Πέμπτη 11 Ιουνίου 2015

Τρώω, Ναι.......Αλλά Θρέφομαι ;

Μέσα σε μία μέρα μπορεί έχω φάει 3000 θερμίδες και να μην έχω τραφεί.

Οι θερμίδες που παίρνω δεν έχουν καμία σχέση με την θρέψη μου.

Ξέρουμε ότι χρειάζεται να τραφούμε, δηλαδή να πάρουμε θρεπτικά συστατικά. Το ξέρουμε.

Εστιάζουμε, όμως, στις θερμίδες. Παχαίνει; Αδυνατίζει;
Δε λέμε: "Θρέφει; Υποσιτίζει;"

Έχουμε την αίσθηση ότι αν παίρνω θερμίδες, δε γίνεται να είμαι υποσιτισμένος.Γίνεται να τρώω 3000kcal και να είμαι υποσιτισμένος, θα μου πεις;

Θρεπτικά συστατικά, υγεία, θρέψη, ισορροπία, ζωντάνια... Ναι, ναι τα ξέρουμε όλα αυτά.

Αλλά, τί γίνεται με τα πράγματα που ξέρουμε;
Βασικά, όταν Ξέρω κάτι, με το που το ακούω να λέγεται, Κατεβάζω τα Ρολλά!

Θρεπτικά συστατικά... Μα φυσικά, υγεία, εννοείται!
Τι κάνουμε, ωστόσο?

Και να το πάρουμε αλλιώς.
Ο Άνθρωπος, βασικά, είναι Ένα Κύτταρο.
Όπως 1 εκ. ευρώ είναι 1 cent.

Μα, θα μου πεις, τρελάθηκες; Πάρε εσύ το 1 cent, και δώσε σε μένα το εκατομμύριο.Πάρε εσύ μια αμοιβάδα, και δώσε σε μένα έναν άνθρωπο.

Κι όμως, το 1 cent κάνει το εκατομμύριο, και το 1 κύττατο κάνει τον άνθρωπο.

Και τι σημαίνει αυτό, θα μου πεις.

Σημαίνει, απλά, ότι Χρειάζεται να Απευθυνθούμε στο Κύτταρο.

Εγώ γουστάρω να φάω 1 πίτσα. Το Κύτταρο γουστάρει να φάει 1 πίτσα;

Εγώ γουστάρω να φάω 1 κιλό παγωτό. Το Κύτταρο γουστάρει να το φάει;

Και βασικά, επειδή όλα αυτά μου ακούγονται κάπως διδακτικά, κι αρχίζω να ανησυχώ, δε θα σου απαντήσω.

Απάντησε εσύ. Ή μάλλον, ούτε εσύ μην απαντήσεις.
Να Απευθυνθούμε στο Κύτταρο.

Καλά, θα μου πεις, απευθύνσου εσύ στο κύτταρο, μπορεί εσείς να συνεννοηθείτε, με την τρέλα που κουβαλάς!

Κι όμως, μπορούμε να ρωτήσουμε το κύτταρο. Και θα μας απαντήσει.

Θα μας απαντήσει με τη δική του γλώσσα. Κι επειδή είμαστε αυτό το Κύτταρο, θα την καταλάβουμε.

Απλά, έχουμε ξεφύγει, έχουμε αποξενωθεί από αυτό. Βλέπεις, εμείς είμαστε Πολιτισμένοι άνθρωποι. Δε ρωτάμε τα κύτταρα. Ξέρουμε καλύτερα.

Ξέρουμε τι να τρώμε.
Αλλά αυτό που Ξέρουμε, δεν το Αισθανόμαστε και στο Σώμα μας. Ούτε το Αγαπάμε.

Το Ξέρουμε και - στην εποχή της Δυναστείας της Σκέψης που ζούμε - νομίζουμε ότι επειδή το Ξέρουμε, αυτό είναι αρκετό.

Κι όμως, χρειάζεται να αγαπήσουμε και να βιώσουμε, αυτό που ξέρουμε.





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου