ασφαλείς και αποδέχονται τον εαυτό τους. 

Αντίθετα, τα άτομα που αισθάνονται ανεπαρκή με κάποιο θεμελιώδη τρόπο, τείνουν να αισθάνονται ανήσυχα και έχουν την αίσθηση ότι θα πρέπει να κερδίσουν την αγάπη. Συχνά βιώνουν τους εαυτούς τους ως έχοντας μεγάλη ανάγκη, όπως επίσης να τραβήξουν την προσοχή, να λάβουν τη φροντίδα και την έγκριση των άλλων.

Προκειμένου να το αναλογιστεί και να το κατανοήσει κανείς αυτό, αρκεί να σκεφτεί τον εαυτό του και το πώς ενδεχομένως λειτουργεί και αισθάνεται στις διάφορες καταστάσεις σε σχέση με τους άλλους.

Το πρότυπο των άλλων, η αίσθηση που έχουν τα άτομα για τον εαυτό τους σε σχέση με τους άλλους, και που οι άνθρωποι φέρουν μέσα τους, κυμαίνεται από την αίσθηση ότι οι άλλοι είναι συναισθηματικά διαθέσιμοι έως την αίσθηση ότι οι άλλοι δεν μπορούν να τους στηρίξουν.

Εκείνοι που έχουν την αίσθηση της συναισθηματικής διαθεσιμότητας των άλλων, θεωρούν ότι είναι φυσικό να ζητήσουν την βοήθεια, την ζεστασιά και την ενθάρρυνση. Ωστόσο, εκείνοι που νομίζουν ότι μπορούν να στηριχτούν μόνο στον εαυτό τους τείνουν να είναι πολύ αυτάρκεις και να αισθάνονται άβολα με τη συναισθηματική οικειότητα. 

Δεν επιθυμούν να γίνονται ευάλωτοι στους άλλους καθώς μια συμπεριφορά την οποία αναμένουν θα τους άφηνε ενδεχομένως μια αίσθηση απογοήτευσης, πόνου και μοναξιάς.

Η αναγνώριση των επαναλαμβανόμενων μοτίβων και προτύπων μπορεί να επιτευχθεί μέσα από προσωπικές ερωτήσεις που μπορεί το άτομο να θέσει στον ίδιο του τον εαυτό. Επίσης μπορεί κανείς να αναλογιστεί το πώς υπολογίζει τους σημαντικούς Άλλους στη ζωή του, την άνεση που αισθάνεται με την αναγνώριση των αδυναμιών του από τους γύρω του, και το πόσο σημαντική είναι η ικανοποίηση των δικών του αναγκών.

Οι ερωτήσεις όμως αυτές συχνά δεν είναι εύκολο να απαντηθούν, και οι απαντήσεις του ίδιου ατόμου μπορεί να διαφέρουν κατά πάσα πιθανότητα ανάλογα με τις περιστάσεις και τις ιδιαίτερες σχέσεις. 

Μπορεί όμως να αναγνωρίσει κανείς ένα κοινό θέμα στις δυσκολίες αυτές. Μετά την αναγνώριση των μοτίβων και των προτύπων, μπορεί κανείς να εστιάσει την προσοχή του στο πως ξεδιπλώνονται. Το μοτίβο στη συνέχεια αρχίζει να γίνεται ολοένα και πιο ξεκάθαρο, μόλις αρχίσουν να διαφαίνονται οι πρώτες πτυχές.

Με αυτή την αυξανόμενη αυτογνωσία έρχεται μια καλύτερη κατανόηση του πώς οι αντιλήψεις και οι ενέργειες κάποιου προσθέτουν τα προβλήματα στις σχέσεις του. 

Μπορεί ακόμη και να αρχίσει να βλέπει εναλλακτικές, πιο υγιείς τρόπους σκέψης και αντίδρασης. Με το χρόνο, μπορεί να αναπτύξει ακόμη και την ικανότητα να γαλουχήσει με συνέπεια μια ευτυχισμένη, υγιή σχέση, μια στην οποία μπορεί να εκτιμήσει την αίσθηση ανύψωσης και των δυο.





webmd.com
http://www.diadrastika.com

Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2015

Μα δεν έχω κίνητρα.....τί να κάνω ;

              
Πόσο συχνά αναρωτιόμαστε τι είναι αυτό που μας εμποδίζει να στο να είμαστε παραγωγικοί. Το εργασιακό μας περιβάλλον, η ανεπαρκής εκπαίδευση, ή ίσως είμαστε υπερφορτωμένοι με δεσμεύσεις και υποχρεώσεις λόγω της τάσης μας να θέλουμε να ευχαριστούμε και να εξυπηρετούμε τους άλλους ανθρώπους; 

Πολλοί μιλάνε για ασθενή κίνητρα ή για άλλα που δεν τους δίνουμε την απαραίτητη προσοχή ώστε να μας δώσουν ώθηση. Όμως αυτό που έχουμε παρατηρήσει είναι ότι ένα κίνητρο έχει τη δύναμη να βλάψει σημαντικά το επίπεδο της παραγωγικότητάς μας καθώς αυτό καθ` αυτό μπορεί να γίνει πολύ εθιστικό και εν απουσία του να ακινητοποιούμαστε. 

Καλό νομίζω όμως είναι στο σημείο αυτό να σας δώσω έναν ορισμό αναφορικά με το κίνητρο, ώστε να μπορέσουμε εν συνεχεία να προσδιορίσουμε αν είναι κάτι που κάνουμε, κάτι που παίρνουμε ή κάτι που αισθανόμαστε! 

Ο ορισμός που δίνουμε στα κίνητρα όπως και η προσέγγιση που κάνουμε σε ότι μπορεί να αποτελεί για τον καθένα μας κίνητρο, είτε μας ωθούν να γίνουμε πολύ παραγωγικοί ή μας οδηγούν σε εθισμό. 

Σαφώς και παραμένει κάτι εκπληκτικό αλλά είναι αυτό το ίδιο που μπορεί να με ιδιαίτερη ευκολία να αποτελέσει «ουσία» αν δεν κάνουμε ορθή χρήση αυτού. Και τότε είναι που η παραγωγικότητά μας μπαίνουν σε καθοδική πορεία. 

Την στιγμή που επιτυγχάνουμε κάποιο στόχο μας, που τρώμε, που κάνουμε σεξ, που γυμναζόμαστε, που ρισκάρουμε κάτι, που δοκιμάζουμε κάτι καινούργιο, το μυαλό μας στην ουσία «εμβολιάζετε» από μια καλή δόση ντοπαμίνης. Φυσική ουσία που έχει την ικανότητα να φτιάχνει τη διάθεση και να μας κάνει να θέλουμε να συνεχίσουμε ακόμα περισσότερο αυτό που αρχικά κάναμε. 

Άρα το μυαλό μας αν το καλοσκεφτούμε είναι ένας από τους καλύτερους «εμπόρους ουσιών». Και λογικό είναι να αναρωτηθείτε τότε γιατί λέω ότι το κίνητρο μπορεί να αποτελεί και παράγοντα που μπορεί να επιφέρει βλάβη. Θα σας πω. Μοιάζει με ένα σύστημα το οποίο σταθερά μπορεί να μας ενθαρρύνει να μείνουμε ζωντανοί, να δημιουργήσουμε οικογένεια, να ωθούμε τον εαυτό μας. Κι αυτό είναι και καλό αλλά και κακό. 

Δεν υπάρχει κάτι πιο εξαιρετικό από την επιθυμία να κυνηγάμε τους στόχους μας και να βιώνουμε συναισθήματα εκπλήρωσης και πραγμάτωσης εφόσον καταφέραμε αυτό που θέλαμε. 

Αλλά την στιγμή που αρχίζουμε να αισθανόμαστε ότι χρειαζόμαστε αυτά τα συναισθήματα πριν ξεκινήσουμε να κυνηγήσουμε τον στόχο ή να κάνουμε την δουλειά μας, εκεί ξεκινάει το μεγάλο πρόβλημα. 

Διότι ξεχνάμε ότι η δράση προηγείται της επιβράβευσης. Μία λοιπόν από τις πιο επικίνδυνες «ουσίες» στην οποία μπορεί να εθιστεί ένας επιχειρηματίας ας πούμε, είναι το κίνητρο. 

Πολλοί μου λένε καθημερινά ότι απλά χρειάζονται ένα κίνητρο προκειμένου να ξεκινήσουν την εργασία τους ή να κυνηγήσουν και να πετύχουν εν τέλει τον στόχο τους. Αυτό συνήθως. Κι αυτό συνήθως μεταφράζεται σε σπατάλη ωρών σε παρατήρηση ή και απλή ακρόαση της επιτυχίας των άλλων αντί σε επένδυση ωρών στη δημιουργία της δικής τους. Κι έτσι ξεκινάει ο εθισμός στο κίνητρο. 

Και πάλι θα πω ότι το κίνητρο δεν είναι κάτι που δεν θέλουμε ούτε απορρίπτουμε και φυσικά δεν μειώνουμε την αξία του μαθήματος από την επιτυχία των άλλων, αλλά από την στιγμή που έχουμε ανάγκη αυτό το συναίσθημα επιβράβευσης που πηγάζει από το κίνητρο προκειμένου να ξεκινήσουμε το κυνήγι ή τη δουλειά μας, αντιμετωπίζουμε σημαντική δυσκολία. 

Όχι μόνο θα μας «φάει» πολύτιμο χρόνο που θα μπορούσαμε να ξοδέψουμε στη δουλειά, αλλά θα μας δημιουργήσει την αίσθηση ότι έχουμε ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη και δόση κινήτρου με τον καιρό.

Ποιος είναι λοιπόν ο σωστός τρόπος χρήσης των κινήτρων; Ξεκινάμε από το ότι δεν υπάρχει υποκατάστατο της αίσθησης που έχουμε όταν καταφέρουμε να κάνουμε κάτι σημαντικό πρακτικά. Αυτό σημαίνει ότι ο καλύτερος τρόπος να κινητοποιηθούμε είναι να δράσουμε. 

Όσο και δύσκολο να μας είναι να σηκωθούμε να πάμε στη δουλειά, όσο και βαριοί κι ασήκωτοι να είμαστε για να ξεκουνηθούμε, θα ανακαλύψουμε ότι το ευχάριστο συναίσθημα πολύ σύντομα θα έρθει αφού κινηθούμε. Πρέπει να κυλήσει η μπάλα και μετά όλα έρχονται πιο εύκολα. Γι` αυτό καλό είναι να ξεκινήσουμε με κάτι μικρό. 

Να βρούμε δηλαδή έναν μικρό στόχο τον οποίο θα μπορούμε να φτάσουμε μέσα σε 15-20 λεπτά. Υπάρχουν βιβλία και σεμινάρια που αναφέρονται στα κίνητρα αλλά αυτά θα πρέπει να χρησιμοποιούνται σαν επιβράβευση σε αυτό που καταφέραμε κι όχι σαν υποκατάστατο.

Η δουλειά μας είναι να κάνουμε κάτι ! Να δράσουμε. Οπότε μια απλή δράση (όσο και μικρή) προς τον στόχο μπορεί να ανοίξει τον δρόμο. Ξεκινήστε λοιπόν τη δράση ! Γιατί εν ολίγοις τα κίνητρα είναι κάτι καλό, είναι η επιβράβευση που παίρνουμε επειδή δράσαμε και η οποία γίνεται η ίδια το κίνητρο για να συνεχίσουμε να δρούμε. 

Τα κίνητρα δεν είναι προϋπόθεση για να ξεκινήσουμε κάτι και δεν πρέπει να είναι γιατί εύκολα μπορούμε να εθιστούμε σε αυτά και να ακινητοποιούμαστε εν απουσία τους. Και σαφώς τίποτα μα τίποτα δεν δημιουργεί κίνητρo με τον τρόπο που το κάνει η δράση μας ! 

Το κίνητρο έρχεται και φεύγει – αυτό που πρέπει να μείνει σταθερό είναι η δική μας δέσμευση στους στόχους μας. Οπότε είτε το νιώθεις είτε όχι, το καλύτερο που μπορείς να κάνεις για τον εαυτό σου είναι να δράσεις. 

Και να δράσεις χωρίς να ξεχνάς ότι το κίνητρο είναι μια επιβράβευση. Όχι προϋπόθεση !





Ιωάννα Θεοδωρακοπούλου

Μια μέρα θα αγγίξω τα αστέρια....!!!!!!!

Ανοίγω τα μάτια μου. Στην αρχή δεν μπορώ να αντιληφθώ πού βρίσκομαι και τα ανοιγοκλείνω σπασμωδικά προσπαθώντας να θυμηθώ. Τελικά τα χέρια μου πιάνουν το γνώριμο ύφασμα από τα σεντόνια. Πάλι δε θυμάμαι το όνειρο μου, ούτε τις τελευταίες στιγμές πριν κλείσω τα μάτια μου. Λες και γίνεται εσκεμμένα.

Μία γνώριμη φωνή με ξυπνάει από το λήθαργο των σκέψεων μου μπαίνοντας με ορμή στο δωμάτιο. «Καλημέρα καλέ μου! Καλά ξυπνητούρια! Ήρθε η ώρα να αδράξουμε την μέρα!». Αγαπημένη μου Έλενα... Από τότε που ανέλαβε να με φροντίζει όλο το 24ωρο, στιγμή δε με έχει αφήσει. Ειδικά αυτό το «άδραξε την μέρα» είναι το μότο της. Εύκολο να το λες βέβαια...

Στηρίζομαι στα δυο μου γερά χέρια και κοιτάω το δωμάτιο. Το πρώτο πρωινό φως με τυφλώνει λίγο, αλλά με ζεσταίνει ευχάριστα. Ακούω την Έλενα να φέρνει από την άκρη του δωματίου το καροτσάκι. Άσπονδος εχθρός, αιώνιος σύμμαχος. Ποτέ μου δε θα το συνηθίσω αλλά ούτε μπορώ και να το αποχωριστώ.

Με αρκετή δυσκολία, και στηριζόμενος πάντα στα χέρια μου, ανεβαίνω στο καροτσάκι μεταφέροντας και τα δύο ακίνητα μου πόδια. Η Έλενα προσφέρεται να βοηθήσει αλλά πάντα αρνούμαι ευγενικά. Δικό μου το βάρος, δική μου κι η ευθύνη να το μετακινώ.

Στο μπάνιο τα πράγματα είναι πιο δύσκολα και αναγκαστικά χρειάζομαι την βοήθεια της. Δε θυμάμαι την τελευταία φορά που είχα σταθεί όρθιος για να λουστώ. Πρέπει να ήμουν μωρό και να με έκανε μπάνιο η μητέρα μου, τραγουδώντας έναν αστείο σκοπό που με έκανε να γελάω. Ή έτσι μου έχουν πει, καθώς η ανάμνηση είναι θολή και ξεχασμένη.

Βγαίνοντας από το σπίτι συναντώ και τις μεγαλύτερες δυσκολίες. Μπορώ να βρω πολλούς λόγους να διαμαρτυρηθώ για την κατάσταση στο δρόμο, για την ασέβεια των οδηγών, για την ανευθυνότητα των περαστικών. Αλλά έχω σιχαθεί να ασχολούμαι με αυτά. 

Απελπίζομαι όταν δεν μπορώ να πάω με την παρέα μου για βόλτα επειδή όλοι θα σκέφτονται αν θα τα καταφέρω. Τρελαίνομαι όταν οι γυναίκες με κοιτάνε περίεργα και σκέφτονται «άραγε είναι παράλυτος και στο σεξ;». Όχι κούκλα μου, εκτός κι αν θες να σου κάνω αεροπλανικά και να κρέμομαι από τον πολυέλαιο.

Πολλές δουλειές δεν είναι εύκολες για ένα άτομο σαν και εμένα, αλλά ευτυχώς πάντα ήμουν καλός με τους αριθμούς. Στο λογιστικό γραφείο που εργάζομαι όλοι μου φέρονται με τον καλύτερο τρόπο, αν και έχω αναφέρει ότι δε θέλω καμία εξυπηρέτηση παραπάνω από τον οποιοδήποτε. 

Αυτό που σιχαίνομαι, βέβαια, είναι το βλέμμα συμπόνοιας και λύπησης που συναντάω από τους πελάτες, όταν με βλέπουν.

«Δεν θέλω την λύπηση σας ηλίθιοι, ισότητα και κατανόηση ζητάω. Και βγάλε αυτό το καθυστερημένο χαμόγελο από το στόμα σου, δεν έχει πρόβλημα ο εγκέφαλός μου, τα πόδια μου έχουν!». Φυσικά καμία από αυτές τις λέξεις δε βγαίνει από το στόμα μου, παρά μόνο εξυπηρετώ όσο πιο ευγενικά μπορώ και μετά κλείνομαι στον εαυτό μου.

Η Έλενα μετά την δουλειά συνηθίζει να με πηγαίνει βόλτα στο πάρκο. Εκεί συναντώ κι άλλα άτομα με παρόμοια κινητικά προβλήματα για κουβέντα και παρέα. Η ζωή τους συνήθως περιβάλλεται από μιζέρια και αυτολύπηση, οπότε προτιμώ απλά τις περισσότερες φορές να χαζεύω τους περαστικούς.

Μία παρέα με πιτσιρίκια παίζουν ποδόσφαιρο στο πάρκο δίπλα μου. Τους παρακολουθώ νωχελικά, με μία γλυκιά εικόνα στο μυαλό μου ότι μέσα σε όλα αυτά κινείται και μία αόρατη δικιά μου σκιά, παίρνει την μπάλα, πασάρει στον πρώτο επιθετικό και σκοράρει. Η σκιά μου πανυγηρίζει και μαζί της κι εγώ.

Η μπάλα έρχεται προς το μέρος μου. Ένα αγοράκι μου φωνάζει να του την πετάξω πίσω. «Πήγαινε φέρε την ρε βλάκα, αφού ο άλλος είναι ανάπηρος δεν βλέπεις;» ακούω να του λένε οι φίλοι του. Ντροπιασμένο, έρχεται το παιδάκι και μου ζητάει συγνώμη. Του τη δίνω πίσω χωρίς να πω τίποτα. Ήρθε η ώρα να φύγουμε. Η Έλενα το καταλαβαίνει και με γυρνάει σπίτι.

Στο βραδινό είμαι ολιγομίλητος όσο κι αν προσπαθεί να μου φτιάξει το κέφι η Έλενα. Συνήθως χάνομαι, κοιτώντας έξω από το παράθυρο τον κόσμο να περνάει, να τρέχει να προλάβει ένα ταξί, να ανεβαίνει τα σκαλιά για να πάει σπίτι του, να χαζολογάει με τους φίλους του, να περπατάει μεθυσμένος τραγουδώντας, να σκοντάφτει και να πέφτει στο πεζοδρόμιο. 

Ξαπλώνω στο κρεβάτι κι ακούω την Έλενα να σβήνει τα φώτα και να βγαίνει από το δωμάτιο. Μοναδικός μου σύμμαχος σε αυτήν την βραδινή συμφωνία το ταβάνι και οι σκιές που τρεμοπαίζουν. Ξαφνικά οι εξωτερικοί ήχοι χάνονται, ο πραγματικός κόσμος φεύγει στο παρασκήνιο και έρχεται ένας καινούργιος, ο δικός μου, ο μοναδικός.

Σε αυτόν τον κόσμο βλέπω τον εαυτό μου να ξυπνάει το πρωί, να κατεβαίνει από το κρεβάτι και να πετάει έξω από το παράθυρο. Να πετάει μακριά από τα τις ατελείωτες σκάλες, τις καθιστικές δουλειές, τις γυναίκες με περίλυπο ύφος. 

Να πετάει πάνω από τα γήπεδα που παίζουν ποδόσφαιρο, να πιάνει την μπάλα και να βάζει γκολ στο απέναντι τέρμα, να βλέπει την Έλενα και να της αναφωνεί ότι δε χρειάζεται πλέον καροτσάκι, ούτε πατερίτσες, ούτε συμπονετικά χαμόγελα, ούτε ψεύτικες συμβουλές.

Ξέρω ότι αύριο το πρωί που θα ανοίξω τα μάτια μου τίποτα από αυτά δε θα ισχύει. Μπορεί και να μην τα θυμάμαι καν.

Αυτήν την στιγμή όμως, αυτήν την μοναδική στιγμή, θα δημιουργήσω τον δικό μου κόσμο. Θα αδράξω τη μέρα και θα τη ρουφήξω ως το κόκκαλο μέχρι το επόμενο πρωί, που ο ήλιος θα με επαναφέρει στην πραγματικότητα.

Ήρθε η ώρα να κλείσω τα μάτια μου και να το απολαύσω.
Καλή σας νύχτα.




Ιωάννης Σιδέρης