Τρίτη 4 Φεβρουαρίου 2014

Απελευθερώνοντας τις Εμπλοκές - Συστημική Αναπαράσταση......!!!!!!

Η Συστημική Αναπαράσταση μας αποκαλύπτει τις κινήσεις της ψυχής, βοηθώντας μας να αποκτήσουμε μια επαφή με θέματα τα οποία μέχρι πρότινος δεν είχαμε αντιληφθεί.Θέματα τα οποία επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό την ζωή μας και την περαιτέρω εξέλιξήμας σε αυτήν. 

Άτομα (ψυχές) που με διάφορους τρόπους και για διάφορους λόγους έχουμε αποκλείσει από τα οικογενειακά (ή όποια άλλα) συστήματα στα οποία εντασσόμαστε, δικαιούνται μερίδιο της αγάπης και της αναγνώρισης όπως διδασκόμαστε από τον Bert Hellinger. Στήνοντας μια Συστημική Αναπαράσταση λοιπόν, οι δυναμικές που αναπτύσσονται εκφράζουν την ανάγκη να δούμε την θέση τους, ώστε να επανέλθει η ισορροπία στο σύστημα. 

Η διαταραγμένη ισορροπία στο κάθε σύστημα δημιουργεί εμπλοκές. Οι εμπλοκές είναι αυτές που φρενάρουν την υγιή ανάπτυξη του καθενός μας προς την όποια κατεύθυνση στη ζωή. Επαγγελματικά, σχεσιακά ζητήματα, ακόμα και προβλήματα σωματικής υγείας (εκτός από την ψυχολογική), μπλοκάρονται ή απελευθερώνονται ανάλογα με τη στάση μας, την φιλοσοφία μας, τα πιστεύω μας και την πορεία μας γενικότερα στη ζωή. Ανάλογα με την συνείδησή μας! 

Η συνείδηση, είναι ο οδηγός του οχήματός μας στις λεωφόρους και τα σοκάκια της ζωής. Οι σύγχρονοι τρόποι ζωής και οι ταχύτητες με τις οποίες αναγκαζόμαστε να πορευτούμε,μας αποπροσανατολίζουν συχνά και μας απομακρύνουν από την συνειδητοποίηση απλών κανόνων που διέπουν την ύπαρξή μας. 

- Οι γονείς δίνουν στα παιδιά και τα παιδιά παίρνουν από τους γονείς, με απώτερο σκοπό να δώσουν αυτά μεθαύριο στα δικά τους παιδιά ή να κάνουν κάτι καλό με τη ζωή τους ως ανταπόδοση στο δώρο της ζωής, που πήραν από τους γονείς τους. 

- Ο σύζυγος τιμά και υπηρετεί την σύζυγο, η οποία λειτουργεί υποστηρικτικά στο πλάι του χωρίς να τον ανταγωνίζεται ή να τον ακυρώνει. 

Η νέα ζωή έχει προτεραιότητα έναντι της παλιάς και η παλαιότερη τιμάται πάντα, γιατί χάρη σε αυτήν ήρθε στο φώς η νέα ζωή. 

- Η ανταποδοτικότητα στο πάρε-δώσε (το αλισβερίσι) των σχέσεων, είναι αυτή που κάνει τα άτομα να νοιώθουν ισότιμα και σημαντικά, ώστε να πορεύονται στη ζωή τους με αξιοπρέπεια και αυτοπεποίθηση. Δίνοντας λίγο παραπάνω σε κάθε καλό που δεχόμαστε και δίνοντας λίγο λιγότερο σε κάθε κακό, ισορροπούμε καταστάσεις που διαφορετικά μας φθείρουν και μας αρρωσταίνουν. 

Αυτά είναι μερικά από τα ζητήματα στα οποία χάνουμε στην πορεία της ζωής μας την σωστή τους αξιολόγηση (την σωστή οπτική), με αποτέλεσμα να εισχωρούν στην ψυχή μας τα αισθήματα της ενοχής, του φόβου, της ανασφάλειας και να παραγκωνίζουν το θεϊκό αίσθημα της αγάπης, διώχνοντας την ευτυχία μακριά μας. 

Όσο η ευτυχία φεύγει μακριά μας, τόσο αφήνει χώρο στις ασθένειες κάθε τύπου να καταλάβουν την θέση της. Η έλλειψη αποδοχής επιτάσσει να αποκλείουμε άτομα από τα συστήματά μας, δημιουργώντας έτσι ψυχικά κενά. 

Η δυσκολία να αποδεχτούμε οτιδήποτε είναι διαφορετικό από εμάς και τα θέλω μας, μας φέρνει στην θέση να απομακρύνουμε από κοντά μας παιδιά με διαφορετικότητα, γονείς με συμπεριφορές ή στάσεις ζωής που δεν μας ταιριάζουν, κρίνουμε με αυστηρότητα οτιδήποτε δεν συμβαδίζει με τα δικά μας πλαίσια και απομακρύνουμε (απορρίπτουμε) ή δεν αναγνωρίζουμε, άτομα και καταστάσεις. Ο καθένας όμως, έχει τα ίδια δικαιώματα στην ροή της αγάπης! 

Το παιδί που δεν αφήσαμε να γεννηθεί ή το παιδί που δεν γεννήθηκε για όποιον λόγο, ο γονιός με την συμπεριφορά που κρίναμε ως απρεπή ή βλαπτική και τον αποκλείσαμε, ο σύντροφος (πρώην ή νυν) που για όποιον λόγο απομακρύναμε και απομονώσαμε, ο συγγενής έναντι του οποίου εξασκήσαμε την κριτική μας ιδιότητα και τον αποκλείσαμε από το σύστημα, ο όποιος συνάνθρωπος στον οποίο κάνοντας μια επιζήμια ή επιβοηθητική πράξη αποκομίσαμε όφελος ανανταπόδοτο, κάποιος πρόωρα θανών ή ένα άτομο που από τον πόνο μας δεν αναφέρουμε καν, όλα αυτά τα άτομα εμπλέκονται με την ροή της αγάπης στο σύστημά μας και δικαιούνται μια θέση σε αυτό. 

Αποκλείοντας οποιοδήποτε από αυτά, διακόπτουμε την ροή της αγάπης και υφιστάμεθα τις συνέπειες. Φυσικά πολλές φορές δεν το κάνουμε συνειδητά. Γιαυτό εξάλλου τις περισσότερες φορές είναι (αν όχι αδύνατον) τουλάχιστον δύσκολο, να συνειδητοποιήσουμε τι πάει στραβά και πώς να το διορθώσουμε. 

Η Συστημική Αναπαράσταση λοιπόν έρχεται να βοηθήσει σε αυτό το σημείο. Με τιςδυναμικές που αναπτύσσονται στο πεδίο, έχουμε την δυνατότητα να δούμε ορισμένες εικόνες οι οποίες να κινητοποιήσουν μια συνειδητοποίηση, ώστε να βοηθηθούμε στηνπληρέστερη αντίληψη του μικρόκοσμού μας. Να δούμε την θέση μας καθώς επίσης και την θέση των άλλων στο σύστημά μας και να επαναφέρουμε αρμονία στις τάξεις της αγάπης. 

Επαναφέροντας την αρμονία στις τάξεις της αγάπης, με την αποδοχή, καθαρίζουμε την ψυχή μας από τα βλαπτικά συναισθήματα που έχουν εγκατασταθεί και δίνουμε χώρο στην ευτυχία να πάρει την θέση της. Μπαίνοντας η ευτυχία στη ζωή μας, η πορεία μας σε αυτήν γίνεται πιο υγιής. Συντελείται καλύτερη πρόοδος και ανάπτυξη στη δική μας ζωή, αλλά και στις ζωές των άλλων που μας πλαισιώνουν. 





Ηρακλής Παπαδάκης 
Σύμβουλος προσωπικής ανάπτυξης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου