Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2013

13 αλήθειες για τους αριστερόχειρες.....!!!!

Tα πιο περιέργα στατιστικά στοιχεία που έχουν καταγραφεί για τους αριστερόχειρες!

Σύμφωνα με Αμερικανούς επιστήμονες, το 15% των ανθρώπων είναι αριστερόχειρες. Οι άνδρες είναι πολύ πιο πιθανό να γίνουν αριστερόχειρες, παρά οι γυναίκες.Οι αριστερόχειρες είναι ιδιοφυείς κατά -20% απ’ όλο το σύνολο. Τα μέλη της MENSA είναι αριστερόχειρες!

Μία μελέτη έδειξε πως οι αριστερόχειρες άντρες είναι κατά μέσο όρο 15% πλουσιότεροι από τους δεξιόχειρες που παρακολούθησαν το κολέγιο και 26% πλουσιότεροι αν έχουν αποφοιτήσει!

Οι αριστερόχειρες έχουν 3 φορές περισσότερη πιθανότητα να γίνουν αλκοολικοί, απ’ ότι οι δεξιόχειρες!

Αν και οι δύο γονείς είναι αριστερόχειρες τότε υπάρχει πιθανότητα 50% να είναι και οι απόγονοι τους. Σε 2 δεξιόχειρες υπάρχει πιθανότητα 2% ν’ αποκτήσουν αριστερόχειρους απογόνους.

Ψυχολόγοι του πανεπιστημίου Queens στο Belfast αναφέρουν ότι είναι πιο πιθανό οι θηλυκές γάτες να ξύνουν το χώμα με το δεξί τους πόδι ενώ οι αρσενικές με το αριστερό τους πόδι!

Οι αριστερόχειρες είναι πιο πιθανό να μισούν πάρα πολύ τα spiral τετράδια!

Σε έρευνα που διεξήγαγε ο Δρ. Nick Cherbuin δείχνει ότι οι αριστερόχειρες είναι καλύτεροι στο χειρισμό ερεθισμάτων μεγάλων ποσοτήτων, καθιστώντας τους φυσικά καλύτερους σε βιντεοπαιχνίδια!

Στατιστικά, μία μεγαλύτερη σε ηλικία μητέρα είναι πολύ πιο πιθανό να γεννήσει αριστερόχειρα παιδιά.

Οι αριστερόχειρες πιστεύεται, ότι φτάνουν στην εφηβεία 4-5 μήνες μετά από τους δεξιόχειρες!

Έρευνα δείχνει ότι: το 50% των αριστερών χρησιμοποιούν το ποντίκι του ηλεκτρονικού υπολογιστή τους με το αριστερό χέρι, το 68% χρησιμοποιούν το δεξί τους χέρι για το ψαλίδι και το 74% κρατάνε το μαχαίρι κατά τη διάρκεια του δείπνου από τα δεξιά!

Τέσσερις από τους πέντε σχεδιαστές των Mac υπολογιστών ήταν αριστερόχειρες! Από τους τελευταίους πέντε προέδρους της Αμερικής οι τρείς ήταν αριστερόχειρες ( Obama, Clinton, Bush Sr.)!

Τέλος, σύμφωνα με μία μελέτη, οι αριστεροί έχουν 9 χρόνια λιγότερη διάρκεια ζωής απ’ ότι οι δεξιο



Εσύ ξέρεις γιατί αλλάζουμε την ώρα μπροστά και πίσω ;

Κάθε χρόνο γυρίζουμε τα ρολόγια μας μπροστά και πίσω. Έχετε αναρωτηθεί ποτέ το γιατί;


Πρώτος εξέφρασε την ιδέα ο Βενιαμίν Φραγκλίνος, ο οποίος το 1784 είχε γράψει ότι οι ανθρώπινες κοινωνίες θα κέρδιζαν πολλά αν σηκώνονταν από το κρεβάτι νωρίτερα.

Το είχε σκεφτεί ένα πρωινό όταν ξυπνώντας συνειδητοποίησε πόσο λιγότερο πετρέλαιο έκαιγε την νύχτα σε σχέση με την Αμερική.

Έπρεπε να περάσουν 130 χρόνια, στην διάρκεια των οποίων αρκετοί είχαν χλευάσει την ιδέα του, για να ασχοληθεί κάποιος με την ιδέα αυτή.

Το 1916, μεσούντος του Α Παγκοσμίου Πολέμου οι Γερμανοί συνειδητοποιούν ότι η θέσπιση θερινής ώρας θα μείωνε την κατανάλωση ενέργειας για τεχνητό φως και θα εξοικονομούσε πολύτιμο άνθρακα για τις ανάγκες του πολέμου.

Το μιμήθηκαν σύμμαχοι και εχθροί, όμως λίγο αργότερα το μέτρο καταργήθηκε πάλι. Το 1942 το μέτρο εφαρμόστηκε υποχρεωτικά στις ΗΠΑ για τρία χρόνια, ενώ την περίοδο 1973 – 1974 κατά την διάρκεια της πετρελαϊκής κρίσης θεσπίστηκε πάλι.

Το μέτρο σήμερα εφαρμόζεται σε πάνω από 70 κράτη, κυρίως στην Δύση.

Στην Ελλάδα πρώτη φορά εφαρμόστηκε το 1975, ενώ από το 1996 και μετά όλα τα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης συγχρονίστηκαν ως προς τις ημερομηνίες μετάβασης από την χειμερινή στην θερινή ώρα.

Η χώρα, σύμφωνα με μελέτες που έγιναν στο παρελθόν εξοικονόμησε σε διάστημα 7 μηνών 201 ώρες ενέργειας.

Πλέον, η επίσημη ώρα κάθε κράτους είναι η ώρα της πρωτεύουσας, αφού στην πραγματικότητα είναι διαφορετική η ώρα ανάμεσα σε δύο πόλεις της ίδιας χώρας λόγω των διαφορετικών συντεταγμένων τους.

Στην Αμερική οι μετρήσεις που έγιναν το 1970 έδειξαν ότι εξοικονομήθηκε ενέργεια 1%.

Πάντως, η πιο επεισοδιακή αλλαγή ώρας έγινε στην Βενεζουέλα με τον Ούγκο Τσάβες να δηλώνει : Δεν με νοιάζει αν με λένε τρελό, η νέα ώρα θα εφαρμοστεί.

Όπως σε όλα τα πράγματα έτσι και η… αλλαγή ώρας συναντά αντιδράσεις. Αρκετοί υποστηρίζουν ότι είναι χωρίς όφελος αυτή η αλλαγή, ενώ στην Βρετανία υπάρχει και κίνημα «κατά της αλλαγής της ώρας»! 



Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 2013

Οι επτά οκτάβες των δονήσεων.......!!!!!!!!!!

Κάθε ον εκπέμπει τις δονήσεις από τις οποίες είναι φτιαγμένο, δηλαδή αυτές που αντέχει συνειδητά. Η ύλη, ο κατώτερος βαθμός συνειδητότητας, εκδηλώνεται μόνο μέσω της συστολής, δεδομένου ότι ψύχεται και σκληραίνει.

Το φυτό εκδηλώνεται σε δύο επίπεδα : το υλικό επίπεδο και το επίπεδο της δύναμης – της βλαστητικής – που του δίνει ζωή. Το φυτό εκδηλώνει υλικές δονήσεις ασυνείδητα. Φέρει το σώμα του σαν ένδυμα, το επίπεδο όμως της συνειδητότητας του είναι το βλαστητικό επίπεδο της δύναμης, που δίνει ζωή στην ύλη. 

Η δύναμη που εκδηλώνεται σ’ αυτό το επίπεδο παρουσιάζει τρεις διαφορετικές όψεις από τις οποίες μπορεί να αναγνωρισθεί : την αναζήτηση τροφής, την πρόσληψη τροφής και την αφομοίωση ή πέψη της τροφής.

Το ζώο εκδηλώνει τρεις δυνάμεις : την υλική , την βλαστητική και την ζωώδη. Έχει ένα σώμα, αναζητά προς τα έξω την τροφή του, τρώει και χωνεύει και είναι συνειδητό στο ζωικό επίπεδο – έχει αισθήματα, ένστικτα, παρορμήσεις, συναισθήματα, συμπάθειες, αντιπάθειες και επιθυμίες. Το ζώο είναι συνειδητό στο τρίτο επίπεδο ανάπτυξης, όπου υπολείπεται του ανθρώπου κατά ένα μόνο βαθμό.

Ο μέσος άνθρωπος βρίσκεται κατά μια οκτάβα δονήσεων υψηλότερα : είναι συνειδητός στο πνευματικό επίπεδο. Έχει την νόηση και την ικανότητα να σκέφτεται. Αλλά, ταυτόχρονα, εκδηλώνει και τα τρία άλλα επίπεδα. 

Στο υλικό επίπεδο έχει σώμα, στο βλαστητικό αναζητά προς τα έξω την τροφή του, τρώει και χωνεύει. Στο ζωικό επίπεδο έχει αισθήματα, τάσεις, συμπάθειες, αντιπάθειες και επιθυμίες. Αλλά το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό του είναι η νόηση. Ο άνθρωπος σκέπτεται συνειδητά.

Στον επόμενο βαθμό ανάπτυξης – του φωτισμένου ανθρώπου – ο άνθρωπος πραγματοποιεί ένα τεράστιο άλμα : ανυψώνει τη συνειδητότητα του έξω από τον κόσμο των αποτελεσμάτων στο επίπεδο των αιτιών. Έλκει μέσα του τη θεική πηγή του αιτιατού σχεδίου και εκδηλώνει αυτή τη δύναμη που εμφανίζεται στη συνειδητότητα του ως διαίσθηση. 

Με τη βοήθεια της νόησης και της πνευματικής του δύναμης, είναι πλέον ικανός να εκφράζει τις εμπειρίες του αυτού του υψηλότερου επιπέδου, με την τέχνη του λόγου, και να τις μεταδίδει στους συνανθρώπους του. Μπορεί επίσης να αποδεικνύει την ύπαρξη της διαίσθησής του και σε άλλες τέχνες. : στη μουσική, χωρίς διαστάσεις ως συνθέτης. Στη ζωγραφική, σε δύο διαστάσεις με γραμμές και χρώματα. 

Στη γλυπτική ή στο χορό, σε τρισδιάστατες μορφές. Οι άνθρωποι αποκαλούν το δημιουργικό άτομο, φωτισμένο. Αυτό, εκδηλώνει τις πέντε οκτάβες της δόνησης των υλικών, βλαστητικών, ζωωδών, ψυχικών και αιτιωδών δυνάμεων.

Ο βαθμός συνειδητότητας της αμέσως υψηλότερης οκτάβας είναι ο προφήτης. Ο προφήτης εκδηλώνει όλες τις δυνάμεις που εργάζονται στα επίπεδα συνειδητότητας που προαναφέρθηκαν, έχει όμως επιπλέον συνείδηση και του αμέσως υψηλότερου επιπέδου, του επιπέδου της θεικής σοφίας και της οικουμενικής αγάπης. 

Πρέπει να προσέχουμε ώστε να μη συγχέουμε ποτέ αυτή την συμπαντική αγάπη, με την «αγάπη» του τρίτου, ζωικού επιπέδου, η οποία εκφράζει την εκδήλωση των ζωικών ενστίκτων. Αυτή η τελευταία «αγάπη» είναι μια δόνηση που εκπορεύεται από τρία επίπεδα χαμηλότερα, από την πηγή η οποία αποτελεί το ορμητήριο της αναπαραγωγής των ειδών.

Αυτή η «αγάπη» είναι συνώνυμη του πόθου για ιδιοκτησία κι πάντοτε αναζητά μόνο το σώμα. Εξωθεί τον άνθρωπο να έρχεται κοντά στον αγαπημένο του, να τον αγκαλιάζει, να τον φιλά και να τον σφίγγε – με μια λέξη, να τον έχει υπό την κατοχή του.

Η συνειδητότητα εκείνου που υπόκειται σ’αυτό το είδος της αγάπης βρίσκεται ακόμα στην κατάσταση του διαχωρισμού και αναζητά έναν συμπληρωματικό φυσικό σύντροφο για να βρει ικανοποίηση. Η αγάπη αυτή θέλει πάντα να παίρνει, να κατέχει κάτι, να της ανήκει κάτι. 

Ενώ η αγάπη στο έκτο επίπεδο εκδήλωσης, η αγάπη του προφήτη, δεν προέρχεται από την κατάσταση διαχωρισμού, αλλά από την πρωταρχική κατάσταση της θεικής ενότητας ! Συνεπώς, αυτή η αγάπη είναι οικουμενική, πάντοτε δίνει, ποτέ δεν παίρνει, δεν χρειάζεται συμπλήρωμα ούτε σωματική εκδήλωση, αλλά εκπέμπει πάντα από τη συνειδητότητα της θεικής ολικής ενότητας. 

Οι άνθρωποι που είναι συνειδητοί σ’αυτό το επίπεδο, δεν θέλουν να τους ανήκει κανείς. Αισθάνονται οι ίδιοι ταυτισμένοι με το αιώνιο όλον.

Η έβδομη και τελειότερη εκδήλωση του Θεού είναι ο απόλυτα συνειδητός άνθρωπος, ο Θεάνθρωπος. Όλες οι άλλες μορφές αποκάλυψης εκδηλώνουν μόνο μετασχηματισμένες δονήσεις, μόνο μέρος του Θεού. 

Ο Θεάνθρωπος είναι ένα άτομο που εκδηλώνει το Θεό – το δικό του θεικό εαυτό – πλήρως και ολοκληρωτικά μέσω μιας τέλειας συνειδητότητας, αυτός που βιώνει και εκπέμπει τις θεικές δημιουργικές δυνάμεις στις πρωταρχικές, αμετασχημάτιστες δονήσεις και συχνότητες τους. Είναι συνειδητός στον ανώτατο βαθμό. Κανένα τμήμα του δεν είναι ασυνείδητο.

Μόνο ο άνθρωπος έχει την ικανότητα της κυριαρχίας και της εκπομπής και στις επτά οκτάβες των δονήσεων, αφού τα νευρικά κέντρα που αντιστοιχούν στις επτά οκτάβες της μετασχηματισμένης και αμετασχημάτιστης δημιουργικής δύναμης υπάρχουν στο νευρικό του σύστημα. 

Από την άλλη πλευρά όμως είναι ικανός να εκπέμπει δονήσεις μόνο από τα επίπεδα στα οποία έχει γίνει συνειδητός, διότι μέχρι να γίνει συνειδητός σε ένα δεδομένο επίπεδο, τα νευρικά κέντρα που αντιστοιχούν σ’αυτό, παραμένουν σε λανθάνουσα κατάσταση.




Η Ψυχολογική ερμηνεία και η Δύναμη της ενέργειας των Χρωμάτων......!!!!!

         

Γνωρίζετε ότι το κάθε χρώμα επηρεάζει την διάθεσή μας, αποκαλύπτει μέρος του χαρακτήρα μας που πηγάζει από το βαθύτερο κομμάτι του εαυτού μας και διαμορφώνει ανάλογα την ποιότητα της ζωής μας? Γνωρίζετε ότι το κάθε χρώμα έχει την δική του δόνηση και εκφράζει διαφορετικά συναισθήματα? 

Αν δεν το γνωρίζετε... ανακαλύψτε μέσα από τον «μαγικό» κόσμο των χρωμάτων, (που μας φορτίζει με ενέργεια και μας βοηθά να ανακτήσουμε την ισορροπία και την ψυχική μας γαλήνη) την κρυφή ψυχολογική ερμηνεία και τον συμβολισμό του κάθε χρώματος.

ΚΟΚΚΙΝΟ 
Χρώμα της δράσης, θερμό (καυτό) που πυρπολεί και αναζωογονεί. Συνδέεται με την ενεργητικότητα, τη ζωτικότητα, τη σεξουαλικότητα, το ενδιαφέρον για την ζωή, την ευτυχία, τον αυθορμητισμό, την διέγερση, τον κίνδυνο, την επιθετικότητα, την φιλοδοξία, την επαναστατικότητα αλλά ... και την αγάπη. 

Προκαλεί ζωηρότητα και θεωρείται χρώμα της φωτιάς, του πολέμου, του αίματος και της θυσίας. Φέρνει έξαψη, σαρκικό πόθο, έρωτα και διεγείρει τις αισθήσεις. Ακόμα, είναι χρώμα του πειρασμού, της αμαρτίας, της ντροπής αλλά και της πρόσκλησης για την απόκτηση γνώσης. Χαρίζει δύναμη, διεγείρει, αλλά και εκνευρίζει. Αυξάνει την θέληση για ζωή ενώ προκαλεί ζεστασιά, χαρά και διευκολύνει την έκφραση των αισθημάτων. 

Όσοι το προτιμούν θέλουν να ξεχωρίζουν αλλά κουράζει όταν χρησιμοποιείται συχνά. Ακόμα, δηλώνει επικοινωνία, εμψύχωση, κίνηση, εξωστρέφεια και εκτόνωση. Στην αρνητική του όψη διεγείρει τον φόβο, προκαλεί ανεξέλεγκτα συναισθήματα, κυκλοθυμία εγωκεντρισμό, λαγνεία αλλά ...και οργή. Ωστόσο, είναι το χρώμα -φάρμακο για χαμηλή ζωτικότητα και κακή κυκλοφορία του αίματος. Ενοχλεί τα άτομα με νευρώσεις και ψυχικές διαταραχές. Επίσης, κόκκινο χρώμα χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Έλληνες στους ναούς τους μαζί με το μπλε και το χρυσό. 

ΠΟΡΦΥΡΟ 
Χρώμα πνευματικό, ιερατικό αλλά και βασιλικό - αυτοκρατορικό. Εμπνέει σεβασμό, εξουσία αλλά κρύβει κάποιο μυστήριο. Δηλώνει την υπερηφάνεια, την αλήθεια, τη δικαιοσύνη, ενώ φανερώνει τις καλλιτεχνικές τάσεις. Η πορφύρα ήταν από παλιά τελετουργικό ένδυμα βασιλέων, ιερέων και ανώτατων αρχόντων. Ακόμα, δηλώνει επισημότητα και εγκράτεια. Γενικά, είναι το χρώμα της τελετουργίας για τις θεότητες του κάτω κόσμου. 

ΜΑΤΖΕΝΤΑ 
Χρώμα που εμπνέει αυτοσεβασμό και εξουσία ενώ βοηθάει στην συγκέντρωση καθώς θεωρείται καθησυχαστικό. Ακόμα, βοηθά στο να ... σβηστούν μνήμες του παρελθόντος και να προχωρήσουμε μπροστά. 
                           
ΦΟΥΞΙΑ 
Χρώμα που εκφράζει τη τόλμη, την φιλοδοξία, την αυτογνωσία, τα ελεγχόμενα πάθη και συναισθήματα. Γενικά, όσοι αποφεύγουν το φούξια χρώμα χαρακτηρίζονται από αδιαλλαξία, δεν συμβιβάζονται εύκολα ενώ αρνούνται να εκφράσουν τα συναισθήματα τους. 

ΡΟΖ 
Χρώμα που χαρακτηρίζεται από θηλυκότητα, τρυφερότητα, παιδικότητα και αθωότητα. Γενικά, όσοι το αποφεύγουν χαρακτηρίζονται από δυσκολία να αποδεχτούν την θηλυκή τους πλευρά και να εκφράσουν συναισθήματα τρυφερότητας και αγάπης. 

ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ 
Χρώμα ενδιάμεσο (που αποτελεί την ένωση του κόκκινου και του κίτρινου χρώματος) που εμπνέει, ισορροπεί και απελευθερώνει. Θεωρείται θερμό (ζεστό), και εκφράζει μετάλλαξη. Είναι το χρώμα των ιδεών και της φαντασίας. Συμβολίζει την πολυτέλεια, την λαμπρότητα και την ευτυχία. 

Διεγείρει την δημιουργικότητα και φανερώνει φιλοδοξία και ενεργητικότητα ενώ όσοι το προτιμούν χαρακτηρίζονται από ροπή στις διασκεδάσεις, τάση στην άνεση, την αφθονία, την απόλαυση, την θέρμη, την κοινωνικότητα, το δυναμισμό, την υπερηφάνεια και την ανεξαρτησία. Όσοι, το αποφεύγουν πάλι, είναι πιθανό να έχουν καταπιεσμένα σεξουαλικά συναισθήματα. Γενικά, μετριάζει το πάθος μετατρέποντάς το σε τρυφερότητα και γλυκύτητα. 

Χαρίζει ζεστασιά και δημιουργεί ευχάριστη διάθεση ενώ εκφράζει ωριμότητα συναισθημάτων και θαλπωρή. Διώχνει την θλίψη (καλό αντικαταθλιπτικό), χαλαρώνει και ανακουφίζει. Χρώμα που δημιουργεί διάθεση για νέες εμπειρίες. Επίσης, αυξάνει τις πωλήσεις σε χώρους καταστημάτων και εμπνέει εμπιστοσύνη. Είναι χρώμα θρέψης, γι΄ αυτό και πολλά φρούτα έχουν πορτοκαλί χρώμα. Ακόμα, έχει αποδειχθεί ότι το πορτοκαλί χρώμα επιταχύνει στην ανάπτυξη του φυτικού βασιλείου. 

ΚΙΤΡΙΝΟ 
Χρώμα ηλιακό, φωτεινό, ζεστό (όχι, θερμό με την έννοια του κόκκινου χρώματος) που δείχνει σοφία, κατανόηση, νιότη, ζωντάνια, ενεργητικότητα, ευτυχία, περιέργεια, ευελιξία, πρόοδο, ροπή στην διασκέδαση, επικοινωνία, έντονη διαισθητική αντίληψη, διανόηση, καθαρότητα συναισθημάτων και πλήρης απελευθέρωση από πάθη.

Επίσης, χρώμα που τυφλώνει, εντυπωσιάζει, αποκαλύπτει αλλά ...και εμπνέει. Εκφράζει τη νεότητα, την χαρά και καθαρίζει το νου που εξαγνίζει τις σκέψεις. Είναι αντικαταθλιπτικό και ιδανικό για χώρους εργασίας, ενώ στις απαλές αποχρώσεις του ξεκουράζει. Συνδέεται όμως πολλές φορές με την απάτη, τη δειλία και την ζήλια. 

Στην χρυσαφένια του απόχρωση (χρυσοκίτρινο) αντιπροσωπεύει την πνευματική τελείωση και την ηρεμία. Ακόμα, χρησιμοποιείται πολύ στην θρησκευτική ζωγραφική, στο φωτοστέφανο των αγίων, ενώ το άτονο κίτρινο έχει χρησιμοποιηθεί ως χρώμα προδοσίας στην απεικόνιση του Ιούδα. 

Το σκοτεινό (σκούρο η «λασπωμένο») κίτρινο συμβολίζει το δόλο, την προδοσία, την φιλοδοξία, τη μυστικοπάθεια, την απιστία και την φιλαργυρία. Γενικότερα, όσοι αποφεύγουν το κίτρινο χρώμα, έχουν την τάση να απογοητεύονται εύκολα ενώ προσπαθούν να «εξηγήσουν» τα ανεξήγητα συναισθήματα τους με την λογική. 

ΠΡΑΣΙΝΟ 
Χρώμα ουδέτερο (που αποτελεί την ένωση του κίτρινου και του μπλε χρώματος) όπου εκφράζει την ενέργεια, την εκδήλωση, την ζωή, τον θάνατο, την νιότη, την ελπίδα, την χαρά, την αρμονία, την τάση για ανάπαυση, την άνεση, την θαλπωρή, την γαλουχία, την βλάστηση, την ανάπτυξη, την γονιμότητα, την ωριμότητα, τη συγκομιδή του καρπού και τη νέα ζωή. Συμβολικά είναι διφορούμενο χρώμα. 

Γενικότερα συμβολίζει, την φύση (σε όλη της την έκταση και το μεγαλείο), την 'Ανοιξη, την ανάπτυξη, τον πολλαπλασιασμό, την αναπαραγωγή, την ευημερία, την ειρήνη, την συναδελφικότητα, την συμφιλίωση και την συνεργασία. Δημιουργεί τη διάθεση να συμβουλεύουμε τους άλλους για θέματα ηθικής ενώ ενθαρρύνει την διάθεση για απόκτηση χρήματος και αγάπης. 

Ακόμα...είναι χρώμα κατευναστικό, επουλωτικό, με θεραπευτική δύναμη ενώ χρησιμεύει και ως βάλσαμο για άτομα που είναι κουρασμένα σωματικά η διανοητικά. Αρνητικά αντιπροσωπεύει τον εγωισμό, τη ζήλια, την οκνηρία και την ανοησία. Ωστόσο, αποτελεί μυστικιστικό χρώμα και εκφράζει την ένωση του ουρανού και της γης. 

Γενικά, όσοι το αποφεύγουν χαρακτηρίζονται από προτίμηση στην ανεξαρτησία παρά στην αφοσίωση και την οικογενειακή ζωή ενώ είναι άτομα που «δεν μπορούν» να δοθούν και να αφιερωθούν ολοκληρωτικά σε έναν άλλο άνθρωπο. 

ΠΡΑΣΙΝΟ ΑΝΟΙΧΤΟ 
Χρώμα της φύσης και της ειρήνης. Εκφράζει την κοινωνική διάθεση, την ειλικρίνεια, την αγάπη για την οικογένεια και την ευαισθησία σε θέματα ηθικής. Γενικά, απαλύνει τα προβλήματα και ξεκουράζει. Στην αρνητική του έκφραση υποδηλώνει δισταγμό και αναποφασιστικότητα. 





Λίλυ Κωνσταντοπούλου

Γιατί να μην τρώμε κρέας - Omraam Mikhael Aivanhov.......!!!!!!!!

Μπορεί κανείς να είναι ένας φιλόσοφος και να θέλει να περνάει μέρα νύχτα μπροστά στα βιβλία... μπορεί να είναι τρομερά ερωτευμένος με μία γυναίκα ή έναν άνδρα... όμως η στιγμή έρχεται πάντα όπου είναι κανείς υποχρεωμένος να εγκαταλείψει τα βιβλία του, ή το πρόσωπο που αγαπάει, για να φάει.

Όμως, αν και οι άνθρωποι τρώνε τρεις ή τέσσερις φορές την ημέρα, ή και περισσότερο ακόμα, δεν κατάλαβαν ποτέ αληθινά την έννοια της λέξης «τροφή» σε όλα τα επίπεδα.

Η τροφή είναι ένα θέμα πάρα πολύ πλατύ, γιατί δεν περιορίζεται μόνον στα τρόφιμα και στα ποτά που καταναλώνουμε. Η τροφή, αφορά εξ ίσου τους ήχους, τα αρώματα, τα χρώματα. 

Τα όντα του αόρατου κόσμου για παράδειγμα έχουν ιδιαίτερα τη δυνατότητα να τρέφονται με αρώματα. Η συνήθεια να καίνε λιβάνι μέσα στις εκκλησίες για παράδειγμα, προέρχεται από αυτή την πολύ αρχαία γνώση ότι τα φωτεινά πνεύματα έλκονται από τις αγνές μυρωδιές, σαν αυτή του λιβανιού, ενώ τα κατα­χθόνια πνεύματα έλκονται από τις έντονες δυσοσμίες.

Οι ήχοι και τα χρώματα είναι επίσης μία τροφή για τα αόρατα πνεύμα­τα και μπορούν λοιπόν να χρησιμοποιηθούν στο να τα έλξουν. Να γιατί, πολύ συχνά, παρουσιάζουν τους αγγέλους παίζοντας black μουσική και ντυμένους με ενδύματα σε ουράνια χρώματα. Εγράφη στα Ιερά Βιβλία: «Είσθε Ναοί του Ζώντος Θεού». Δεν πρέπει λοιπόν να βρομίζει κανείς αυτό το ναό με βρώμικες τροφές.

Αν οι άνθρωποι γνώριζαν μέσα σε ποιά ουράνια πνευματικά εργαστήρια δημιουργήθηκαν, θα ήσαν πολύ πιο προσεκτικοί απέναντι στο ποιά τροφή μπαίνει στην κατασκευή αυτού του ναού ό­που ο ίδιος ο Θεός πρέπει να έρθει να κατοικήσει. Δυστυχώς, τρώγοντας κρέας, η πλειονότητα των ανθρώπων μοιάζει περισσότερο με ένα νεκροταφείο γεμάτο πτώματα απ' ό,τι μ' ένα ναό.

Κάθε όν, ζώο ή άνθρωπος, ωθείται να επιλέγει αυτή ή την άλ­λη τροφή, κι αυτή η επιλογή είναι πάντοτε πάρα πολύ σημαίνου­σα. Αν θέλετε να ξέρετε ποιά είναι τα αποτελέσματα της κρεοφα­γίας, απλά πηγαίνετε να επισκεφθείτε ένα ζωολογικό κήπο και θα λάβετε αμέσως όλες τις αναγκαίες πληροφορίες.

Άλλωστε δεν είναι μάλιστα καν αναγκαίο να πάτε μέχρι τους ζωολογικούς κή­πους για να κάνετε αυτή τη διαπίστωση. Βρίσκει κανείς μέσα στον κόσμο ένα σωρό είδη ανθρώπων που μοιάζουν με διάφορα ζώα, κι ακόμα και με τα ζώα που δεν βρίσκονται στα ζωολογικά πάρκα, όπως τα μαμούθ, οι δεινόσαυροι και πολλά άλλα προϊστο­ρικά τέρατα. Αλλά ας παραμείνουμε καλόκαρδοι κι ας μείνουμε μόνο στους ζωολογικούς κήπους.

Θα διαπιστώσετε εκεί ότι τα μεγάλα σαρκοφάγα είναι ζώα πολύ άγρια και ότι διαχέουν γύρω τους μία απαίσια οσμή, ενώ τα χορτοφάγα έχουν συμπεριφορές πολύ πιο ειρηνικές. Η τροφή που απορροφούν δεν τα ωθεί να γί­νουν ούτε βίαια, ούτε επιθετικά, ενώ το κρέας κάνει τα σαρκοφά­γα να είναι εξαιρετικά ευερέθιστα. Είναι ακριβώς το ίδιο και με τους ανθρώπους που τρώνε κρέας, αυτοί έλκονται πολύ πιο εύκολα προς μία συμπεριφορά καταστρεπτική.

Πρέπει ακόμα να γνωρίζετε ότι όταν οδηγούν τα ζώα στα σφα­γεία, αυτά διαισθάνονται έντονα τον κίνδυνο, ξέρουν τι τα περιμένει και νοιώθουν βαθύ φόβο. Αυτός ο φόβος προκαλεί μεγάλες διαταραχές στη λειτουργία των αδένων τους οι οποίοι εκκρίνουν εξαιτίας αυτής της έντονης ταραχής ένα αληθινό δηλητήριο. 

Τίποτε δεν μπορεί να εξαλείψει αυτό το φοβερό δηλητήριο που επικάθεται στον οργανισμό αυτού που τρώει το κρέας τους και ασφαλώς η παρουσία του δηλητηρίου αυτού δεν είναι καθόλου ω­φέλιμη ούτε για την υγεία του ανθρώπου αλλά ούτε και για τη μα­κροζωία του.

Η διαφορά ανάμεσα στη φυτικής προέλευσης τροφή και την τροφή που αποτελείται από κρέας ζώων έγκειται επίσης στην ποσότητα ηλιακής ακτινοβολίας που αυτά τα δύο είδη τροφής περιέχουν. 

Τα φρούτα και τα λαχανικά είναι τόσο πολύ εμποτισμένα από ηλιακό φως που σχεδόν θα μπορούσε κανείς να πει ότι απο­τελούν μία συμπύκνωση του φωτός. Όταν τρώει κανείς ένα φρούτο ή ένα λαχανικό, απορροφάει ηλιακό φως που έχει αποθηκευτεί εκεί και αυτό το φως δεν αφήνει κατάλοιπα.

Ενώ το κρέας είναι σχετικά φτωχό σε περιεκτικότητα ηλιακού φωτός, να γιατί και σαπίζει πολύ γρήγορα. Έτσι, κάθε τι που σαπίζει και χαλάει πολύ γρήγορα είναι βλαβερό για την υγεία. 

Πέρα απ’ όλα αυτά, θα πρέπει ακόμα να ξέρετε πως κάθε τι που τρώμε σαν τροφή, που εισάγουμε στον οργανισμό μας, γίνεται μέσα μας σαν ένα είδος κεραίας που λαμβάνει, που έλκει δονήσεις εντελώς καθορι­σμένες. Αυτός είναι και ο λόγος που η κατανάλωση κρέατος κάνει να συνδέονται οι άνθρωποι με τον αστρικό κόσμο.

Μέσα στο αστρικό επίπεδο βρίθουν οι οντότητες που αλληλοσπαράζονται, που αλληλοξεσκίζονται ακριβώς σαν τα θηρία και έτσι, τρώγοντας κρέας, ο άνθρωπος βρίσκεται σε καθημερινή επαφή με το φόβο, τη σκληρότητα, τη φιληδονία των ζώων αυτών.

Αυτός που τρώει κρέας διατηρεί μέσα στο σώμα του έναν αόρατο σύνδεσμο με τον κόσμο των ζώων και θα αισθανόταν ο ίδιος τρόμο αν μπο­ρούσε να δει με τα μάτια του τα χρώματα της αύρας του.

Σκοτώνοντας τα ζώα για να τραφούν, οι άνθρωποι τους αφαι­ρούν το δικαίωμα ζωής και εξέλιξης. Κάθε άνθρωπος συνοδεύεται έτσι από τις ψυχές όλων εκείνων των ζώων των οποίων έφαγε τη σάρκα. Παρότι η ψυχή των ζώων δεν είναι σαν την ψυχή των ανθρώπων, πρέπει να γνωρίζετε ότι τα ζώα επίσης έχουν μία ψυχή.

Αυτός που κατανάλωσε τη σάρκα ενός ζώου είναι υποχρεω­μένος να υπομένει την παρουσία αυτού του ζώου με κάποιο τρό­πο μέσα του και αυτή η παρουσία εκδηλώνεται με καταστάσεις που ανήκουν ξεκάθαρα στον κόσμο των ζώων. Να γιατί, πολλές από τις εκδηλώσεις των ανθρώπων δεν ανήκουν στην πραγματικότητα στο ανθρώπινο βασίλειο, αλλά στο ζωικό βασίλειο. Ο αληθινός άνθρωπος δεν έχει ακόμα εκδηλωθεί.

Η τροφή που απορροφάμε πηγαίνει στο αίμα μας και από εκεί έλκει στοιχεία και δυνάμεις από εντελώς συγκεκριμένες οντότητες. Εγράφη στα Ευαγγέλια: «Εκεί όπου υπάρχουν πτώματα, εκεί μαζεύονται οι γύπες» Και αυτό είναι αληθινό και για τους τρεις κόσμους: τον φυσικό (υλικό επίπεδο), τον αστρικό (συναισθηματικό επίπεδο) και τον νοητικό (επίπεδο σκέψεων).

Αν λοιπόν επιθυ­μείτε να είσθε υγιείς και στους τρεις κόσμους, μην έλκετε τα όρνεα εξ αιτίας των πτωμάτων. Ο Ουρανός δεν εκδηλώνεται μέσα από ανθρώπους που έχουν αφεθεί να πλημμυρίσουν από ακα­θαρσίες υλικές, αστρικές και νοητικές. Το κρέας αντιστοιχεί λοιπόν σε ένα ιδιαίτερο στοιχείο του τομέα των σκέψεων, του τομέα των συναισθημάτων αλλά και αυτού των πράξεων. 

Αν για παράδειγμα ονειρευτείτε ότι τρώτε κρέας, θα πρέπει να είστε κατόπιν πολύ προσεκτικός, άγρυπνος, γιατί αυτό δείχνει ότι σύντομα θα εκτεθείτε σε συγκεκριμένους κινδύνους, τάσεις ή και πειρασμούς : ίσως στο να φερθείτε βίαια, ίσως στο να εγκαταλειφθείτε στη φιληδονία ή σε εγωιστικές και άδικες σκέψεις, γιατί το κρέας αντιπροσωπεύει όλα αυτά τα στοιχεία: τη βία στο υλικό επίπεδο, τη φιληδονία στο αστρικό επίπεδο και τον εγωισμό στο νοητικό επίπεδο.

Φαινομενικά, οι πόλεμοι μεταξύ των ανθρώπων, οφείλονται σε αιτίες οικονομικές, κοινωνικές ή πολιτικές, όμως στην πραγματι­κότητα, δεν είναι παρά το αποτέλεσμα όλης αυτής της μαζικής παγκόσμιας σφαγής των ζώων.

Ο νόμος της δικαιοσύνης είναι αμείλικτος και αναγκάζει την ανθρωπότητα να πληρώνει την εγκληματικότητα της απέναντι στα ζώα, χύνοντας τόσο αίμα όσο αίμα των ζώων οι άνθρωποι χύνουν για να ικανοποιηθούν. Πόσα εκατομμύρια και εκατομμύρια λίτρα αίματος χύνονται κάθε τόσο πάνω στη γη, ζητώντας από τον Ουρανό δικαίωμα εκδίκησης!

Η εξάτμιση αυτού του αίματος όχι μόνο έλκει μικρόβια, αλλά δισεκα­τομμύρια καταχθόνιες οντότητες και στοιχειά από τα αόρατα επί­πεδα.

Οι άνθρωποι σκοτώνουν τα ζώα, όμως η φύση είναι ένας ορ­γανισμός και δολοφονώντας τα ζώα είναι σαν να αγγίζουν ορι­σμένους αδένες αυτού του μεγάλου οργανισμού. Τη στιγμή εκείνη, οι λειτουργίες του υπόκεινται σε μεταβολές και λίγο καιρό αργότερα ο πόλεμος ξεσπάει κάπου μεταξύ των ανθρώπων.

Ναι, γιατί έσφαξαν εκατομμύρια ζώα για να τα φάνε αγνοώντας τελεί­ως ότι όλα αυτά τα ζώα βρίσκονται σε σύνδεσμο με τους ανθρώπους και ότι ένα σωρό άνθρωποι κατόπιν θα πρέπει με τη σειρά τους να πεθάνουν εξ αιτίας αυτού του γεγονότος. 

Σκοτώνοντας τα ζώα, σκοτώνει κανείς τους ανθρώπους. Όλοι μιλάνε για την ειρήνη λέγοντας ότι επιτέλους πρέπει να βρεθούν οι τρόποι για να βασιλεύσει αυτή πάνω στη γη, ότι οι πόλεμοι πρέπει να σταματήσουν ...

Όμως οι πόλεμοι θα συνεχιστούν όσο οι άνθρωποι θα συνεχίζουν να σκοτώνουν τα ζώα για τροφή τους, γιατί σκοτώνοντας τα, οι άνθρωποι καταστρέφουν ταυτόχρονα κάτι μέσα στην ίδια τη ζωή τους.

Απόσπασμα από το βιβλίο: "Χράνι Γιόγκα: Το γιόγκα της Διατροφής".
Μια εσωτεριστική προσέγγιση υπέρ της χορτοφαγίας τόμος XVI, σ. 63-68
Σέβρες (Παρίσι) 14 Νοεμβρίου 1945





Τετάρτη 6 Νοεμβρίου 2013

Πώς αντιδρούν τα ζώδια ...στην καταπίεση ;


           
Όλοι οι άνθρωποι θέλουν να αισθάνονται πως έχουν ελευθερία κινήσεων και πως δεν.. υπόκεινται καταπίεση από τους άλλους, στις πιο προσωπικές τους σχέσεις, είτε είναι ερωτικές, φιλικές ή συγγενικές.

Είναι αυτό που αποκαλούμε «ζωτικό χώρο». Ο καθένας έχει ανάγκη από τον δικό του. Εκείνο που διαφέρει είναι… η έκταση. Ανάλογα με το ζώδιό τους, άλλοι απαιτούν περισσότερο, άλλοι μπορούν να ζήσουν μια χαρά και με λιγότερο. Ας δούμε λοιπόν τι μας λέει η αστρολογία για αυτό το τόσο σημαντικό για την αρμονία των σχέσεών μας θέμα.

ΚΡΙΟΣ
Ο Κριός είναι ένα από τα ζώδια που εκφράζουν την προσωπικότητά τους και διεκδικούν τις ανάγκες τους με τον πιο δυναμικό τρόπο. Και οι ανάγκες του μπορούν να συνοψιστούν στην εξής μία: να κάνει πάντα το δικό του. Έτσι, όχι μόνο χρειάζεται μια πολύ μεγάλη ελευθερία κινήσεων, αλλά και θα αντιδράσει μάλλον βίαια αν του τη στερήσουν. Αν λοιπόν έχεις να κάνεις με έναν Κριό, μην προσπαθείς να τον περιορίσεις. Σαν το ομώνυμο πολιορκητικό όπλο, θα σπάσει την πόρτα και θα αλώσει τα πάντα. Καλύτερα πήγαινε με τα νερά του και επιδίωξε να εκφράσεις διπλωματικά τις όποιες αντιρρήσεις σου, ξεκινώντας με: «Φυσικά εσύ το καθορίζεις, αλλά έλεγα μήπως…».

ΤΑΥΡΟΣ
Αν θες μια παραστατική εικόνα για τον ζωτικό χώρο του Ταύρου, φαντάσου το ζώο που συμβολίζει αυτό το ζώδιο: Ένας ταύρος μπορεί να βόσκει στο λιβάδι δίνοντας την εντύπωση ότι δεν προσέχει τίποτα γύρω του. Εσύ πλησιάζεις. Σε αγνοεί. Πλησιάζεις κι άλλο. Νομίζεις ότι δεν σε έχει καν αντιληφθεί. Κάνεις κι άλλο ένα βήμα και… σε παίρνει αστραπιαία στο κυνήγι με το κεφάλι κατεβασμένο. Έτσι λειτουργεί και ο εκπρόσωπος του ζωδίου στη ζωή. Σου αφήνει την αίσθηση ότι μπορείς να τον περιορίσεις. Αλλά αν ξεπεράσεις το όριο που έχει βάλει ο ίδιος για τον ζωτικό του χώρο, θα σε πετάξει έξω με… κουτουλιές.

ΔΙΔΥΜΟΙ
Ο Δίδυμος τιμάει απόλυτα την υπαγωγή του στα ζώδια του Αέρα. Όπως ο αέρας επεκτείνεται παντού όπου έχει χώρο, έτσι κι εκείνος θέλει την απόλυτη ελευθερία κινήσεων και χρόνου. Και θα την πάρει, είτε του τη δίνουν είτε όχι. Αν προσπαθήσεις να «εισβάλλεις» στον ζωτικό του χώρο, κατά πάσα πιθανότητα θα νιώσεις ότι κανείς δεν σε εμποδίζει. Ο Δίδυμος είναι πολύ άνετος. Μπες και σαν στο σπίτι σου. Απλώς εκείνος… δεν θα είναι εκεί. Με άλλα λόγια, αν τον πιέσεις, το πολύ πολύ να σου δώσει τη χαρά ότι θα σου κάνει το χατίρι. Και μετά απλώς θα κάνει το δικό του.

ΚΑΡΚΙΝΟΣ
Ο Καρκίνος, με τους ανθρώπους που αγαπά, θέλει να είναι πολύ, μα πολύ κοντά. Και στον συναισθηματικό και στον φυσικό κόσμο. Σπάνια θα διεκδικήσει περισσότερο ζωτικό χώρο και χρόνο από αυτόν που του δίνουν. Εντάξει, θέλει συχνά να κλείνεται στον εαυτό του, αλλά αυτό το κάνει και με τους άλλους δίπλα του - άλλωστε ο σκοπός είναι να τον βλέπουν και να τον κανακεύουν, όχι να το κρύβει. Ζωτικό χώρο υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα να διεκδικούν οι κοντινοί του άνθρωποι απ’ ό,τι ο ίδιος, καθώς ο Καρκίνος μπορεί να τους πνίγει με την ανάγκη του για εγγύτητα και οικειότητα. Το αντίθετο δηλαδή!

ΛΕΩΝ
Σαν ζώδιο της Φωτιάς, ο Λέων… εξαπλώνεται και λάμπει. Όχι μόνο έχει «αυτοκρατορικές» απαιτήσεις σε ό,τι αφορά στον ζωτικό χώρο του, αλλά δεν χρειάζεται ούτε καν να γίνεται ζήτημα επ’ αυτού. Το κάνει να φαίνεται σαν κάτι τόσο αυτονόητο, που κανείς δεν διανοείται να το αμφισβητήσει. Και οι ελάχιστοι που θα το αποτολμήσουν, θα εισπράξουν ένα θυμωμένο… βρυχηθμό, που θα τους βάλει αμέσως στη θέση τους. Αν λοιπόν αυτό που θέλεις αντίκειται στην αίσθηση ζωτικού χώρου του Λέοντα, ο μόνος τρόπος είναι να του το ζητήσεις σαν χάρη, σαν μια γενναιόδωρη παραχώρηση εκ μέρους του, που αν σου την κάνει, εσύ θα τη δεχτείς με ευγνωμοσύνη.

ΠΑΡΘΕΝΟΣ
Ο ζωτικός χώρος του Παρθένου έχει όρια, που δεν είναι πάντα εύκολο να τα αντιληφθούν οι άλλοι. Ο εκπρόσωπος αυτού του ζωδίου μπορεί συχνά να φαίνεται αρκετά υποχωρητικός και διαλλακτικός σε ό,τι αφορά στις ελευθερίες του. Αλλά δεν έχεις καταλάβει καλά… Τις ελευθερίες του, με την έννοια που τους δίνει εκείνος. Μπορεί να μην είναι ο τύπος που αν θέλει να κάνει κάτι και τον εμποδίζουν, θα τσακωθεί και θα φύγει χτυπώντας την πόρτα πίσω του. Αλλά αν πας να «εισβάλεις» στον τρόπο που διαχειρίζεται τον προσωπικό του μικρόκοσμο, ή στον χρόνο που απαιτεί για τον εαυτό του, θα πέσεις σε ηλεκτροφόρα συρματοπλέγματα!

ΖΥΓΟΣ
Ο Ζυγός είναι το ζώδιο που έχει ως ύψιστη αξία την αρμονία μέσα στις σχέσεις. Ξέρει λοιπόν, σχεδόν από ένστικτο ότι μόνο με αμοιβαίες υποχωρήσεις πετυχαίνεται αυτή. Είναι πρόθυμος να μετακινήσει τα όρια του ζωτικού του χώρου και να τον συμπτύξει, ακόμα κι αν δεν έχει από την άλλη πλευρά μια αντίστοιχη αντιμετώπιση. Αλλά εκείνο που θα κρατήσει οπωσδήποτε για τον εαυτό του και δεν το διαπραγματεύεται, είναι το περιθώριο και ο χρόνος που του χρειάζεται για να απολαμβάνει τα όμορφα πράγματα της ζωής, που τρέφουν την ψυχή του. Κι αυτό, μόνο στην περίπτωση που τα αγαπημένα του πρόσωπα δεν θέλουν ή δεν μπορούν να μοιραστούν αυτές τις δραστηριότητες.

ΣΚΟΡΠΙΟΣ
Ο Σκορπιός είναι δυναμικός και ισχυρογνώμων. Ο μόνος λόγος που δεν οριοθετεί τον ζωτικό του χώρο, είναι γιατί δεν αισθάνεται καμιά τέτοια ανάγκη. Σπάνια νιώθει ότι κάποιος μπορεί να απειλήσει την ελευθερία του. Σαν το στοιχείο του, το Νερό, εξαπλώνεται παντού και πολλές φορές αποκτά την ορμή ενός τσουνάμι. Ο ζωτικός χώρος που κινδυνεύει στις σχέσεις του είναι συνήθως των άλλων και όχι ο δικός του. Ο Σκορπιός έχει το επάνω χέρι στο μέχρι πού θα αφήσει τον άλλο να προχωρήσει και να επέμβει στον ιδιωτικό κόσμο του, τον οποίο περιφρουρεί σαν… Κέρβερος. Αλλά ταυτόχρονα, θεωρεί δικαίωμά του να μπαινοβγαίνει στους κόσμους των άλλων.

ΤΟΞΟΤΗΣ
Ο ζωτικός χώρος που χρειάζεται ο Τοξότης, αγγίζει τα σύνορα του… απείρου. Η ελευθερία στις κινήσεις του και στη διάθεση του χρόνου του είναι για εκείνον απαραίτητες όσο ο αέρας που αναπνέει. Πρόκειται για ένα θέμα αδιαπραγμάτευτο. Αν τον αγαπάς και θέλεις να υπάρχει στη ζωή σου, είτε σαν σύντροφος είτε σαν φίλος, δεν πρέπει να κάνεις την παραμικρή απόπειρα να του βάλεις όρια και όρους. Δες το κι έτσι: δεν μπορείς να μικρύνεις τη φλόγα ενός κεριού φυσώντας την και ο Τοξότης είναι ζώδιο της Φωτιάς, μην το ξεχνάς. Αν τη φυσήξεις, θα σβήσει, πράγμα που μπορεί να πάθει και η σχέση σου μαζί του.

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ
Ο Αιγόκερως είναι ζώδιο που λειτουργεί καλύτερα έχοντας βάλει σε πλαίσια τη ζωή του. Και δεν επιτρέπει σε κανέναν να μετακινήσει τα «κουτάκια» του. Είναι το είδος του ανθρώπου που σε μεγάλο βαθμό σκέπτεται και διεκπεραιώνει μόνος του τα ζητήματά του, πράγμα που σημαίνει ότι χρειάζεται τον δικό του ψυχολογικό χώρο και χρόνο για να το κάνει. Και θεωρεί αναφαίρετο δικαίωμά του να τον αφήνουν στην ησυχία του, να ασχολείται με τα δικά του. Συνήθως το πράγμα πηγαίνει ως εξής: «Μην με ενοχλείς και δεν σε ενοχλώ». Απλό και ξεκάθαρο. Μην το εκλάβεις σαν αδιαφορία για το άτομό σου. Απλώς έτσι είναι φτιαγμένος…

ΥΔΡΟΧΟΟΣ
Ο Υδροχόος και η προσωπική ελευθερία είναι έννοιες ταυτόσημες. Ο εκπρόσωπος αυτού του ζωδίου θέλει να απλώνεται σαν αέρας, που είναι άλλωστε και το στοιχείο του. Όμως, σε σύγκριση με άλλους ζωδιακούς… υπέρμαχους της ελευθερίας, ο ζωτικός χώρος που απαιτεί ο Υδροχόος για τον εαυτό του είναι σε μεγάλο βαθμό πνευματικός και ψυχολογικός. Θέλει να νιώθει κυρίως συναισθηματικά ελεύθερος, να μην αισθάνεται δηλαδή ότι ο άλλος προσπαθεί να εισβάλλει στην καρδιά του και στο μυαλό του. Και μπορεί πολύ εύκολα να νιώσει απειλημένος ως προς αυτό. Τότε η αντίδρασή του θα είναι να… διπλοκλειδώσει τις πόρτες, αφήνοντάς σε απ’ έξω.

ΙΧΘΕΙΣ
Δεν είναι εύκολο να διαπιστώσεις τα όρια στον ζωτικό χώρο ενός Ιχθύ, κυρίως επειδή δεν τα ξέρει ούτε ο ίδιος. Είναι ελεύθερος, όπως ένα ψαράκι μέσα στο ενυδρείο. Βλέπεις κάθε στιγμή πού βρίσκεται, αλλά είναι αδύνατον να το πιάσεις με τα χέρια, γιατί σου ξεγλιστρά συνεχώς. Έτσι κι εκείνος. Μπορεί να μη σου διακηρύσσει με στόμφο τις απαιτήσεις της προσωπικής του ελευθερίας και ιδιωτικότητας, ούτε να τις διεκδικεί με… τον τσαμπουκά του. Απλώς θα κάνει αυτό που θέλει ή θα σε κλείνει έξω από τον κόσμο του, όποτε του αρέσει… Και θα σε κοιτάζει απορημένος αν αιφνιδιάζεσαι και παραπονιέσαι, χωρίς να καταλαβαίνει προς τι η δυσαρέσκειά σου.




tuned.gr

Και πάλι βρήκα τον λάθος άνθρωπο για να αγαπήσω....!!!!!! Γιατί το κάνουμε αυτό ;

Θύματα του έρωτα πέφτουν πολλές γυναίκες και ερωτεύονται λάθος ανθρώπους. Και αν αυτό συμβεί μία ή δύο φορές, δεν πειράζει.. Όταν όμως οι λάθος σχέσεις είναι συχνό φαινόμενο στη ζωή μιας γυναίκας, τότε κάτι δεν πάει καλά.
Σύμφωνα με το «Journal of Sex Research», οι λόγοι για τους οποίους μία γυναίκα ερωτεύεται τον λάθος άνθρωπο, έχουν να κάνουν με την ίδια και το επίπεδο αυτοεκτίμησης της.

Δεν είναι η κακιά στιγμή που συνάντησε τον λάθος άνθρωπο μια γυναίκα, είναι ότι βλέπει τους άνδρες που θέλει εκείνη να δει με βάση τα δικά της βιώματα, χωρίς να βλέπει ότι υπάρχουν γύρω της και άλλοι άνδρες.

Συνήθως οι γυναίκες πέφτουν στην παγίδα του πρότυπου έχουν στο μυαλό τους καρφωμένο από την παιδική τους ηλικία και το αν αλλάξουν τα πρότυπά τους είναι εξαιρετικά δύσκολο,


Επίσης, είναι πολύ συχνό το φαινόμενο να επιλέγουν το νέο τους σύντροφο με βάση τα χαρακτηριστικά του προηγούμενου, σαν να επιθυμούν να συνεχίσουν την ίδια σχέση.

Το πιο σοβαρό λάθος όμως είναι ότι δεν αξιολογούν αντικειμενικά τις σχέσεις τους. Δηλαδή, θεωρούν ότι πάντα φταίει ο άλλος ή η κακιά στιγμή ή οι συγκυρίες. Η δική τους συμμετοχή στο χωρισμό δε λαμβάνεται ποτέ υπόψη.

Τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο, όταν αναζητούν το πρότυπο του πατέρα τους.

Αν ο μπαμπάς ήταν οξύθυμος ή βίαιος, είναι σχεδόν βέβαιο ότι οι κόρες θα δείχνουν ενδιαφέρον για πιο επιθετικούς χαρακτήρες, με ότι αυτό συνεπάγεται για το μέλλον μιας σχέσης.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, μία γυναίκα θα πρέπει να μένει για ένα διάστημα μόνη της μετά από έναν χωρισμό, πριν μπει σε μία άλλη σχέση. Το διάστημα της ελευθερίας μπορεί να τη δώσει την αυτοπεποίθηση που χρειάζεται και την αυτοεκτίμηση.




onmed.gr

Γιατί φωτογραφίζονταν αγέλαστοι στις παλιές φωτογραφίες ;

Γιατί τα ζευγάρια του στις φωτογραφίες του 19ου αιώνα ήταν σχεδόν... ανέκφραστα;

Ο Αμερικανός συγγραφέας Mark Twain είχε γράψει για αυτό το νιόπαντρο ζευγάρι της φωτογραφίας, που δείχνει σαν να το έχουν στείλει σε... καταναγκαστικά έργα: "Η φωτογραφία είναι το πιο σημαντικό έγγραφο και δεν υπάρχει τίποτε πιο καταδικαστικό από ένα ανόητο χαμόγελο που θα μείνει εκεί για πάντα".

Το γέλιο ήταν για τους... φτωχούς, τους έκφυλους και τους μεθυσμένους

Την άποψη αυτή του Twain υποστήριζαν φυσικά και άλλοι στην εποχή του, οι οποίοι πίστευαν ότι το χαμόγελο κάνει τον άνθρωπο να δείχνει... γελοίος.

Όπως και παλαιότερα στους πίνακες – πορτραίτα (παράδοση την οποία "κληρονόμησε" η φωτογραφία) δύσκολα θα δει κανείς κάποιον με μειδίαμα στο πρόσωπο.

"Τον 17ο αιώνα στην Ευρώπη ήταν διαδεδομένη η άποψη ότι αυτοί που χαμογελούσαν πλατιά ήταν οι φτωχοί, οι έκφυλοι, οι μεθυσμένοι και όσοι ήταν στο χώρο της διασκέδασης" ανέφερε σε άρθρο του ο καλλιτέχνης, συγγραφέας και λέκτορας στη Σχολή Καλών Τεχνών του πανεπιστημίου του Κέμπριτζ Nicholas Jeeves.

Τα χαμόγελα θεωρούνταν ότι παραβίαζαν τα όρια της ευπρέπειας.

Το 1703 ένας Γάλλος συγγραφέας είχε γράψει περιφρονητικά για "ανθρώπους που σηκώνουν το πάνω τους χείλος τόσο ψηλά, που... σχεδόν φαίνονται τα δόντια τους". "Και όχι μόνο είναι αγενές συνέχισε- αλλά γιατί να το κάνουν; Αφού η Φύση μάς έδωσε χείλια για να τα κλείνουμε"



news.gr

Τρίτη 5 Νοεμβρίου 2013

Μεγάλο Εγώ - Μικρό Εγώ......!!!!!!!!!

Ξυπνάτε το πρωί και μετά από λίγο πηγαίνετε στον καθρέπτη. Τι βλέπετε;
Με αυτή την ερώτηση δεν εννοώ τα χαρακτηριστικά σας – μάτια, μύτη στόμα, μαλλιά. Εννοώ ποιό «εγώ» βλέπετε.

Πρέπει να κατανοήσετε ότι είστε μια πολύπλοκη ανθρώπινη ύπαρξη, ανεξαρτήτου ηλικίας – 20, 30 ή περισσοτέρων ετών – είστε σύνθετοι, και αυτό σας κάνει μοναδικούς.

Όταν κοιτάζεστε στον καθρέπτη, αυτό που βασικά βλέπετε είναι η αντανάκλαση μιας από τις δύο βασικές εικόνες σας : είτε μια εικόνα αυτοπεποίθησης που στηρίζεται στην ικανοποίηση παλαιών επιτυχιών που προβάλλετε στο παρόν ή μια εικόνα απογοήτευσης που γέρνει κάτω από το βάρος της μνήμης και την αίσθηση περασμένων αποτυχιών;

Έτσι για να επαναλάβω το ερώτημα, όταν ξυπνάτε το πρωί και μπαίνετε σε αντιπαράθεση εσείς και η εικόνα του εγώ σας, τι βλέπετε; Το ιδανικό θα ήταν το μεγάλο Εγώ σας. Το εγώ που είναι ανεκτικό όταν σφάλλετε, προσανατολισμένο στην ευτυχία και την ευχαρίστηση, ζωντανό με πίστη στο σήμερα.

Μεγάλο Εγώ, μικρό Εγώ. Μέσα σε ένα καρυδότσουφλο, αυτός είναι ο κόσμος σας. Το χρήμα βοηθά, η καλή υγεία είναι κάτι ουσιαστικό, όπως και το περιβάλλον σας. Παρ' όλα αυτά όμως, σε τελική ανάλυση, αυτός είναι ο διαμορφωτής της καθημερινότητας σας, των ημερών, των μηνών και των χρόνων σας;

Όλοι έχετε περάσει μέρες κατά τις οποίες νοιώθατε ότι πετάτε. Μέρες που αισθανόσαστε δυνατοί και χαρούμενοι. Τότε συμμεριζόσασταν τους άλλους και τα βλέπατε όλα όμορφα..

Επίσης όλοι έχετε περάσει μέρες που περπατούσατε στο δρόμο, ενώ στην πραγματικότητα δεν περπατούσατε αλλά σερνόσασταν και νοιώθατε αδύναμοι, καθηλωμένοι στην παιδική ηλικία, μνησίκακοι για οποιονδήποτε συναντούσατε.

Πάρα πολλοί σπαταλούν τις πολύτιμες μέρες τους σε κατάσταση φόβου, ανησυχίας, παίζοντας το παιχνίδι της κατάθλιψης. Επιστρατεύουν αρνητικά συναισθήματα και με αυτό τον τρόπο καταργούν την εσωτερική τους δύναμη. Συμμετέχουν έτσι, σε λάθος λέσχη και παίζουν λάθος παιχνίδι.

Ένας άνθρωπος ωριμάζει συναισθηματικά μέσα από δυσκολίες, μαθαίνοντας από τα λάθη του, ξανασκεπτόμενος και αναθεωρώντας τη φιλοσοφία του. Και αφού σπαταλήσει ένα αξιόλογο μέρος του πάνω στη γη, φτάνει να αποδεχτεί αξίες που δίνουν πραγματικό νόημα στη ζωή του.

Το κλειδί για μια ισορροπημένη ζωή είναι η εικόνα που έχετε για τον εαυτό σας. Η αίσθηση ότι αξίζετε, ότι έχετε δικαιώματα, ότι είστε τόσο αξιόλογοι όσο και ο διπλανός σας, ότι ήρθατε στον κόσμο για να πετύχετε και για να είστε ευτυχισμένοι.

Πολλές προκλήσεις βρίσκονται μπροστά σας. Δεν έχετε παρά να κατευθυνθείτε σε αυτές. Πολλές ήττες βρίσκονται μπροστά σας. Πρέπει να οδηγήσετε τον εαυτό σας να τις ξεπεράσει και να σηκωθεί πάνω, κινώντας για νέες επιτυχίες και ικανοποιήσεις.

Για να ζήσετε ευτυχισμένοι σε οποιαδήποτε ηλικία πρέπει να ξεπεράσετε τις δύσκολες περιόδους σας και να παλέψετε να βρείτε την αυτοπεποίθηση σας. Το να ζείτε με το μικρό εαυτό σας είναι μισή ζωή. Το ζητούμενο είναι να ζείτε μια ζωή με πληρότητα – με το μεγάλο εαυτό σας.

Για να αλλάξετε την κατάσταση σας πρέπει να κάνετε κάτι διαφορετικό- να δημιουργήστε ευκαιρίες για μια καλύτερη ζωή. Και να θυμάστε ότι η ευκαιρία δεν έρχεται από έξω. Εσείς δημιουργείτε την ευκαιρία, ξεκινώντας από μέσα σας.





Νία Θεοφανίδου

Οι 7 αρχές για δημιουργική σκέψη........!!!!!!!!!!!!

Όλα ξεκινάνε από το μυαλό σας, εκεί που βρίσκονται οι επιθυμίες, οι ελπίδες και οι στόχοι.

Πρόσεξε τις σκέψεις σου - γίνονται οι
λέξεις σου.

Πρόσεξε τις λέξεις σου - γίνονται οι
πράξεις σου.

Πρόσεξε τις πράξεις σου – γίνονται οι
συνήθειες σου.

Πρόσεξε τις συνήθειες σου – γίνονται
ο χαρακτήρας σου.

Πρόσεξε το χαρακτήρα σου γιατί θα
γίνει το πεπρωμένο σου.

Όλα ξεκινάνε από το μυαλό σας, εκεί που βρίσκονται οι επιθυμίες, οι ελπίδες και οι στόχοι. Εσείς σχηματοποιείτε τους στόχους σας, χρησιμοποιώντας τη δημιουργική σκέψη.

Η δράση αρχίζει από το μυαλό σας, από τη στιγμή που βάζετε τη σκέψη σας σε κίνηση περνώντας στην πράξη.

Η τέχνη της καθάριας, ορθολογιστικής, προσανατολισμένης σε συγκεκριμένους στόχους σκέψης είναι αυτή που θα σας σπρώξει στο είδος δράσης που εσείς διαλέγετε.

Ακολουθούν 7 αρχές αυτής της προσανατολισμένης σε στόχους σκέψης που θα σας οδηγήσουν σε μια ζωή γεμάτη δράση.

1. Μη χρονοτριβείτε. Μην είστε νωθροί στη σκέψη. Όταν αναβάλλετε κάτι για αύριο και μεθαύριο, καταλήγετε στο ποτέ, πράγμα που μπορεί να σας οδηγήσει σε αδιέξοδο.

2. Μην είστε «άπιστος Θωμάς». Η αμφισβήτηση δικαιολογείται μερικές φορές και σίγουρα δεν μπορείτε να είστε απλοϊκοί και να καταφέρετε να επιβιώσετε στη ζούγκλα της ζωής. Όμως είναι ένας άλλος τύπος άρνησης το να την κάνετε τρόπο ζωής. Η αμφισβήτηση μπορεί να σας οδηγήσει σε μια κατάσταση αδράνειας, όπου ποτέ δεν κάνετε τίποτα, δικαιολογώντας αυτή τη στάση σας με ακόμα περισσότερο σκεπτικισμό, και τελικά βρίσκεστε παγιδευμένοι σε ένα κύκλο άρνησης.

3. Μην υπεκφεύγετε το παρόν. Αυτό είναι πάντα ένας πειρασμός. Αν κατευθύνετε τη σκέψη σας πίσω στο παρελθόν, ίσως μπορέσετε να παραμερίσετε τις αγωνίες που συνδέονται με τον κυκεώνα του σήμερα. Όμως δεν θα ωριμάστε ποτέ δραπετεύοντας στη νοσταλγική σκέψη του χθες ή ενός αύριο που σας φοβίζει που εξαφανίζετε μόλις έρθει. Θα οικοδομήσετε ένα λαμπρό αύριο, όταν ψηλαφείτε τα προβλήματα του σήμερα, αντιμετωπίζοντας τα τρέχοντα εμπόδια όσο καλύτερα μπορείτε.

4. Μην αφήνετε ένα λάθος να σας κάνει ανεπαρκείς. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, γιατί πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι είναι αποτυχημένοι, υποτιμούν τον εαυτό τους και αυτοβασανίζονται για κάποιο λάθος που έκαναν. Μην επιτρέψετε σε μια τέτοια τελειοθηρία να καταστρέψει τη θετική ροή της σκέψης σας. 

Έχετε δικαίωμα να κάνετε λάθος – οποιοδήποτε λάθος - και όμως να αποδέχεστε τον εαυτό σας. Η ανθρώπινη ζωή είναι πολύπλοκη και η πίεση κάτω από την οποία ζει ο κόσμος σημαντική. Όταν κάνετε ένα σφάλμα προσπαθήστε να μην το ξανακάνετε. Μην σπαταλάτε την πολύτιμη σκέψη σας κατηγορώντας τον εαυτό σας.

5. Μην ονειροπολείτε. Βαδίζοντας μέσα σε έναν φανταστικό κόσμο δεν φτάνετε πουθενά. Η σκέψη είναι κάτι άχρηστο στον ονειροπόλο. Είναι φανερό ότι η ονειροπόληση αντιπροσωπεύει την απόδραση από μια πραγματικότητα στην οποία το άτομο νοιώθει να καταβαραθρώνεται, να γίνεται ανίσχυρο. Είναι προτιμότερη η αντιπαράθεση με την πραγματικότητα παρά η αναδίπλωση στο μηδενισμό της ονειροπόλησης. 

Το να καταφεύγετε στην φαντασία από καιρό σε καιρό – όταν αυτό δεν γίνει τρόπος ζωής - όχι μόνο δεν κάνει κακό, αλλά αντίθετα σας αναζωογονεί και ενθαρρύνει την επιστροφή σας στη ρεαλιστική σκέψη. Υπάρχει βέβαια και ο δημιουργικός τρόπος ονειροπόλησης. Για να κάνετε μια διακοπή από τη σκληρή πραγματικότητα κλείστε τα μάτια και φανταστείτε κάτι που θα σας ξεκουράσει, μια ηλιόλουστη παραλία, ένα τοπίο στην εξοχή ή οτιδήποτε άλλο. Μετά όμως πίσω στη ρεαλιστική σκέψη.

6. Μην ψάχνετε για υπεκφυγές. Προσπαθήστε να είστε ευθείς και τίμιοι στη σκέψη σας. Αυτό μπορεί να είναι δύσκολο όταν κάνετε σκέψεις για τους άλλους ανθρώπους, τα προβλήματα τους, τις μάσκες που κατά καιρούς βάζουν και ακόμα περισσότερο όταν σκέπτεστε τον εαυτό σας. Κάποιες φορές δεν είναι εύκολο να δείτε την αλήθεια – για τον εαυτό σας, τους άλλους και τη ζωή γενικά. 

Έχουμε την τάση να ζαχαρώνουμε πολλά πράγματα για να κάνουμε τη ζωή πιο εύγευστη. Ο πόνος που ίσως πρέπει να υποφέρετε, αξίζει όμως τον κόπο. Η σκέψη με υπεκφυγές μπορεί να σας εκτροχιάσει όταν φτάσει ο καιρός να δράσετε έξυπνα και με επιτυχία.

7. Μην υποκύπτετε στην πλήξη. Όταν συμβαίνει αυτό σκοτώνετε ένα μέρος από τη δύναμη σας για ζωή. Είναι έγκλημα να επενδύετε το χρόνο σας στην πλήξη. Είναι μια μεγάλη υποχώρηση, σε μια ελπιδοφόρα περίοδο της ζωής. Στην πραγματικότητα η πλήξη αντιπροσωπεύει μιαν απάρνηση που ξεπηδά από το φόβο. Αν φοβάστε να επωφεληθείτε μιας ευκαιρίας, αν φοβάστε ότι θα ηττηθείτε, θα απορριφτείτε, ότι θα φανείτε κουτός /η, τι θα κάνετε; Τίποτα βέβαια. Και τι είναι συνεπακόλουθο της απραξίας; Η πλήξη.

Λίγοι κανόνες για συμπληρώσουν τη σκέψη σας :
1. Βάλτε ένα στόχο κάθε ημέρα

2. Κάντε ότι μπορείτε για να φτάσετε στον στόχο σας σήμερα.

3. Αν αποτύχετε, μην κατηγορήσετε τον εαυτό σας, αλλά πάρτε έναν καλό ύπνο και βάλτε ένα στόχο για αύριο.

Και μην ξεχνάτε ότι οι στόχοι σας είναι δικοί σας στόχοι, έχουν νόημα για σας και εσείς πρέπει να δράσετε για να τους ικανοποιήσετε.



Νία Θεοφανίδου

Τι είναι διαίσθηση και πως μπορώ να την αυξήσω ;

Η διαίσθηση είναι μια απίστευτη πηγή και ένα δώρο που μας δόθηκε για να μας βοηθήσει.

Δεν συμβαίνει συχνά να σκεπτόμαστε έναν φίλο μας και όταν χτυπάει το τηλέφωνο και το σηκώνουμε, να συνειδητοποιούμε ότι ήταν ακριβώς αυτός; Συχνά δεν μας "χτυπάει καμπανάκι" ότι δεν πρέπει να κάνουμε κάτι και στη συνέχεια όταν το κάνουμε μας βγαίνει "ξινό"; «Ήξερα ότι δεν έπρεπε να τον εμπιστευτώ» λέμε για κάποιον. «Αχ, και το ένιωθα μέσα μου ότι δεν έπρεπε!». Το κάναμε όμως. Ξέραμε τι είναι σωστό. Η διαίσθησή μας, το είπε, αλλά δεν θέλαμε να την πιστέψουμε και την αγνοήσαμε.

Ε, λοιπόν, όταν συμβαίνει αυτό, δεν είναι ποτέ ένα ατύχημα ή μια σύμπτωση. Είμαστε συνδεδεμένοι με τους ανθρώπους και τις καταστάσεις γύρω μας, με τρόπους που τα μάτια, τα αυτιά, η μύτη, το δέρμα και η γλώσσα δεν μπορούν να μας δείξουν, αλλά η διαίσθησή μας μπορεί.

Η διαίσθηση είναι μια απίστευτη πηγή και ένα δώρο που μας δόθηκε για να μας βοηθήσει να ζήσουμε καλύτερα. Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι η διαίσθηση είναι ένα προαίσθημα για το τι συμβαίνει τώρα, όμως είναι κάτι περισσότερο. 

Είναι ένα πολύ εξελιγμένο σύστημα που μας επιτρέπει να μάθουμε περισσότερα απ' όσα μπορούμε να κάνουμε με τις πέντε αισθήσεις μας. Αν σταθούμε μια στιγμή και το αναγνωρίσουμε αυτό, θα αρχίσουμε να συνειδητοποιούμε την απίστευτη προοπτική που έχουμε στα χέρια μας. Έχουμε αυτήν την πολύ καταπληκτική δύναμη!

Αρχικά, ας δούμε τι ορίζεται ως διαίσθηση :
• Διαίσθηση είναι η έμφυτη κλίση μας προς μια συγκεκριμένη συμπεριφορά (σε αντίθεση με μια επίκτητη αντίδραση).

• Μια αίσθηση ή ένα προαίσθημα στο στομάχι, που εμφανίζεται γρήγορα στη συνείδηση χωρίς να έχουμε πλήρη επίγνωση των αιτίων που την προκάλεσαν.

• Η διαίσθηση είναι μια διαδικασία που μας δίνει τη δυνατότητα να γνωρίζουμε κάτι άμεσα χωρίς να το αιτιολογούμε αναλυτικά, γεφυρώνοντας το χάσμα μεταξύ συνειδητού και ασυνείδητου, αλλά και μεταξύ ενστίκτου και λογικής.

Ως απόρροια όμως του πολιτισμού μας, πιστεύουμε ότι ο ορθολογισμός είναι αυτό που θα πρέπει να επικρατήσει κατά τη λήψη των αποφάσεών μας για τα πάντα. Στην ουσία χρειαζόμαστε και τη διαίσθηση και τη λογική για να πάρουμε τις καλύτερες δυνατές αποφάσεις για τους εαυτούς μας, τις επιχειρήσεις μας και τις οικογένειές μας. 

Δυστυχώς, πολλοί από εμάς, ακόμα και όταν βιώνουμε την επιτυχία με αυτό το ενστικτώδες μέρος της ζωής μας, νιώθουμε άβολα με την ιδέα της χρησιμοποίησης της, ως εργαλείο καθοδήγησης. 
Βρισκόμαστε σε δύσκολη θέση να πούμε ότι ακολουθούμε προαισθήματα, έχουμε δυσπιστία στα ενίοτε κρυπτογραφημένα μηνύματα που στέλνει η διαίσθηση μας, και, κατά συνέπεια, μειώνουμε την ικανότητά μας να ενισχύσουμε την δύναμη της, όταν την χρειαζόμαστε περισσότερο! Βέβαια, η δυσφορία μας στην ιδέα της επικαλούμενης διαίσθησής μας βασίζεται σε χιλιετίες πολιτιστικών προκαταλήψεων.

Δεν χρειάζεται να απορρίψουμε την επιστημονική λογική, προκειμένου να επωφεληθούμε από την διαίσθηση. Μπορούμε να τιμήσουμε εξίσου και τα δύο και να αναζητήσουμε την ισορροπία. Με την αναζήτηση αυτής της ισορροπίας θα φέρουμε τελικά το σύνολο των πόρων του εγκεφάλου μας σε δράση. 

Μέχρι περίπου πριν από εκατό χρόνια η επιστήμη δεν είχε καν επίγνωση του ρόλου του ασυνειδήτου μας, αλλά τώρα οι μελέτες δείχνουν ότι μόνο το 20% της φαιάς ουσίας του εγκεφάλου μας είναι αφιερωμένο στις συνειδητές σκέψεις, ενώ το 80% είναι αφιερωμένο στις σκέψεις του ασυνείδητου.

Έτσι, μιλώντας λογικά, πώς θα μπορούσαμε ενδεχομένως να πάρουμε τις καλύτερες αποφάσεις για τον εαυτό μας, χωρίς να συμπεριλάβουμε τα ασυνείδητα μέρη της ύπαρξής μας;

Από την στιγμή που το κατανοήσουμε αυτό και το κάνουμε κτήμα μας, ίσως μπορούμε να ενσωματώσουμε την διαίσθηση στην καθημερινή μας ζωή. Επειδή για μερικούς από εμάς έχει περάσει καιρός, αγνοώντας ή απορρίπτοντας αυτή την πτυχή του εαυτού μας, υπάρχουν μερικοί τρόποι που μπορούμε με επιτυχία να την επανεντάξουμε σε συγκεκριμένες αποφάσεις μας.

Εδώ είναι τρεις τρόποι για να ακούσουμε την εσωτερική φωνή και να της επιτρέψουμε την καθοδήγηση της στην καθημερινή μας ζωή :

1. Κρατάμε ένα ημερολόγιο. Γράφουμε τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας σε χαρτί, ακόμα κι αν πιστεύουμε ότι έχουμε λίγα να καταθέσουμε. Αυτό βοηθά το ασυνείδητο του μυαλού μας να ανοίξει. Μάλιστα μπορεί να εκπλαγούμε, γιατί πολλές φόρες ερχόμαστε αντιμέτωποι με λέξεις και φράσεις γραπτώς, που δεν έχουν νόημα για εμάς ή συναισθηματικές αντιδράσεις που δεν αντιλαμβανόμαστε.

2. Απενεργοποιούμε τον εσωτερικό κριτή μας. Κρατάμε μακριά τις φωνές του εξορθολογισμού που έρχονται από μέσα μας. Αυτή τη φορά, ακούμε χωρίς να κρίνουμε. Αφήνουμε τους εσωτερικούς διάλογους να αναπτυχθούν, χωρίς φόβο ή γελοιοποίηση.

3. Βρίσκουμε ένα μοναχικό μέρος. Ένα μέρος όπου μπορούμε να επιτρέψουμε στα συναισθήματα να ρέουν ελεύθερα, καθώς αποτελεί μέρος στην εξεύρεση και την διατήρηση των δομικών στοιχείων της διαίσθησης. Εδώ επίσης ίσως να θέλουμε να δημιουργήσουμε μια συναισθηματική σύνδεση με ένα αντικείμενο, ένα χρώμα, ένα κομμάτι της μουσικής ή της λογοτεχνίας, κάτι που θα μας επιτρέψει να επεξεργαστούμε τα συναισθήματα που προέρχονται αποκλειστικά από το εσωτερικό μας και δεν φέρουν πνευματικό ή λογικό συλλογισμό.

Οι τρεις αυτές ασκήσεις καταρχάς θα μας βοηθήσουν στη δημιουργία μιας νέας, βαθύτερης σχέσης με τον εαυτό μας, θα μας βοηθήσει να αναγνωριστεί η εσωτερική φωνή και θα μας επιτρέψει να φέρουμε μια πραγματική διαισθητική ευαισθητοποίηση στην ορθολογική καθημερινή μας ζωή.

Κλείνοντας, ένα έχω να σας πω. Την επόμενη φορά που νιώσουμε, πριν κάνουμε κάτι, ένα σφίξιμο στο στομάχι και έχουμε την αίσθηση ότι δεν είναι σωστό ή δεν μας ταιριάζει, απλά το σκεπτόμαστε λιγάκι παραπάνω, πριν το τολμήσουμε!





Υπάρχουν κρυμμένα μηνύματα στις φωνές των ανθρώπων ;

Πώς να διαβάσετε τους ανθρώπους από την φωνή τους !
Οι άνθρωποι, οι οποίοι όπως εγώ έχουν σαν αντικείμενο δουλειάς να είναι σε συνεχή επαφή με άλλους ανθρώπους, όπως και οι σερβιτόροι, οι πωλητές αλλά και οι αστυνομικοί, αναπτύσσουν με φυσικό τρόπο δεξιότητες για να διαβάζουν τους ανθρώπους με μια ματιά ή μέσα από την φωνή τους.

Αποφάσισα λοιπόν να κάνω μια πιο βαθιά έρευνα για να αναπτύξω περισσότερο την δική μου ικανότητα, αλλά να βοηθήσω κι εσάς, δίνοντάς σας κάποιες ιδέες που, αν τις εφαρμόσετε, θα σας βοηθήσουν να αναπτύξετε τη νοοτροπία που απαιτείται για να σας γίνει δεύτερη φύση μια τέτοια ικανότητα.

Για μερικούς από εμάς, είναι επιτακτική ανάγκη να έχουμε μεγαλύτερη αντίληψη στις κοινωνικές μας σχέσεις, λόγω της φύσεως της δουλειάς μας, αλλά αυτό προϋποθέτει να είμαστε σε θέση να αποσπάσουμε τον εαυτό μας συναισθηματικά και να γίνουμε αντικειμενικοί θεατές από μακριά.

Επίσης, θα πρέπει να είμαστε σε θέση να κοιτάξουμε πέρα από το επιφανειακό, αγνοώντας πράγματα όπως είναι π.χ. η φυσική εμφάνιση. Η μεθοδική συλλογή των πληροφοριών και η λεπτομερής ανάλυση, πηγαίνει χέρι-χέρι με την καθαρή σκέψη και την ουδετερότητα.

Όταν λοιπόν συναντάμε τους ανθρώπους, θα πρέπει, πέρα από την φωνή, να δίνουμε ιδιαίτερη προσοχή στις εκφράσεις του προσώπου και ιδιαίτερα στο στόμα.

Παρατηρούμε επίσης τις αλλαγές στις γραμμές του προσώπου τους, ιδιαίτερα στα φρύδια, το μέτωπο και τα χείλη, συντονίζοντας τον εαυτό μας στις λεπτές, σιωπηλές ενδείξεις που περιτυλίγουν τα λόγια τους. Επίσης, τον τρόπο που παρουσιάζονται τα λόγια τους, τις χειρονομίες και τον τόνο της φωνής τους.

Οι δύο βασικές τεχνικές που χρησιμοποιούνται περιλαμβάνουν την δραστική επέμβαση και την παθητική μέθοδο.

Η «επεμβατική» μέθοδος περιλαμβάνει την πολύ επίμονη πρόκληση των ανθρώπων, έτσι ώστε να πάρουμε μια αντίδρασή τους. Σκεφτείτε ότι θέλουμε να μάθουμε κάτι, π.χ. ένα ψέμα. Ρωτάμε λοιπόν, αιφνιδιαστικά σε στιγμή που κάποιος δεν περιμένει, κατευθείαν αυτό που σκεπτόμαστε: «Εσύ έκλεψες το πορτοφόλι;» για να δούμε πως θα αντιδράσουν ή ρωτάμε πολλές ουσιαστικές ερωτήσεις με έναν εκλεπτυσμένο τρόπο. 

Εδώ, θα υποσημειώσω ότι όποιος έχει δει την σειρά «Τhe Mentalist», θα καταλάβει πλήρως την οπτική γωνία αυτής της μεθόδου, καθώς ο πρωταγωνιστής συνήθως βρίσκει τον δολοφόνο από την όποια αντίδραση, στις κατά μέτωπο ερωτήσεις του. Ο τόνος της φωνής και οι κομπασμοί πολλές φορές μαρτυρούν την αλήθεια.

Από την άλλη, η «παθητική» μέθοδος για να διαβάσουμε τους ανθρώπους βασίζεται περισσότερο στην ευαισθητοποίηση και την εστίαση της προσοχής με μη παρεμβατικούς τρόπους. Η διαίσθηση, η παρατήρηση και η λογική είναι τα επαρκή εργαλεία για μια γρήγορη, αλλά ακριβή ανάλυση. Είναι η πιο καλλιτεχνική προσέγγιση που εκφράζει την ουσία ενός ατόμου με μια αναλαμπή. 

Δηλ. κάποιος μας μιλά και τον ακούμε, ενώ ταυτόχρονα αντιλαμβανόμαστε τόσο την ψυχολογική κατάσταση του, όσο και τι ακριβώς κρύβεται κάτω από τα λόγια του. Αν ρωτήσουμε κάποιον που είναι σκυθρωπός τι έχει, σίγουρα θα μας πει «τίποτα», αν δεν θέλει να μας ενοχλήσει. 

Αλλά, πολλές φορές, ο τρόπος που θα πει αυτό το "τίποτα" περικλείει την ανάγκη για έκκληση βοήθειας, για συμπόνια ή απλά ότι θέλει να τον αφήσουμε στον κόσμο του. Μένει σε εμάς να βρούμε τι απ' όλα είναι το πιο πιθανό.

Ο τόνος της φωνής ενός άτομου μπορεί μας στείλει «κρυφά μηνύματα» που διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στο να καθορίσουμε τι πραγματικά λέει. Οι άνθρωποι που είναι γλυκομίλητοι παραδείγματος χάρη, μπορεί να πάσχουν από έλλειψη αυτοπεποίθησης, αλλά αυτό δεν είναι απαραιτήτως και το σωστό. 

Μια γλυκομίλητη φωνή, μπορεί να έχει πολλές διαφορετικές σημασίες σε αντίθεση με μια δυνατή απαιτητική φωνή που υποδηλώνει την ανάγκη να ελέγχει το περιβάλλον. Μια απαλή φωνή θα μπορούσε απλά να σημαίνει ότι ένα άτομο έχει εξαντληθεί, έχει κατάθλιψη ή είναι απαθές. Αλλά θα μπορούσε επίσης να δηλώνει ένα πρόσωπο που έχει μια ήρεμη συμπεριφορά ή αυτοπεποίθηση. 

Για μένα πάντως η γλυκομίλητη φωνή, είναι το κυριότερο όπλο, όταν πρέπει να κάνω του άλλους να ακούνε περισσότερο και να μιλάνε λιγότερο.
Πάντως, είναι σημαντικό να ληφθούν πολλά υπόψη, όταν πρόκειται να «αναγνώσουμε» ανθρώπους. Όταν με τον καιρό αρχίσουμε να παρατηρούμε πιο προσεκτικά και είμαστε σε θέση να αναγνωρίζουμε ορισμένα συμπεριφορικά μοντέλα, μπορούμε να βελτιώσουμε τις υποθέσεις μας, είτε μέσω των άμεσων ερωτήσεων είτε με τη χρήση της παθητικής προσέγγισης. 

Μόνο τότε θα είμαστε σε θέση να καταλήξουμε σε ένα τελικό συμπέρασμα για ένα πρόσωπο. Πέρα από την διασκέδαση και μαζί με την εστίαση και την υπομονή, η διαρκής πρακτική θα δώσει τα σωστά αποτελέσματα.

Ας δούμε λοιπόν ποιά είναι τα τρία χαρακτηριστικά της ανθρώπινης φωνής που θα πρέπει να δώσουμε προσοχή.

Η ΕΝΤΑΣΗ
Συνήθως μία δυνατή φωνή χρησιμοποιείται για να ελέγξει το περιβάλλον και όσους βρίσκονται μέσα σε αυτό. Οι περισσότεροι άνθρωποι συμπεραίνουν, ότι εκείνοι που έχουν δυνατή, βροντερή φωνή δείχνουν αυτοπεποίθηση και σιγουριά. Μπορεί να είναι έτσι, αλλά καλό είναι να γνωρίζουμε ότι μερικοί άνθρωποι φωνάζουν επειδή φοβούνται ότι κανείς δεν θα τους ακούσει αν μιλήσουν πιο χαμηλόφωνα.

Επίσης υπάρχουν πάμπολλοι σκληροί φωνακλάδες, που χρησιμοποιούν την ένταση της φωνής τους για να πτοήσουν και να εκφοβίσουν τους αδύναμους και αφελείς ή να κατευθύνουν τους ανασφαλείς ή τεμπέληδες, που είναι πρόθυμοι ν' αφήσουν κάποιον άλλο να σκεφτεί για λογαριασμό τους.

Το να φωνάζει κάποιος δυνατά θα μπορούσε ακόμη να σημαίνει ότι το χρησιμοποιεί για αντιστάθμισμα σε κάποιο ελάττωμα του, όπως το μικρό ανάστημα ή κάποια σωματική αναπηρία.

Γενικά, όμως, να θυμάστε ότι άνθρωποι με δυνατή, επιβλητική φωνή, που την χρησιμοποιούν με ευγένεια και όπου αρμόζει, έχουν αυτοπεποίθηση. Όσοι κάνουν κακή χρήση της δυνατής φωνής τους, εκφοβίζοντας τους άλλους, είναι συχνά ανασφαλείς οι ίδιοι.

Από την άλλη, μια απαλή φωνή μπορεί να χρησιμοποιηθεί εξίσου για να χειραγωγήσει τους άλλους. Μην ξεγελιέστε αν νομίζετε ότι κάποιος δεν έχει αυτοπεποίθηση, επειδή δε νιώθει την ανάγκη να επιβληθεί στην συζήτηση. Μπορεί, όμως να αποτελεί και δείγμα έπαρσης: «Αν θέλεις να μάθεις τι έχω να πω, θα πρέπει να ακούσεις πιο προσεκτικά».

Η ΧΡΟΙΑ ΤΗΣ ΦΩΝΗΣ
Οι άνθρωποι που είναι "κρύοι" συνήθως έχουν ψυχρές φωνές. Αντιθέτως, τα χαρούμενα άτομα έχουν μια φωνή που ακούγεται ζωηρή. Μια άτονη φωνή πάλι μπορεί να αποκαλύπτει ανία, θυμό, δυσαρέσκεια, απογοήτευση, κατάθλιψη ή ασθένεια.

Αν αναφέρουμε σε κάποιον ένα σημαντικό χαρούμενο συμβάν και πάρουμε μια απρόσμενα ψυχρή απάντηση –εξαιρώντας το γεγονός να είναι αφηρημένος, βαριεστημένος ή λυπημένος– η επίπεδη φωνή του μπορεί να αποτελεί μια προσπάθεια να κρύψει πιο έντονα συναισθήματα, όπως ζήλια ή δυσαρέσκεια.

Επιπρόσθετα, πολλοί άνθρωποι υιοθετούν σνομπ τόνο και εξεζητημένους τρόπους συμπεριφοράς, για να προβάλουν μια εικόνα επιτυχίας, ευφυΐας, πλούτου ή ηθικής ανωτερότητας. Αυτά τα χαρακτηριστικά μπορεί να μην αποτελούν και την πραγματική φύση τους. Αντίθετα, ο φαινομενικά φαντασμένος άνθρωπος μπορεί να είναι απλώς ανασφαλής και να αναζητά επιδοκιμασία και αναγνώριση.

Μερικοί πάλι έχουν το συνήθες να κλαψουρίζουν, ίσως και με διακριτικό τρόπο. Όμως, είτε είναι ανεπαίσθητο, είτε εμφανές, το κλαψούρισμα είναι μία τεχνική που χρησιμοποιείται για να μανουβράρει κανείς τους άλλους χωρίς να τους πιέζει. Συχνά, μ' αυτό τον τρόπο, προσπαθεί κανείς να πάρει αυτό που θέλει, χωρίς να το ζητήσει ανοιχτά.

Η ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΤΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ
Οι άνθρωποι που μιλούν γρήγορα συνήθως είναι αυτοί που είναι μονίμως «κουρδισμένοι» και σε υπερδιέγερση. Ανεξάρτητα από την αιτία, είναι διαπιστωμένο, ότι όσοι μιλάνε μονίμως γρήγορα βιάζονται να εκτιμήσουν και να κρίνουν μία κατάσταση, αλλά και να εκφραστούν. Επομένως, πολλές φορές δεν είναι προσεκτικοί, αλλά παρορμητικοί και επικριτικοί.

Πολλοί άνθρωποι που μιλούν γρήγορα, προσπαθούν να αντισταθμίσουν το αίσθημα ανασφάλειας που τους διακατέχει. Αυτά τα άτομα παρουσιάζουν ενδείξεις χαμηλής αυτοεκτίμησης, όπως νευρική προσωπικότητα και αγωνιώδεις προσπάθειες να τραβήξουν την προσοχή.

Από την άλλη, οι άνθρωποι προσπαθούν να μιλήσουν γρήγορα, όταν ξαφνικά, εκεί που φλυαρούν με την συνηθισμένη τους ταχύτητα, συνειδητοποιήσουν ότι έπεσαν σε κάποια αντίφαση. Όσο περισσότερο ψεύδονται, τόσο πιο γρήγορα βγαίνουν οι λέξεις από τα χείλη τους. Άλλα κόλπα 

Από την άλλη πλευρά, αυτοί που μιλούν αργά ανήκουν συνήθως σε μια από τις εξής δύο κατηγορίες: εκείνους που ακούγονται και φαίνονται άνετοι και ήρεμοι και εκείνους που η αργή ομιλία τους συνδυάζεται με άλλες εξωτερικές και φωνητικές ενδείξεις που φανερώνουν ανησυχία.

Μερικοί άνθρωποι που μιλούν μονίμως αργά, έχουν κάποια σωματική ή πνευματική αναπηρία. Στην τελευταία περίπτωση, η αργή ομιλία συνοδεύεται με ανικανότητα έκφρασης των ιδεών τους.

Επίσης, μπορεί να μιλούν αργά όσοι δεν είναι εξοικειωμένοι με τη γλώσσα, όπως και όσοι νιώθουν άσχημα για το μορφωτικό τους επίπεδο. Ακόμα, η ταχύτητα της ομιλίας διαφέρει ανάλογα με την περιοχή της χώρας.

Οι δάσκαλοι, οι κληρικοί και όσοι μιλούν συχνά σε μεγάλες ομάδες ανθρώπων, μερικές φορές υιοθετούν αργή ομιλία για να εξασφαλίσουν ότι το κοινό τους παρακολουθεί, και μεταφέρουν αυτή τη συνήθεια στις καθημερινές τους συζητήσεις. Μερικές φορές, κάποιος που μιλά αργά εκφράζει συγκατάβαση, αλλά σε αυτή την περίπτωση χρησιμοποιεί εμφανώς σαρκαστικό τόνο.

"Διαβάζοντας τους ανθρώπους" Ph.D. Jo-Ellan Dimitrius




Ρένια Κολιοπάνου