Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2013

8 έξυπνοι τρόποι να καταλαβαίνεις τα μυστικά των άλλων.....!!!!

Τα 8 Είδη της Μη Λεκτικής Επικοινωνίας Έρευνες δείχνουν ότι στην επικοινωνία ο λόγος έχει μόνο 5% δύναμη, ενώ 45% επιρροή στο συνομιλητή μας έχουν οι ιδιότητες της φωνής και της εκφοράς του λόγου, ενώ 50% δύναμη έχει η γλώσσα του σώματος, η βλεμματική επαφή και οι κινήσεις! Απίστευτο; Κι όμως αληθινό ! 

Σύμφωνα με τη Wikipedia η μη λεκτική επικοινωνία ορίζεται ως η διαδικασία επικοινωνίας ανάμεσα σε ανθρώπους μέσω αποστολής και πρόσληψης προφορικών μηνυμάτων χωρίς λέξεις (κυρίως με οπτικές ενδείξεις). Η συμπεριφορά αλλά και διάφορα στοιχεία του λόγου, εκτός από τις λέξεις, μεταφέρουν νοήματα, πολλές φορές ακόμα σημαντικότερα από αυτά που λένε τα λόγια. 

Η μη λεκτική επικοινωνία περιλαμβάνει τον τόνο, τον ρυθμό, την ταχύτητα του λόγου, την ένταση της φωνής αλλά και τις εκφράσεις του προσώπου, τη βλεμματική κίνηση και επαφή, τη στάση του σώματος και τις χειρονομίες, το πόσο κοντά στο συνομιλητή μας στεκόμαστε, αλλά και τη γενικότερη εμφάνιση και ενδυμασία μας. 

1. Έκφραση του προσώπου
Άσχετα με το τι λένε τα λόγια, η κίνηση των ματιών λέει την αλήθεια! Τα μάτια μιλάνε και αποκαλύπτουν μεγάλες αλήθειες! Ξέρετε ότι μπορείτε να κρίνετε αν ένα χαμόγελο είναι αυθεντικό ή ψεύτικο κοιτώντας κατά κύριο λόγο τα μάτια αυτού που χαμογελάει; Ένα χαμόγελο είναι ψεύτικο όταν…. 

Αυτός που χαμογελάει δεν κλείνει καθόλου τα μάτια του (υποχρεωτική μυική κίνηση των ματιών που συνοδεύει το αυθεντικό χαμόγελο) και δεν έχει κίνηση στην περιοχή των ματιών.

Δεν εμφανίζονται οι ψιλές ρυτιδούλες γύρω από τα μάτια.

Φαίνεται η κάτω σειρά των δοντιών (αυτό γίνεται πχ όταν ζητάμε από κάποιον να πει ‘cheese’ και να χαμογελάσει για τη φωτογραφία, όπου τραβάει τους μυς των ζυγωματικών προς τα έξω, αντί προς τα πάνω που είναι η συνηθισμένη φυσική κίνηση). 

2.Χειρονομίες.
Χειρονομείτε όταν μιλάτε; Κάνετε μεγάλες, αδρές κινήσεις με τα χέρια σας; Χρησιμοποιείτε τα δάχτυλά σας για να δείξετε κάτι ή να παραστήσετε «εισαγωγικά» σε μία έκφραση; Κουνάτε το χέρι σε χαιρετισμό; Στέλνετε φιλάκια; Το πώς χειρονομείτε δείχνει κάτι από το χαρακτήρα σας αλλά και τον πολιτισμό απ’ όπου προέρχεστε. 

3. Παρα-γλωσσικά στοιχεία.
Δεν είναι μόνο το τι λέμε που μετράει, αλλά και πώς το λέμε! Κάντε το εξής απλό τεστ: διηγηθείτε το ίδιο γνωστό παιδικό παραμύθι, πχ την Κοκκινοσκουφίτσα σε ένα παιδάκι και τη μία φορά παραστήστε τον λύκο με χοντρή, δυνατή και άγρια φωνή, και την άλλη με ψιλή, ψιθυριστή και γλυκιά φωνή! Μπορείτε να μαντέψτε τις αντιδράσεις του παιδιού; Ή παρατηρήστε τις δικές σας !! 

4. Γλώσσα και Στάση Σώματος. 
Δοκιμάστε να πείτε το ίδιο πράγμα καμπουριάζοντας και τρώγοντας τα νύχια σας τη πρώτη φορά και στέκοντας ευθυτενής με το κεφάλι ψηλά τη δεύτερη! Πώς νιώθετε; Όταν ο συνομιλητής έχει τα χέρια του σταυρωμένα στο στήθος του συνήθως πρόκειται για ''κλειστή'' στάση, που δείχνει εχθρότητα. 
                   
5. Εγγύτητα.
Πόσο κοντά ή πόσο μακριά σας αρέσει να στέκεστε από τον συνομιλητή σας; Ανάλογα με τη χώρα απ’ όπου προέρχονται, οι άνθρωποι χρειάζονται λιγότερο ή περισσότερο προσωπικό χώρο στη συζήτηση. Οι μεσογειακοί λαοί τείνουν να στέκονται πιο κοντά στο συνομιλητή τους σε σχέση με βόρειους λαούς. Από την άλλη, στην κουλτούρα μας το να αγγίξουμε κάποιον ή κάποια πάνω στην κουβέντα θεωρείται φυσιολογικό, στις ΗΠΑ κινδυνεύουμε να μας κακοχαρακτηρίσουν ή σε πιο ακραίες περιστάσεις να μας γίνει μήνυση για σεξουαλική παρενόχληση. 

6. Βλέμμα.
Το βλέμμα λέει πολλά στις κοινωνικές μας επαφές. Κοιτάζετε τον συνομιλητή σας καταπρόσωπο; Χαζεύετε αδιάφορα κάπου πέρα; Ανοιγοκλείνετε νευρικά τα μάτια σας; Ξέρατε ότι όταν συναντάτε άτομα ή πράγματα που σας αρέσουν αυξάνεται και το αυτόματο ανοιγόκλεισμα των ματιών σας και ότι η κόρη του ματιού διαστέλλεται; Παρατηρώντας πώς σας κοιτάει ο άλλος μπορείτε να καταλάβετε αν νιώθει ενδιαφέρον, έλξη, αδιαφορία ή εχθρότητα απέναντί σας. 

7. Αφή. 
Η αφή είναι σημαντική στην επικοινωνία. Μέσω της αφής παίρνουμε τα πρώτα μαθήματα αγάπης από τη μητέρα και τα μηνύματα σιγουριάς και ασφάλειας. Αλλά και η χειραψία λέει πολλά: μια χαλαρή, άτονη, άνευρη χειραψία δηλώνει την πρόθεση και δίνει στοιχεία για την προσωπικότητα αυτού που την κάνει. Αντίστοιχα, ένα δυνατό σφίξιμο, με σιγουριά, δηλώνει άτομο σίγουρο για τον εαυτό του και με αυτοπεποίθηση. 

8. Εξωτερική Εμφάνιση.
Τι βλέπετε στον καθρέφτη σας; Και τι βλέπουν οι άλλοι σε εσάς; Το στυλ των ρούχων, το πόσο στενά ή μακριά είναι, το χρώμα, το χτένισμα των μαλλιών, τα παπούτσια, η εμφάνισή σας από την κορυφή ως τα νύχια προδίδει πολλά για εσάς. Φτηνό και προσεγμένο ντύσιμο; ακριβό και απεριποίητο; Κρυφοί ή φανεροί λεκέδες ή σημάδια φθοράς; Η ψυχολογία των χρωμάτων δείχνει ότι τα χρώματα έχουν διαφορετική επίδραση στη διάθεσή μας. Η συνολική μας εμφάνιση αλλάζει τους φυσιολογικούς ρυθμούς αλλά και την κρίση αυτών που μας κοιτάζουν. Απλώς σκεφτείτε πόσες φορές έχετε σχηματίσει γνώμη για κάποιον από την εξωτερική του εμφάνιση και την πρώτη εντύπωση. 



ksipnistere.blogspot.gr

12 υποδείξεις για αποτελεσματική εργασία με το Φως......!!!

Όταν ο Στηβ ξεκίνησε την ανώτερη επικοινωνία με το Γκρούπ, έδωσε 12 προτάσεις-υποδείξεις για αποτελεσματική εργασία με το Φως, σε πλήρη ενδυνάμωση. Το υλικό βρίσκεται στο βιβλίο Spiritual Psychology (Πνευματική Ψυχολογία) και κατά κανόνα διδάσκεται στο σεμινάριο της πνευματικής ψυχολογίας του Φωτός. 

Εδώ προσφέρουμε αυτές τις πληροφορίες χωρίς χρέωση (χωρίς δηλαδή να χρειαστεί να διαβάσετε όλο το βιβλίο), γιατί νιώθουμε ότι είναι πολύ σημαντικές που μπορεί να βοηθήσουν πολλούς να κρατήσουν την ισορροπίας τους σε μέρες αλλαγής και εξέλιξης που ακολουθούν για όλους μας.

Αυτές οι προτάσεις από το Γκρουπ σχεδιάστηκαν για να σας κάνουν να σκεφτείτε και να επανεξετάσετε τον τρόπο που εργάζεστε και αλληλεπιδράτε με τους ανθρώπους σε πολλούς τομείς. Σας βοηθούν επίσης να γίνετε ξεκάθαροι σχετικά με το τι κάνετε και γιατί. Μα πάνω από όλα σας κρατούν συγκεντρωμένους στο τι είναι σημαντικό σε όλες τις καταστάσεις.

Μέσα στα χρόνια αυτές οι 12 υποδείξεις γίνανε κάτι παραπάνω από προτάσεις για τους θεραπευτές… Γίνανε τρόπος ζωής!

Οι Δώδεκα Υποδείξεις :
(από το βιβλίο Spiritual Psychology του Steve Rother)

Οι ακόλουθες 12 υποδείξεις - προτάσεις για την διευκόλυνση της θεραπείας στην 5η Διάσταση έχουν την πρόθεση και να σας βοηθήσουν καθορίσετε υψηλότερες αλήθειες για τον εαυτό σας όπως και να κρατήσετε την ισορροπία σας ενώ δημιουργείτε χώρο για άλλους να θεραπεύσουν τον εαυτό τους.
                         
1. Εστίαση στην ενδυνάμωση
Η θεραπεία στις υψηλότερες δονήσεις της νέας Γης μπορούν να συμβούν μόνο όταν κάθε ένας κρατά την δική του δύναμή. Αυτό σημαίνει ότι η πρώτη μας μέριμνα και πρόθεση πρέπει να είναι να βρίσκουμε τρόπους να διευκολύνουμε τους άλλους χωρίς να παίρνουμε την δύναμή τους από τους ίδιους.

2. Θεραπεία αφού ζητηθεί
Από εδώ και στο εξής όλες οι θεραπευτικές διευκολύνσεις πρέπει να γίνονται μόνο, μετά από αίτηση (αφού ζητηθούν). Στην καινούρια ενέργεια δεν είναι πλέον δυνατό να προωθηθεί θεραπεία για κάποιον άλλον χωρίς ο ίδιος να το ζητήσει ξεκάθαρα.

3. Πρόθεση
Στην Καινούρια Ενέργεια, μόνο με την υψηλότερη πρόθεση μπορεί μία θεραπεία να προαγχθεί . Θυμηθείτε, στο Νέο Πλανήτη Γη…. δεν θα υπάρχουν πια μυστικά. Έτσι, ως προωθητές-διευκολυντές, πρέπει να επιτρέπουμε τα κίνητρά μας όπως και ο ίδιος μας ο εαυτός να είναι εντελώς διάφανα.

4. Αντίληψη
Καταλάβετε ότι η ασθένεια δεν είναι πάντα σημάδι ότι κάτι πάει λάθος. Υπάρχουν περιπτώσεις που η ασθένεια είναι αναγκαία για να διευκολυνθεί η αλλαγή, και ο ρόλος μας είναι απλώς να βοηθήσουμε να διευκολυνθεί αυτή η διαδικασία. Είναι σημαντικό να αναγνωρίσετε ότι η ασθένεια είναι μόνο μία κατάσταση υγείας, και αυτός που προάγει την θεραπεία πρέπει να μάθει να εργάζεται με όλες τις καταστάσεις, έτσι ώστε να δημιουργήσει περιβάλλοντα όπου υπερισχύει η υγεία.

5. Αλήθεια
Ως διευκολυντές είναι πολύ σημαντικό πάντα να μιλάμε τη δική μας αλήθεια. Έπιπλέον, κάνοντας αυτό, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η αλήθεια είναι πάντα μία εργασία σε εξέλιξη. Έτσι, κάνετε χώρο για ανάπτυξη στα λόγια που μιλάτε, και μιλήστε την αλήθεια σας με τρόπο που επιτρέπει στους άλλους να υποστηρίξουν την δική τους αλήθεια χωρίς να νιώθουν ότι απειλούνται από τη δική σας. Να τιμάτε και να διανθίζετε την αλήθεια όσο κι αν φαίνεται διαφορετική από τη δική σας. Θυμηθείτε - ο ανταγωνισμός είναι μόνο μία ψευδαίσθηση της δυαδικότητας στο Παιχνίδι.

6. Ισορροπημένο Εγώ
Ένα ισορροπημένο Εγώ είναι απαραίτητο για να προωθηθεί μία θεραπεία. Έτσι, ως αυτοί που προάγουν-διευκολύνουν την θεραπεία, είναι απαραίτητο για μας να τσεκάρουμε συχνά το εγώ μας και με ειλικρίνεια να εξετάζουμε τα κίνητρα μας, για τις πράξεις ή τα λόγια μας. Εάν το Εγώ μας μεγαλώνει πάρα πολύ, θα μας αποκόψει από την πηγή μας. Εν τούτοις αν δεν είναι αρκετά μεγάλο, δεν θα πάρουμε ποτέ τη θέση μας ως θεραπευτές.

7. Διάκριση
Πρέπει να μάθουμε να ασκούμε την τέχνη της διάκρισης στο να κάνουμε επιλογές χωρίς κριτική. Να παρακολουθούμε προσεκτικά τι εισέρχεται στο πεδίο μας και να είμαστε σε θέση να επιλέξουμε μόνο αυτά τα πράγματα και τις ιδέες που συμπληρώνουν την δική μας δόνηση. Οτιδήποτε άλλο, πρέπει να απελευθερώνεται χωρίς κριτική. Δεν χρειάζεται να είμαστε κομμάτι από όλα. Κατά προτίμηση, πρέπει να μάθουμε να επιλέγουμε μόνο ότι μας θρέφει και μας φροντίζει

8. Δημιουργώντας ασφαλές μέρος
Τα σοφότερα λόγια που μπορεί να χρησιμοποιήσει ένας διευκολυντής είναι: δεν ξέρω. Οπότε, ακόμα και όταν διδάσκουμε, χρειάζεται να κάνουμε χώρο για την ενδυνάμωση των άλλων. Κανείς από εμάς δεν έχει όλες τις απαντήσεις, αλλά μαζί, όλοι έχουμε πρόσβαση σε όλες τις απαντήσεις,

9. Ευάλωτοι
Το πραγματικό σθένος μας ως θεραπευτές βρίσκεται στο να είμαστε τρωτοί / ευάλωτοι. Το ότι είμαστε άνθρωποι, είναι που μας κάνει εξαιρετικούς. Πρέπει να μάθουμε να επιτρέπουμε σε αυτό να λάμπει μέσα σε όλα όσα κάνουμε και να μοιραζόμαστε τα λάθη μας ανοικτά με τους άλλους. Με αυτό τον τρόπο η εμφανής αδυναμία μας σύντομα θα γίνει η μεγαλύτερη δύναμη μας.

10. Κυριαρχία της σκέψης
Θυμήσου - ίσως δεν έχουμε έλεγχο πάνω στις σκέψεις που εισχωρούν στο κεφάλι μας, αλλά έχουμε απόλυτο έλεγχο στις σκέψεις που αποφασίζουμε να κρατήσουμε στο κεφάλι μας. Κατά συνέπεια, είναι δική μας ευθύνη το να γίνουμε ο κυρίαρχος των δικών μας σκέψεων και να μοιραστούμε την διαδικασία αυτή με αυτούς με τους οποίους δουλεύουμε μαζί.
                        
11. Κίνητρο 
Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβουμε ότι όλοι μας έχουμε το ίδιο βασικό κίνητρο που μας κινητοποιεί. Στην ουσία , όλοι είμαστε σαν μικρά παιδιά, που ψαχουλεύουν μέσα σε ένα σκοτεινό δωμάτιο, ψάχνοντας την πόρτα που θα μας γυρίσει στο Φως. Ο ποιο εύκολος τρόπος να βρούμε το Φως ενώ δεν πληγώνουμε ο ένας τον άλλον είναι να κρατιόμαστε χέρι χέρι.

12. Υπευθυνότητα
Δεν είναι δυνατό να θεραπεύσουμε κάποιον άλλο. Αυτό που είναι δυνατό είναι να δημιουργήσουμε και να προσφέρουμε χώρο, μέσα στον οποίο θα θεραπεύσουν οι άλλοι τον εαυτό τους, εάν το επιλέξουν. Έτσι, μην παίρνετε την ευθύνη για τη θεραπεία κανενός άλλου εκτός από του εαυτού σας. Εάν πιάσετε τον εαυτό σας στραγγισμένο από ενέργεια από τους πελάτες σας, είναι γιατί παίρνετε την ευθύνη της θεραπείας τους. Θυμηθείτε ότι ευθύνη είναι η ισορροπία της δύναμης . Βοηθήστε αυτούς που διευκολύνετε , να πάρουν την ευθύνη της δικής τους θεραπείας έτσι ώστε να κρατήσουν την αληθινή τους δύναμη.




Στιβ Ρόθερ
Μετάφραση: Δέσποινα Οικονόμου
www.lightworker.gr 2008

Ο ιδιαίτερος αριθμος 11 και τι σημαίνει......!!!

               
Πολλοί είναι οι λάτρεις της αριθμολογίας που περιμένουν να δουν τι θα γίνει στις 11 Νοεμβρίου 2011 ώρα 11:11. Σημειωτέο στο παρελθόν συνέβησαν πολλές καταστροφές...

Ο αριθμός 11 θεωρείται ιδιαίτερος αριθμός και αποκαλείται μυστικός σε πολλές απόκρυφες παραδόσεις. Οι Βαβυλώνιοι π.χ. αναφέρουν στο μύθο της δημιουργίας τους, το όνομα ΤΙΑΜΑΤ, με τους 11 δαίμονες του Χάους. Στην Ινδουιστική παράδοση, υπάρχουν 11 μορφές ή ενσαρκώσεις του Ρούντρα, του Κύριου της Καταστροφής.

11/07/2011 έγινε η φονική τραγωδία στην ναυτική βάση Ευάγγελος Φλωράκης στο Μαρί στο Ζύγι

Τρεις διαφορετικές καταστροφές, σε διαφορετικά μέρη του κόσμου και σε διαφορετική ώρα… Τρεις καταστροφές όμως με μια κοινή συνισταμένη… τον μυστικό αριθμό 11…

11 Ιουλίου 2011… Ισχυρή έκρηξη σημειώνεται τα ξημερώματα στη ναυτική βάση της Εθνικής Φρουράς στο Ζύγι της Κύπρου «σκοτώνει» τουλάχιστον 12 άτομα, τραυματίζει πάνω από 60 και προκαλεί σοβαρές καταστροφές στη γύρω περιοχή.

11 Σεπτεμβρίου 2001… Δύο επιβατικά αεροσκάφη υπό τον έλεγχο τρομοκρατών προσκρούουν στους δίδυμους πύργους του Παγκοσμίου Κέντρου Εμπορίου στη Νέα Υόρκη, που καταρρέουν ύστερα από 63 και 100 λεπτά αντίστοιχα. Ένα ακόμα αεροπλάνο προσκρούει στο Πεντάγωνο και ένα συντρίβεται στην ύπαιθρο της Πενσυλβανίας. Ο απολογισμός: περίπου 3000 νεκροί και 3000 τραυματίες. 

11 Μαρτίου 2011… Στις 14:46 ώρα Ιαπωνίας, ισχυρός σεισμός μεγέθους 8,9 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, με επίκεντρο 373χμ από το Τόκυο, πλήττει την βορειοανατολική χώρα. Λίγα λεπτά αργότερα τσουνάμι ύψους 10 μέτρων πλήττει τις περιοχές Miyagi και Fukushima. Ο πιο πρόσφατος απολογισμός είναι 15.365 νεκροί, 5.363 τραυματίες και 8.206 αγνοούμενοι. 

Το μυστικό που κρύβει ο αριθμός 11:

- Η New York City έχει 11 γράμματα

- Το Afghanistan έχει 11 γράμματα

-Το Ramsin Yuseb έχει 11 γράμματα (Ο τρομοκράτης που απείλησε να καταστρέψει τους δίδυμους πύργους το 1993)

-Ο George W Bush έχει 11 γράμματα

Αυτό θα μπορούσε να είναι μια μόνη σύμπτωση, αλλά αυτό παίρνει ενδιαφέρον αν διαβάσετε τα παρακάτω:

- Η Νέα Υόρκη είναι το 11ο κράτος.

- Το πρώτο αεροπλάνο που συντρίβει ενάντια στους δίδυμους πύργους ήταν αριθμός πτήσης 11.

- Η πτήση 11 έφερνε 92 επιβάτες. 9 + 2 = 11

- Η πτήση 77 που χτύπησε επίσης τους δίδυμους πύργους, έφερνε 65 επιβάτες. 6 + 5 = 11

- Η τραγωδία ήταν στις 11 Σεπτεμβρίου, ή 9/11 δεδομένου ότι είναι τώρα γνωστή. 9 + 1+ 1 =11

- Η ημερομηνία είναι ίση με τον αριθμό τηλεφώνου 911 υπηρεσιών αμερικανικής έκτακτης ανάγκης.

Καθαρή σύμπτωση ; Διαβάστε επάνω και αποφασίστε σας :

- Ο συνολικός αριθμός θυμάτων μέσα σε όλα τα αεροπλάνα που ήταν με αεροπειρατές ήταν 254. 2 + 5 + 4 = 11

- 11 Σεπτεμβρίου είναι ημέρα αριθμός 254 (2+5+4=11) του ημερολογιακού έτους.

- Ο βομβαρδισμός της Μαδρίτης πραγματοποιήθηκε στο 3/11/2004. 3 + 1+ 1 + 2 + 4 = 11.

- Η τραγωδία της Μαδρίτης συνέβη 911 ημέρες μετά από το δίδυμο γεγονός πύργων.

Τώρα αυτό είναι όπου τα πράγματα παίρνουν συνολικά μυστηριώδη:

Το αναγνωρισμένο σύμβολο για τις ΗΠΑ, μετά από τα αστέρια & τις λωρίδες, είναι ο αετός.

Ο ακόλουθος στίχος λαμβάνεται από το Koran, το ισλαμικό ιερό βιβλίο:

«έχει γραφτεί ότι ένας γιος της Αραβίας θα ξυπνούσε έναν τρομακτικό αετό. Η οργή του αετού θα γινόταν αισθητή σε όλα τα εδάφη του Αλλάχ ενώ μερικοί από τους ανθρώπους έτρεμαν στην απελπισία που εκείνος χαιρόταν: για την οργή του αετού που καθάρισε τα εδάφη του Αλλάχ και μετά υπήρξε ειρήνη.»Εκείνος ο στίχος είναι αριθμός 9.11 του Koran.

Μη πεπεισμένος για όλο αυτό ακόμα.; Τώρα ακριβώς φτάσαμε στην ουσία του θρίλερ και θα σας σηκωθεί η τρίχα κάγκελο!

Ανοίξτε ένα έγγραφο του Microsoft Word και κάνετε τα παρακάτω :

1. Πληκτρολογήστε με κεφαλαία γράμματα Q33 ΝΥ. Αυτός είναι ο αριθμός πτήσης του πρώτου αεροπλάνου, που χτύπησε τον έναν από τους δίδυμους πύργους.

2. Κάντε bold το Q 33 ΝΥ .

3. Αλλάξτε το μέγεθος του Q 33 NY σε 48 Και εδώ είμαστε

4. Αλλάξτε την γραμματοσειρά σε WINGDINGS

Τρομακτικό!!!

Οι λάτρεις της αριθμολογίας αλλά και εκείνοι της μεταφυσικής, το αποκαλούν «φαινόμενο 11:11». Το γεγονός πως σε λίγες ημέρες το ημερολόγιο θα δείχνει 11 Νοεμβρίου 2011, δηλαδή 11/11/11 έχει πυροδοτήσει δεκάδες σενάρια και θεωρίες συνωμοσίας.
                        
Κατά τη μεταφυσική ερμηνεία, το 11:11 είναι ένα «καμπανάκι» εσωτερικής αφύπνισης που μπορεί να συμβαίνει εντελώς τυχαία, αλλά να επηρεάζει καθοριστικά την πνευματική πορεία του ανθρώπου! Λαμβάνοντας ως δεδομένο πως το 11:11 βρίσκεται ήδη στην κυτταρική μας μνήμη πριν ακόμη γεννηθούμε, οι υποστηρικτές αυτής της θεωρίας λένε πως κάθε φορά συναντάμε το 11:11 αυτά τα κύτταρα μνήμης διεγείρονται. 

Από κάποια χρονική στιγμή και μετά, το άτομο που βιώνει το φαινόμενο, αισθάνεται σαν να έρχεται αντιμέτωπο με μία «ξεχασμένη ανάμνηση»! «Είναι ένα πολύ καλό σημάδι, πως βρισκόμαστε στον σωστό δρόμο πνευματικής αφύπνισης» προσθέτουν!

Στο ίδιο ακριβώς μήκος κύματος κινούνται και οι αυτοαποκαλούμενοι «εργάτες του φωτός» (lightworkers). Οι ίδιοι υποστηρίζουν πως πρόκειται για κάποιες «φωτισμένες ψυχές με ιδιαίτερες ικανότητες, που κατά καιρούς ενσαρκώνονται στη Γη, με σκοπό να βοηθήσουν την ανθρωπότητα να ξεπεράσει τους φόβους της και να βαδίσει σε μια νέα εποχή»! Το 11:11 είναι ο τρόπος μέσα από τον οποίο καταφέρνουν να συγκεντρώνουν «φως» και αποστολή τους να κρατήσουν όσο το δυνατόν περισσότερο «φως» στον πλανήτη Γη!



πηγή: xkarfoma

Πέμπτη 10 Οκτωβρίου 2013

Γράμμα ενός ηλικιωμένου πατέρα στον υιό του......!!!

Εάν μια μέρα με δεις "γέρο"...εάν λερώνομαι όταν τρώω και δεν μπορώ να ντυθώ...έχε υπομονή, θυμήσου πόσο καιρό με πήρε για να σου τα μάθω...

Εάν όταν μιλάω μαζί σου επαναλαμβάνω τα ίδια πράγματα...μην με διακόπτεις...άκουσε με , όταν ήσουν μικρός κάθε μέρα σου διάβαζα το ίδιο παραμύθι μέχρι να σε πάρει ο ύπνος.

Όταν δεν θέλω να πλυθώ μην με μαλώνεις και μην με κάνεις να αισθάνομαι ντροπή...θυμήσου όταν έτρεχα από πίσω σου και έβρισκες δικαιολογίες όταν δεν ήθελες να πλυθείς.

Όταν βλέπεις την άγνοια μου στις νέες τεχνολογίες, δώσε μου χρόνο και μην με κοιτάς ειρωνικά, εγώ είχα όλη την υπομονή να σου μάθω το αλφάβητο; όταν κάποιες φόρες δεν μπορώ να θυμηθώ ή χάνω τον συνειρμό των λέξεων...δώσε μου χρόνο για να θυμηθώ και εάν δεν τα καταφέρνω μην θυμώνεις...το πιο σπουδαίο πράγμα δεν είναι εκείνο που λέω αλλά η ανάγκη που έχω να είμαι μαζί σου και κοντά σου και να με ακούς.

Όταν τα πόδια μου είναι κουρασμένα και δεν μου επιτρέπουν να βαδίσω μην μου συμπεριφέρεσαι σαν να ήμουν ένα "βάρος", έλα κοντά μου με τα δυνατά σου μπράτσα - όπως έκανα εγώ όταν ήσουν μικρός και έκανες τα πρώτα σου βήματα.

Όταν λέω πως θα ήθελα να "πεθάνω"...μην θυμώνεις, μια μέρα θα καταλάβεις τι είναι αυτό που με σπρώχνει να το πω.
Προσπάθησε να καταλάβεις πως στην ηλικία μου δεν ζεις, επιβιώνεις.

Μια μέρα θα ανακαλύψεις που παρόλα τα λάθη μου πάντοτε ήθελα το καλύτερο για σένα για να σου ανοίξω τον δρόμο.

Αφιέρωσε μου λίγο από τον χρόνο σου, δώσε μου λίγο από την υπομονή σου, δώσε μου μια "πλάτη" για να ακουμπήσω το κεφάλι με τον ίδιο τρόπο που το έκανα και εγώ για σένα.

Βοήθησε με να περπατήσω, βοήθησε με να τελειώσω τις ημέρες μου με αγάπη και υπομονή. Σε αντάλλαγμα θα σου δώσω ένα χαμόγελο και την απέραντη αγάπη που πάντα έτρεφα και είχα για σένα.
Σε αγαπώ παιδί μου...



Τρεις γυναίκες............τρία παιδιά.........!!!

Τρεις γυναίκες πήγαν στην πηγή για να πάρουν νερό. Κοντά στην πηγή, σε ένα παγκάκι, ήταν καθισμένος ένας γέροντας που παρατηρούσε , σιωπηλά, και άκουγε τις συζητήσεις τους.

Οι γυναίκες επαινούσαν τα παιδιά τους.
"Ο γιος μου", είπε η πρώτη, "είναι τόσο έξυπνος , γρήγορος και ευέλικτος που κανείς δεν μπορεί να τον συναγωνιστεί".
-"Ο γιος μου" είπε η δεύτερη γυναίκα, "τραγουδάει σαν ένα καναρίνι. Δεν υπάρχει κανένας άλλος στον κόσμο με τέτοια φωνή".

Και εσύ, τι έχεις να πεις για το δικό σου παιδί;ρώτησαν την τρίτη , που ήταν σιωπηλή.
"Δεν ξέρω τι να πω για το παιδί μου", απάντησε η γυναίκα."Είναι ένα καλό παιδί, όπως είναι και άλλα". 
Δεν ξέρει να κάνει τίποτε το ιδιαίτερο...".

Όταν γέμισαν τις στάμνες, οι τρεις γυναίκες πήραν τον δρόμο της επιστροφής για το σπίτι. 
Ο γέροντας, σηκώθηκε και τις ακολούθησε.
Οι στάμνες ήταν τόσο βαριές που τα μπράτσα των γυναικών δυσκολευόντουσαν να τις κρατήσουν.

Κάποια στιγμή σταμάτησαν για να ξεκουραστούν. Εκείνη την στιγμή τις συνάντησαν τρεις νεαροί.

Ο πρώτος αυτοσχεδίασε ένα μικρό "θέαμα" κάνοντας ακροβατικά στον αέρα. Οι γυναίκες έμειναν άφωνες και έκθαμβες : "Τι νέος ευέλικτος !"

Ο δεύτερος νέος άρχισε να τραγουδάει. Είχε μια υπέροχη φωνή σαν το κελάηδημα του καναρινιού.
Οι γυναίκες τον άκουγαν με δάκρυα στα μάτια :"Είναι ένας άγγελος !".

Ο τρίτος νεαρός πλησίασε την μητέρα του, σήκωσε την βαριά στάμνα την έβαλε στους ώμους του και απομακρύνθηκε μαζί με την μητέρα του.

Οι γυναίκες απευθύνθηκαν στον γέροντα:"Λοιπόν τι έχετε να πείτε για τα παιδιά μας;"
"Παιδιά;" αναφώνησε έκθαμβος ο γέροντας."Εγώ είδα μονάχα ένα γιο!"





Το όνειρο.......της ζωής μας..........!!!

Τετάρτη 9 Οκτωβρίου 2013

Ο σκύλος που κάνει όλες τις δουλειές του σπιτιού - Τέλειος......!!!



                             

                                   

JustJesse197

Το γράμμα μιας πιτσιρίκας που συγκλονίζει......!!!!

Υπάρχουν κάποιες ιστορίες που πραγματικά δεν περιγράφονται με λόγια και που σε κάνουν να μη… μπορείς να συγκρατήσεις τα δάκρυα σου. Το γράμμα που ακολουθεί στάλθηκε από μια δασκάλα στα social media και γράφτηκε από ένα μικρό παιδί, που πριν λίγο καιρό έχασε τον πατέρα του με τραγικό τρόπο.

«…Η δασκάλα μας σήμερα, μας ρώτησε πως περάσαμε το καλοκαίρι και όλα τα παιδιά είχαν να της πουν πολύ ωραία πράγματα από τα μέρη που πήγανε διακοπές φέτος, έκτος από κάνα δυο, που οι γονείς τους δεν είχανε λεφτά και δεν πήγανε διακοπές αλλά κάθισαν εδώ και παγαίνανε για μπάνιο με τα πούλμαν του Χαλουλου, με τα οποία πηγαίνει και η γιαγιά μου, όχι για να κάνει μπάνιο αλλά για να κάνει λέει αμμόλουτρα, να της περάσει η μέση της που την πονάει. 

Εμένα όμως η δασκάλα όταν ήρθε η σειρά μου δεν με ρώτησε γιατί ξέρει, όπως το ξέρουν όλοι στη γειτονιά μου, στου Γκυζη, ότι ο μπαμπάς μου έπεσε το καλοκαίρι από την ταράτσα της πολυκατοικίας μας και έφυγε πολύ-πολύ μακριά, πολύ πιο μακριά από εκεί που μπορούν να φτάσουν τα πούλμαν του Χαλουλου ή οποία άλλα πούλμαν.

Αν όμως με ρωτούσε θα είχα να της πω ένα σωρό πράγματα, γιατί πριν να φύγει ο μπαμπάς μου, μας είχαν κόψει το ρεύμα και η μαμά μαγείρευε τάχα μου στο πετρογκαζι, κάτι φαγητά που τα έφερνε κρυφά από την εκκλησία. 

Όμως ο χαζούλιακας ο αδελφός μου, που είναι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνει τι πει να πει να ζητάς ελεημοσύνη, της είπε μια μέρα, γιατί μαμά μαγειρεύεις ξανά το φαγητό, αφού είναι μαγειρευμένο και η μαμά μου έβανε τα κλάματα, επειδή νόμιζε πως ούτε εγώ, ούτε ο αδελφός το είχαμε καταλάβει και νομίζαμε πως τα αγόραζε και τα μαγείρευε από μόνη της, όχι πως στεκότανε στην ουρά να πάρει ένα πιάτο φαί, σαν να ήταν ζητιάνα.

Τότε όμως εγώ έσωσα την κατάσταση και του εξήγησα του χαζού, πως η μαμά δούλευε κάπου σαν μαγείρισσα και πως μαγείρευε εκεί και τα δικά μας φαγητά αλλά επειδή κρύωναν μέχρι να μας τα φέρει, καθόταν και τα ξαναζέσταινε…

Και θα της έλεγα ακόμα της δασκάλας, ότι ο μπαμπάς μου ήταν ένας πολύ περήφανος και μορφωμένος άνθρωπος κι όταν αναγκαστήκαμε να μετακομίσουμε στο σπίτι της γιαγιάς, επειδή μας έδιωξαν από το δικό μας το σπίτι, δεν μπορούσε να το αντέξει, που η γιαγιά τον κατηγορούσε διαρκώς ότι ήταν ανίκανος και ηλίθιος και τεμπέλης και γι αυτό έπαιρνε ένα από τα λίγα βιβλία που του είχαν απομείνει, αφού μετά που έκλεισε το μαγαζί μας, αναγκάστηκε να τα πουλήσει και πήγαινε στο πάρκο, να διαβάσει ολομόναχος.
                    
Εγώ όμως που τον έβλεπα να γυρίζει αργά το βράδυ κατάκοπος, έπεφτα στην αγκαλιά του και τον παρακαλούσα να μου πει τις ιστορίες που ήξερε να αφηγείται όπως κανένας άλλος και του έλεγα, μπαμπά μην δίνεις σημασία που σε λέει αυτή τεμπέλη, γιατί εγώ δεν ξέρω κανέναν άλλον άνθρωπο που να φέρνει στο σπίτι του τόσες ιστορίες, αντίθετα όλοι οι μπαμπάδες των φιλενάδων μου, βαριούνται ακόμα και να χασμουρηθούν όταν τελειώνουν τα δελτία ειδήσεων.

Όμως κανένας δεν δίνει λεφτά για να ακούει ιστορίες και έτσι ο μπαμπάς μου δεν είχε να πληρώσει το κράτος που του εζήταγε ένα σωρό λεφτά και επιπλέον δεν του έδινε ούτε το ρεύμα, ούτε το νερό που φαίνεται ότι ανήκουν στο κράτος και έτσι ο μπαμπάς μου αναγκάστηκε να έρθει μαζί μας, να μείνουμε όλοι μαζί στη γιαγιά και μπορεί μεν να γλίτωσε από το κράτος, δεν γλίτωσε όμως από τη γιαγιά.

Κι ακόμα θα της έλεγα ότι την ημέρα του δεκαπενταύγουστου που φεύγουν όλοι από την Αθήνα για να πάνε σε κάποια παράλια, ο μπαμπάς μου έφυγε μια και καλή, για να ταξιδέψει στις παράλιες του Θεού, με εισιτήριο χωρίς επιστροφή, όπως βγάζουν οι αλβανίδες στα πούλμαν του Χαλουλου, επειδή μετά έρχονται οι άντρες τους και τις παίρνουν με τα αυτοκίνητα τους.

Και θα της έλεγα επίσης ότι λίγες ημέρες πριν να φύγει ο μπαμπάς μου διάβαζε ένα βιβλίο, που το λένε: «Ο Χριστός σταμάτησε στο Εμπολι» και από αυτό μου αφηγούνταν ένα σωρό ιστορίες, για παιδιά σαν εμάς, που ζούσαν σε κάποια άλλη χώρα του κόσμου αλλά που κι εκείνα σαν εμάς, άνηκαν σε έναν άλλο θεό, πολύ κατώτερο από τον Χριστουλη, ο οποίος δυστυχώς δεν έχει τη δύναμη να εξασφαλίσει στα δικά του παιδιά ούτε ένα μπουκάλι γάλα.

Όλα αυτά θα της έλεγα της δασκάλας, αν με ρωτάτε και είμαι βέβαιη ότι θα της φαίνονταν πολύ πιο ενδιαφέροντα από όσα της είπαν τα άλλα παιδιά, που έκαμαν κι αυτό το καλοκαίρι ότι κάμουν συνήθως τα καλοκαιριά όλα τα παιδιά του κόσμου αλλά που δεν τους παίρνει από το μυαλό πως το επόμενο καλοκαίρι ή κάποιο άλλο καλοκαίρι, μπορεί και αυτά να βρεθούν σε μια θέση σαν τη δική μου.

Όμως η δασκάλα δεν με ρώτησε και εγώ δεν της είπα τίποτα.

Αλλά μετά που τελειώσαμε το μάθημα με πήρε παράμερα και με αγκάλιασε, γιατί η δασκάλα μας είναι πολύ τρυφερή και μου είπε ότι ήθελε να μου δείξει κάτι που ήταν μόνο για μένα.

Κατεβήκαμε μαζί στο γραφείο των δάσκαλων και εκεί μου έδωσε μια ωραία καινούρια τσάντα που είχε μέσα όλα τα σχολικά είδη και μου εξήγησε ότι αυτά μου τα έκαμαν δώρο οι δάσκαλοι, επειδή ήμουν η πρώτη μαθήτρια της τάξης μου, την περασμένη χρόνια. 

Εγώ δεν την πίστεψα γιατί ξέρω καλά ότι η δασκάλα μου και οι άλλοι δάσκαλοι ως και η διευθύντρια του σχολειού, που είναι πολύ αυστηρή και της αρέσει το κράτος, με λυπόντουσαν και από λύπηση μου τα χάριζαν.

Γι αυτό γύρισα μετά και της είπα – κυρία άμα τα είχα ανάγκη πραγματικά θα τα έπαιρνα και δεν με πολύ νοιάζει εμένα αν με λυπούνται, ωστόσο να ξέρετε ότι τώρα πια έχουμε αρκετά χρήματα για να αγοράζουμε πράγματα και επιπλέον να πληρώνουμε και το κράτος, που μας ζητεί ολοένα και περισσότερα.

Αυτό της είπα και της γύρισα πίσω την ωραία τσάντα, για να τη δώσει σε κάποιο άλλο παιδί, που ίσως την είχε περισσότερη ανάγκη από μένα.

Φυσικά δεν έκατσα να της εξηγήσω πως μετά που έφυγε ο μπαμπάς μου, η μαμά μου που είναι πολύ όμορφη και τον αγαπούσε παρά-παρα πολύ, ούτε έκλαψε, ούτε παραπονέθηκε, ούτε έβγαλε μια κουβέντα, παρά μάζεψε λίγα πράγματα και αφού μας φίλησε εμένα και τον αδελφό μου, μας είπε ότι θα έφευγε να βρει κάποια δουλεία, για να μην ξανακούσει να της μιλεί η γιαγιά μου έτσι για τον μπαμπά.

Και ενώ ήταν ακόμα στην πόρτα, εμείς ακούσαμε τη γιαγιά που ωρύονταν και της φώναζε – τρελάθηκες μωρή, τι πας να κάνεις ?

Όμως η μαμά μου ούτε που γύρισε να της απαντήσει και έκλεισε πίσω της την πόρτα με βρόντο.

Τώρα έρχεται που και που να μας δει και μας λέει πως έχει βρει μια πολύ καλή δουλεία σε μια άλλη πόλη και όποτε μας επισκέπτεται τα χεριά της είναι γεμάτα δώρα.

Λεφτά μας στέλνει συνεχεία και η γιαγιά μας αγοράζει αρκετά πράγματα και βάζει και κάποια στην άκρη, γιατί λέει ότι έτσι όπως πάμε, ούτε ο διάβολος δεν θα βρίσκει δουλεία σε λίγο καιρό.

Ο αδελφός μου ο μπούρδας τη ρώτησε, αν η μαμά είναι πιο έξυπνη από τον διάβολο και γι αυτό βρήκε δουλεία αλλά η γιαγιά έβαλε τα κλάματα και μουρμούρισε πως η μαμά μας αναγκάζεται να κάμει χειρότερα πράγματα κι από τον διάβολο, για να μας στέλνει αυτά τα λεφτά, να πληρώνουμε το κράτος, που είπαμε ότι τα θέλει όλα δικά του και δεν δίνει δεκάρα για το τι αναγκάζεται να κάμει ο κοσμάκης για να τα βρει…

Όχι, δεν της τα είπα αυτά, γιατί δεν μου αρέσει να κουβεντιάζουν τη μαμά μου, άνθρωποι που δεν έμαθαν ποτέ ποσό ερωτευμένη ήταν με τον μπαμπά μου και ποσό ξετρελαίνονταν να της αφηγείται και αυτηνής ιστορίες και πολλές νύχτες περίμενε να αποκοιμηθώ εγώ, για να πάρει αυτή τη σειρά της να τον ακούει…

Όμως νομίζω πως η δασκάλα μου τα ξέρει όλα αυτά, όπως τα ξέρουν όλοι στη γειτονιά του Γκύζη και ίσως να ξέρει και περισσότερα από μένα, γιατί όταν της είπα ότι χάρη στη μαμά μου έχουμε αρκετά λεφτά και δεν μου χρειάζεται η τσάντα, γύρισε αλλού το πρόσωπο της και δάκρυσε.

Κι εγώ την τράβηξα από το μανίκι και της είπα – μην κλαις κύρια, γιατί μπορεί ο Χριστός να σταμάτησε στου Γκύζη, εγώ όμως θα συνεχίσω και θα πάω παραπέρα.

Ακόμα και αν είναι να το κάνω σαν τη μαμά μου…»




Ο Θεός και τα δεντράκια..........!!!!

Κάποτε ο Θεός έβλεπε δυο φίλους αγαπημένους και πολύ φτωχούς που στο χωράφι ονειρευόντουσαν τι θα κάνανε αν είχαν μία ευκαιρία στη ζωή τους να ευχηθούν .

Τότε τους παρουσιάστηκε και τους έδωσε από ένα δενδράκι, τους είπε να το φυτέψουν και όταν το κάνουν να ευχηθούν από αυτό ό,τι καρπό φανταζόντουσαν..μέχρι να έρθει κάποτε να τους το πάρει πίσω !

Ο ένας λοιπόν φύτεψε το δένδρο και ζήτησε να του δίνει λίρες για καρπό ..ο άλλος ξενύχτησε να σκέπτεται την ευχή που θα έκανε..,μετά το έχωσε στη γη , του σκέπασε με φροντίδα τις ρίζες και του ζήτησε..φίλους. τα δένδρα μεγάλωσαν και έδωσαν καρπούς..

Οι λίρες σκέπαζαν κάθε μέρα το χώμα κάτω του και ο πρώτος τις μάζευε με λαχτάρα σε σωρούς.. Άρχισε να κοιτά ολόγυρα του σκεπτόμενος οτι κάποιος θα τον έβλεπε και θα τον λήστευε.. έπαψε να μιλά στο φίλο του το παιδικό ,έκαμνε λοιπόν λάκους και έθαβε τις λίρες ...και κάθε μέρα το ίδιο..

Ξενυχτούσε φρουρός στο δένδρο του, δεν έτρωγε, δεν κοιμότανε..ούτε καν στην οικογένεια του δεν πήγαινε..

Ό άλλος κάθε μέρα έβλεπε στη ρίζα του δένδρου του ένα φίλο που τον αγκάλιαζε, άκουγε τα προβλήματα του, τον βοηθούσε στο σκάψιμο στο χωράφι και κάθε μέρα γινόντουσαν περισσότεροι.. Τους πήγαινε στο σπίτι του , μοιραζότανε το φαγητό του κι εκείνοι αν και φεύγανε να κάνουν τη ζωή τους πάντα δίπλα του τον βοηθούσαν με κάθε τρόπο..

Τον έκαναν γνώστη πολλών , του έδωσαν ιδέες, του στάθηκαν στις δύσκολες στιγμές και μοιράστηκαν με γλέντια και ευχές τη κάθε χαρά του.

Ένα βράδυ παρουσιάστηκε ο Θεός να πάρει πίσω τα δένδρα..Ο πρώτος πήρε τα τουφέκια να φυλάξει το βιός του..το θαμμένο θησαυρό του..γέρος πια χωρίς κανένα δίπλα του ..Ο Θεός τότε του είπε :

-Δεν ήρθα μόνο για το δενδρο..ήρθα να πάρω κι εσενα..
- Μα γιατί είσαι άδικος Θεέ..δεν χάρηκα τις λίρες μου..
- Χάρηκες ότι ...ήθελες να χαρείς φίλε μου..έκανες την επιλογή σου. Όταν δεν μοιράζεσαι κάτι ουσιαστικά δεν το ζείς..έλα τώρα μαζί μου και άσε τις λίρες να τις χαρούν άλλοι..

Ο άλλος είδε το Θεό, προσκύνησε μπροστά του και τον ευχαρίστησε.
-Θεέ μου σ' ευχαριστώ..γέμισες τη ζωή μου, μου χάρισες χαρά, αγάπη και φίλους.. Τα έζησα όλα.. είμαι έτοιμος να έρθω..αφήνω πίσω στην οικογένεια μου ότι πιο καλό..ανθρώπους να τους σταθούν και να τους αγαπούν..τους φίλους της ζωής μου ..!!

ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ;;;
ΟΤΙ Η ΦΙΛΙΑ ΔΕΝ ΑΓΟΡΑΖΕΤΑΙ ΜΕ ΟΛΟ ΤΟ ΧΡΥΣΑΦΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΑΥΤΟΥ, ΑΛΛΑ ΑΠΟΚΤΙΕΤΑΙ...

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΕΣΑΣ ΤΟΥΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΠΟΥ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΠΟΤΙΖΕΤΕ ΤΟ ΔΕΝΤΡΑΚΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΜΟΥ...




Ο θυμός με το Θεό..........!!!

               
Η ζωή δεν χαρίζεται σε κανέναν. Ο Θεός είναι Ζωή και αυτή η Αρχή Ζωής ρέει μέσα αυτή τη στιγμή. Ο Θεός θέλει να εκφράζεται μέσα από εμάς σαν αρμονία, γαλήνη, ομορφιά και αφθονία. Αυτό αποκαλείται Θεία Βούληση ή τάση της Ζωής.

Αν εγκαταστήσετε στο νου σας αντίσταση στη Ζωή που ρέει μέσα σας, αυτή συναισθηματική συμφόρηση θα δημιουργήσει εμπλοκή στο υποσυνείδητό σας και θα προκαλέσει κάθε είδους αρνητικές καταστάσεις. Η δυστυχία και η αταξία είναι αποτέλεσμα του αρνητικού και καταστροφικού τρόπου σκέψης του ανθρώπου.

Γι' αυτό είναι παράλογο να κατηγορούμε το Θεό για τα προβλήματα και τις αρρώστιες μας !

Πολλοί άνθρωποι αναπτύσσουν συνήθως μέσα τους αντίσταση στη ροή της Ζωής με το να θεωρούν το Θεό υπεύθυνο για την αμαρτία, τις αρρώστιες και γενικά τα βάσανα της ανθρωπότητας. Άλλοι Τον θεωρούν υπεύθυνο για τα δικά τους βάσανα, τον πόνο και την απώλεια αγαπημένων τους προσώπων, την προσωπική τους δυστυχία.

Θυμώνουν με το Θεό, τον οποίο κατηγορούν για όλα τα κακά που τους συμβαίνουν! 

Από τη στιγμή που ένας άνθρωπος αναπτύσσει μέσα του τέτοιες αρνητικές θέσεις απέναντι στο Θεό, θα αισθανθεί αυτόματα την αρνητική επίδραση του υποσυνειδήτου του. Στην πραγματικότητα αυτό που κάνει ο συγκεκριμένος άνθρωπος ισοδυναμεί με αυτοτιμωρία. Η λύση είναι να δει την πραγματικότητα, να απελευθερωθεί από την πλάνη και να πάψει να κατηγορεί και να τα βάζει με οποιονδήποτε άλλον άνθρωπο ή με οποιαδήποτε άλλη δύναμη πέρα από τον εαυτό του.

Διαφορετικά δεν μπορεί να προχωρήσει σε καμία υγιή, ευχάριστη και δημιουργική δραστηριότητα. Μόλις ένας τέτοιος άνθρωπος αρχίσει να νιώθει μέσα του ότι ο Θεός είναι αγάπη, ότι ο φιλεύσπλαχνος πατέρας που παρακολουθεί και οδηγεί τα βήματά του, που τον συντηρεί και τον ενδυναμώνει, η ιδέα και η πίστη ότι ο Θεός αποτελεί την Αρχή της Ζωής θα γίνει αποδεκτή από το υποσυνείδητό τους και το άτομο αυτό θα γνωρίσει την ευλογία με πολλούς τρόπους!

Dr. Josph Murphy (Fellow of the Andhra Research University of India)



Οι Άγγελοι Περπατούν στη Γη........!!!

                                
«… Θα περάσεις μια ακόμα πύλη! Την περνάς, βρίσκεσαι στο δρόμο, η πύλη είναι μπροστά σου. Είναι μια πολύ μεγάλη πύλη, γιατί θα πρέπει να χωρέσει όλα αυτά που έχεις να πάρεις μαζί σου περνώντας… Είναι η Πύλη της Αφθονίας! Αυτό ζήτησες και τώρα βρίσκεται ακριβώς μπροστά σου.

Κι εσύ προχωράς, περπατάς προς τη πύλη, και μια σταματάς, μια κάνεις ένα βήμα πίσω. Όμως για κάθε βήμα πίσω που κάνεις, θα πρέπει να κάνεις άλλα δέκα μπροστά. Και έτσι καθυστερείς την είσοδο σου! Καθυστερείς γιατί δεν έχεις μαζέψει τις αποσκευές που χρειάζεσαι, τα πράγματα που είναι απαραίτητα να πάρεις μαζί σου. Και δεν είναι άλλα, παρά η πίστη, η εμπιστοσύνη! 

Αυτά είναι τα εφόδια, τα καύσιμα που θα σε σπρώξουν να περάσεις τη πύλη, γιατί χωρίς αυτά, οι δυνάμεις σου σε εγκαταλείπουν. Χωρίς αυτά, η θέληση σου εξασθενεί. 

Η ευγνωμοσύνη και η ικανοποίηση που πηγάζουν από μέσα σου σε βοηθούν, πλησιάζεις τη πύλη, αλλά δεν την περνάς, γιατί σου λείπει η πίστη. Η ακλόνητη σιγουριά και η πεποίθηση ότι αξίζεις και μπορείς, να αποκτήσεις ότι θελήσεις! Η πίστη, όχι σε μας, αλλά στην δική σου δύναμη, να δημιουργήσεις ότι επιθυμείς.

… Γι αυτό, θα σου κάνουμε ένα δώρο, ένα μεγάλο δώρο! Θα σε αφήσουμε να περάσεις για λίγο την Πύλη. Μόνο για λίγο, όσο χρειάζεται για να πάρεις μια γεύση!
Μπορείς να περάσεις την Πύλη!
Τι βλέπεις;;; »

Με έκπληξη συνειδητοποίησα, ότι δεν μπορούσα να δω τίποτα. Μετά την είσοδο μου στη Πύλη, όλα χάθηκαν και μόνο φευγαλέα σχέδια και χρώματα άστραφταν μέσα στα μάτια μου.

- Δεν βλέπω τίποτα, είπα σιωπηλά, προσπαθώντας να καταλάβω, τι έκανα λάθος.
Καμιά απάντηση!
- Όμως νιώθω! σκέφτηκα ξαφνικά. Νιώθω όλο αυτό που είναι γύρω μου!
« Τι υπάρχει γύρω σου;»
- Αφθονία!!!

Πράγματι ένιωθα τόσα πολλά, που δεν μπορούσα να τα περιγράψω με λόγια. Τελικά υπάρχουν κάποια πράγματα που μπορείς μόνο να τα νιώσεις, χωρίς να υπάρχει τρόπος να τα περιγράψεις. Όπως η γεύση ενός φρούτου ας πούμε! Πως θα μπορούσες να εξηγήσεις σε κάποιον που δεν ξέρει τα κεράσια, τι γεύση έχουν! Μπορείς να πεις ότι είναι γλυκά, η πικρά η στυφά, αλλά πως ακριβώς να φέρεις την γεύση τους στο στόμα του, μονάχα με τα λόγια;

Δεν ήξερα τι υπήρχε γύρω μου, δεν ήξερα που ακριβώς βρισκόμουν, όμως ήμουν μέσα από την Πύλη της Αφθονίας, και η αίσθηση ήταν συγκλονιστική! Ένιωσα ότι τα έχω όλα, ότι δεν χρειάζομαι τίποτα άλλο, ένιωσα τόσο γεμάτη και ευτυχισμένη!

« Νιώθεις λοιπόν, τόσο όμορφα και είσαι τόσο σίγουρη για την αίσθηση της Αφθονίας που αισθάνεσαι, παρόλο… που δεν βλέπεις τίποτα! Αυτό θέλαμε να καταλάβεις! Κράτησε αυτά τα συναισθήματα που έχεις τώρα, κλείδωσε τα μέσα σου και πάρτα μαζί σου στη καθημερινή σου ζωή.

Έτσι κι εκεί, η αφθονία είναι γύρω σου, αλλά εσύ δε την βλέπεις! Κι αυτό σε αποδυναμώνει. Μάθε λοιπόν ότι δεν χρειάζεται να δεις για να πιστέψεις. 

Τα μάτια του προσώπου είναι υπέροχα εργαλεία για τις ανθρώπινες δραστηριότητες, όμως τα μάτια της ψυχής είναι εκείνα που θα οδηγήσουν στην είσοδο της Πύλης! Συνέχισε να νιώθεις αυτά που νιώθεις τώρα και δέξου με όλη σου τη καρδιά, αυτό που απλόχερα σου προσφέρεται τώρα και πάντα! 

Και τώρα, θα σου δοθεί αυτό που ζήτησες…»
Και καθώς ήμουν συνεπαρμένη από όλα αυτά τα υπέροχα συναισθήματα που πλημμύριζαν όλο μου τι είναι, μια ακτίνα φωτός άρχισε να κατεβαίνει από το πουθενά! Μια λαμπερή ακτίνα, με ένα τόσο παράξενο χρώμα, ένα χρώμα ανεξήγητο, όπως η γεύση του κερασιού που λέγαμε, που δεν μπορείς να τη περιγράψεις σε κάποιον που δεν το ξέρει! 

Σαν να θέλεις να περιγράψεις το κόκκινο σε κάποιον που δεν το έχει δει ποτέ! Σήκωσα το χέρι μου και έπιασα την ακτίνα. Έγινα ένα με την ακτίνα και το φως έφτασε μέχρι τη καρδιά μου. Ένιωσα μια φωτιά να καίει μέσα μου, κι ένα απίστευτο βάρος ανάμεσα στα φρύδια μου.
« Τώρα πιστεύεις;;;»

Δάκρυα άρχισαν να τρέχουν από τα κλειστά μου μάτια. Η συγκίνηση ήταν μεγάλη. Κάτι γινόταν εκεί, κάτι πολύ δυνατό! Πίστη, ευγνωμοσύνη, χαρά, ευτυχία, και μια αίσθηση, ότι ναι, τώρα πια, μπορώ να έχω τα πάντα!
- Ευχαριστώ….

Δεν θυμάμαι αν τo είπα από μέσα μου ή απ έξω μου! Αυτό που θυμάμαι η ευτυχία, η πληρότητα, και η αγάπη με την οποία μου δόθηκε το δώρο, αλλά η αγάπη με την οποία το πήρα! Τόση πολύ αγάπη…

« Τώρα ξέρεις ότι η αφθονία που ζήτησες είναι δική σου. Αρκεί να σηκώσεις το χέρι και να την πάρεις. Αρκεί με τα κατάλληλα εφόδια να περάσεις την Πύλη
Τώρα κατάλαβες, ότι γι αυτό έγιναν όλα! Γιατί για κάθε μεγάλη λύπη που περνάς, για κάθε στενοχώρια που μοιάζει αβάσταχτη, σε περιμένει μια ακόμα Πύλη! Και όσο μεγαλύτερη είναι η Λύπη, τόσο μεγαλύτερη είναι η Πύλη...!! Άλλωστε το έμαθες πρόσφατα! Δεν σου λέμε κάτι καινούριο, σου λέμε κάτι που ήδη ξέρεις και βλέπεις ότι μερικά πράγματα τα ακούς συνέχεια, ξανά και ξανά κάτω από διαφορετικές συνθήκες , μέσα από άλλα στόματα… 

Αρκεί να το καταλάβεις, και να μην σε πάρει από κάτω η Λύπη, γιατί τότε ίσως κλείσει η Πύλη!!!...»
- Ευχαριστώ, με όλη μου τη καρδιά, με όλο μου το είναι… Ευχαριστώ…

Και όπως καθόμουν θέλοντας να παρατείνω όσο γίνεται την απόλαυση, μια ακόμα φωνή που δεν σήκωνε καμιά αντίρρηση ηχούσε στο κεφάλι μου… 
« Σήκω και γράψε το…Σήκω και γράψε το ΤΩΡΑ!»

Ήταν ένα κατά τα άλλα συνηθισμένο, ζεστό μεσημέρι καλοκαιριού, που μετά από ένα δυνατό χαστούκι που έφαγα, ένα χαστούκι από αυτά που σε κάνουν να αναθεωρείς όλη σου τη ζωή , τις σχέσεις σου, τους φίλους και τα ιδανικά σου, έκλεισα τα μάτια και αναρωτήθηκα ακόμα μια φορά : 

Γιατί το περνάω όλο αυτό; Γιατί συνέχεια πρέπει κάτι να μου συμβαίνει; Γιατί όλα γύρω μου καταρρέουν; Επιτέλους, δώστε μου μια απάντηση! Τι πρέπει να μάθω ακόμα; Γιατί… γιατί…γιατί....!!!

Και καθώς άρχισα να βυθίζομαι γλυκά μέσα σε μια όμορφη ζάλη, μια φωνή σταθερή και αποφασιστική, μια φωνή που δεν ήταν δική μου, αλλά ούτε και ξένη, άρχισε να ηχεί καθαρά μέσα στο μυαλό μου.
« Θα περάσεις μια ακόμα Πύλη…..»

Τα υπόλοιπα τα ξέρετε! Ήταν σε μια στιγμή απόγνωσης, μια στιγμή, που απευθύνεσαι σε όλους όσους ξέρεις, αγγέλους, αρχαγγέλους, δασκάλους, στο Θεό… και λαχταράς μια απάντηση, ένα γιατί...!!

Και περιμένεις την απάντηση, χωρίς να ξέρεις αν θα έρθει, χωρίς να πιστεύεις τελικά ότι κάποιος μπορεί να σου απαντήσει! 

Ειλικρινά δεν ξέρω ποιος ήτανε, δεν μπόρεσα να ξεχωρίσω, αλλά ούτε και με ενδιέφερε. Ίσως ήταν ο Ανώτερος μου Εαυτός! Πάντως έχω την αίσθηση πως ήταν πολλοί! Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ και ο Αρχάγγελος Ουριήλ ήταν στη σκέψη μου όταν βάρυνε το τρίτο μου μάτι…

Αυτό που ξέρω είναι πως μας βοηθούν όταν το ζητάμε, πως είναι εκεί όταν τους χρειαζόμαστε! Πως οι άγγελοι, δεν είναι άπιαστα όντα που ζουν στα παραμύθια. Είναι αληθινοί, όσο είμαστε και εμείς και οι δονήσεις τους είναι μαζί μας και επεμβαίνουν όταν τους φωνάξουμε.

Τις προάλλες, η φίλη μου Ελένη που κάνει channeling, μου είπε: ''Βρήκα τίτλο για το νέο σου βιβλίο : ‘Οι άγγελοι περπατούν στη γη''.! Είπα λοιπόν : Μμμ… είναι πολύ ωραίο, ίσως όχι για όλο το βιβλίο, αλλά για κάποιο κεφάλαιο…

Και να που αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας αυτή μου την εμπειρία και να της δώσω αυτό το τίτλο. Εκείνο το απόγευμα, γεμάτη συγκίνηση έστειλα μήνυμα στο φίλο και συν-δημιουργό του καινούριου μου βιβλίου το Μαραχήρ, και του ανακοίνωσα ότι μόλις έγραψα κάποιες σελίδες, οι οποίες δεν ήταν ακριβώς δικής μου έμπνευσης... και μάλιστα, με παρότρυναν να σηκωθώ και να το γράψω αμέσως !

Οι άγγελοι περπατούν στη Γη λοιπόν, και είναι έτοιμοι να μας στηρίξουν ανά πάσα στιγμή! Αυτή την εποχή, περισσότερο από ποτέ κάνουν αισθητή τη παρουσία τους, και δεν είναι λίγοι εκείνοι πού μπορούν πλέον να επικοινωνούν συνειδητά μαζί τους και να μεταφέρουν μηνύματα από την  '' άλλη πλευρά του πέπλου ''.
 
Και όποτε η αμφιβολία, η οποιοδήποτε άλλο εμπόδιο πάει να σκιάσει τη πίστη μου, φέρνω στο μυαλό μου εκείνο το φώς, και νιώθω ξανά την ενέργεια στα χέρια μου.

Και νιώθω ακόμα τόσο τυχερή, που ''κάποιοι'' ασχολήθηκαν μαζί μου, και με πήραν από το χέρι για να μου δείξουν βήμα βήμα, αυτό που το περιορισμένο μου μυαλό δεν μπορούσε να δει :

Πως όλα γίνονται για κάποιο λόγο, και πως η Πύλη της Αφθονίας υπάρχει και είναι τεράστια, και μας περιμένει αν εμείς την αναζητήσουμε και δεν είναι πουθενά αλλού, παρά βαθειά μέσα μας, εκεί που ξέρουμε τι συμβαίνει, ξέρουμε που βρισκόμαστε, χωρίς να χρειάζεται να δούμε η να ακούσουμε για να πειστούμε ! 

Εκεί που τα συναισθήματα γίνονται όλα ένα, και εμείς, σαν ανθρώπινοι άγγελοι, αφήνουμε τα μάτια της ψυχής να δουν πιο καθαρά τις αληθινές μας ανάγκες, εκεί που οι αμφιβολίες και τα εμπόδια σβήνουν γλυκά και χάνονται, μέσα στη μοναδική ενέργεια που επικρατεί, την ειρηνική και δυναμική ενέργεια της αγάπης!



Περιοδικό Angels Voice
Λιάνα Τελειώνη, συγγραφέας
Reiki Master Teacher 

Τρίτη 8 Οκτωβρίου 2013

Πάψε να εκπληρώνεις τις προσδοκίες των άλλων.......!!!!


"Πάψε να εκπληρώνεις τις προσδοκίες των άλλων, γιατί αυτός είναι ο μόνος τρόπος να αυτοκτονήσεις. Δεν βρίσκεσαι εδώ για να εκπληρώσεις τις προσδοκίες κανενός και κανείς άλλος δεν βρίσκεται εδώ για να εκπληρώσει τις δικές σου προσδοκίες. Οι πάντες έχουν παντού προσδοκίες. 

Έχεις τρελαθεί εκπληρώνοντας τις προσδοκίες όλων. Και δεν έχεις εκπληρώσει τις προσδοκίες κανενός. Κανείς δεν είναι ευχαριστημένος. 

Μα οι άνθρωποι που δεν είναι ευτυχισμένοι με τον εαυτό τους δεν γίνεται να είναι ευτυχισμένοι. 

Ό,τι κι αν κάνεις, θα βρουν τον τρόπο να είναι δυσαρεστημένοι μαζί σου, επειδή δε μπορούν να είναι ευτυχισμένοι. Η ευτυχία είναι μια τέχνη που πρέπει κανείς να την μάθει. Αντί να είσαι ευχάριστος στους άλλους, μάθε την τέχνη της ευτυχίας."
Osho



Η Σύγκριση.........!!!!

Ποιος σου είπε ότι το μπαμπού είναι πιο όμορφο από τη βελανιδιά ή η βελανιδιά πιο πολύτιμη από το μπαμπού; Νομίζεις ότι η βελανιδιά θα ήθελε να έχει κούφιο κορμό όπως το μπαμπού; Μήπως το μπαμπού ζηλεύει τη βελανιδιά, επειδή είναι μεγαλύτερη και τα φύλλα της αλλάζουν χρώμα το φθινόπωρο;

Η ιδέα και μόνο δύο δέντρων που αλληλοσυγκρίνονται μοιάζει γελοία και όμως εμείς οι άνθρωποι φαίνεται ότι δυσκολευόμαστε πολύ να κόψουμε αυτή τη συνήθεια.

Πάρ' το απόφαση, πάντα θα υπάρχει κάποιος πιο όμορφος, πιο προικισμένος, πιο δυνατός, πιο έξυπνος ή φαινομενικά, πιο ευτυχισμένος από σένα. Και αντίστροφα, πάντα θα υπάρχουν κάποιοι που υστερούν σε όλα αυτά σε σχέση με σένα.

Ο ΤΡΟΠΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΝΑ ΣΥΓΚΡΙΝΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟΣ ΣΟΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ ΑΝ ΑΞΙΟΠΟΙΕΙΣ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙΣ!

Η σύγκριση φέρνει κατωτερότητα και ανωτερότητα. Όταν δεν συγκρίνεις, τότε όλη η κατωτερότητα και η ανωτερότητα, εξαφανίζονται. Τότε υπάρχεις, είσαι απλώς εκεί.

Ένα μικρός θάμνος ή ένα μεγάλο ψηλό δέντρο, δεν έχει σημασία, είσαι ο εαυτός σου. Είσαι αναγκαίος. Ένα φύλλο χλόης είναι τόσο αναγκαίο, όσο και το μεγαλύτερο αστέρι. Χωρίς το φύλλο της χλόης, ο Θεός θα είναι λιγότερος από αυτό που είναι.

Η φωνή του κούκου είναι τόσο αναγκαία, όσο και κάθε βούδας. Ο κόσμος θα είναι λιγότερος, θα είναι λιγότερο πλούσιος, αν χαθεί ο κούκος.

Φθάνει να κοιτάξεις γύρω σου. Όλα χρειάζονται και όλα ταιριάζουν. Είναι μία οργανική ενότητα. Κανένας δεν βρίσκεται ψηλότερα και κανένας δεν βρίσκεται χαμηλότερα.

Κανένας δεν είναι ανώτερος, κανένας κατώτερος. Όλοι είναι ασύγκριτα μοναδικοί!

OSHO



Δευτέρα 7 Οκτωβρίου 2013

Ένα θαύμα την ημέρα........!!!!

Πώς θα σας φαινότανε, αν κάθε πρωί που ξυπνάτε, αντί να αρχίσετε να σκέφτεστε τα ''βάσανα'' και τα προβλήματα που σας περιμένουν, αντί να κατσουφιάζετε προκαταβολικά για τη κίνηση που θα συναντήσετε, και για τους ιδιότροπους πελάτες που έχετε να αντιμετωπίσετε, αν αντί για όλα αυτά, καθίσετε για λίγο και αναρωτηθείτε: 

« Τι θαύμα θα γίνει σήμερα; Τι καλό θα συμβεί κι αυτή τη μέρα; »

Και έπειτα να αρχίσετε να σκέφτεστε τη μέρα σας, έτσι ακριβώς όπως θα θέλατε να είναι! Δεν θα σας πάρει, παρά μόνο μερικά λεπτά, ακόμα και δευτερόλεπτα αν δεν έχετε χρόνο. Και πώς θα σας φαινότανε, αν όλα αυτά που δείτε με τα μάτια της φαντασίας σας το πρωί, αρχίσουν να συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της ημέρας σας; 

Ευγενικοί πελάτες, χαμογελαστοί συνάδελφοι, εσείς με μια υπέροχη διάθεση, και τελικά ως εκ θαύματος, να γίνει και κάτι αναπάντεχα ευχάριστο, που δεν το περιμένατε με τίποτα! 

Ασφαλώς όλα αυτά, δεν θα είναι καθόλου τυχαία, γιατί δεν υπάρχει πραγματικά αυτή η λέξη, με το νόημα που της δίνουμε. ''Τυχαία'' λέμε εκείνα, που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε με την τετράγωνη και στενή λογική μας. Τίποτα δεν γίνετε τυχαία! Όλα όσα μας συμβαίνουν, είναι αποτέλεσμα δικών μας ενεργειακών εκπομπών, συνειδητών και βέβαια κυρίως ασυνείδητων. 

Ο Νόμος της Έλξης, κινητοποιεί το Νόμο της Συγχρονικότητας, που με τη σειρά του, οργανώνει για μας όλα αυτά που ως τώρα, ονομάζαμε ''τυχαία''....!

Σε οτιδήποτε κι αν δώσουμε τη προσοχή μας, οπουδήποτε εστιάσουμε για πολύ, αυτό προσελκύουμε στην πραγματικότητα μας. Οι σκέψεις και τα συναισθήματα μας έχουν τις ανάλογες δονήσεις, οι οποίες εκπέμπουν τα ανάλογα ''σήματα''. 

Μπορούμε αλλάζοντας τις σκέψεις μας και τον τρόπο που νιώθουμε, να αλλάξουμε όλη τη ζωή μας. Αρκεί να το αντιληφθούμε, και να το ζητήσουμε δυνατά μέσα από τη καρδιά μας. Και να είμαστε πρόθυμοι να δουλέψουμε γι αυτό. Ίσως χρειαστεί να θυσιάσουμε τη βολή μας, τις συνήθειες μας και κυρίως τα παλιά πρότυπα συμπεριφοράς, που μας θέλουν ‘θύματα’, ανήμπορους να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας!

Και βέβαια, ένας από τους καλύτερους τρόπους για να προσελκύσουμε αυτό που επιθυμούμε, είναι η Ευγνωμοσύνη! Νιώθοντας αληθινή ευγνωμοσύνη, για αυτό που θέλουμε να συμβεί, - σαν να έχει ήδη συμβεί - στέλνουμε ξεκάθαρο μήνυμα στο Σύμπαν, ότι το θέλουμε πραγματικά, ότι το περιμένουμε, ότι είμαστε ανοιχτοί να το λάβουμε, και έτσι το Σύμπαν ανταποκρίνεται θετικά στο «αίτημα» μας!

Εκφράζοντας ευγνωμοσύνη ανυψώνουμε τη συχνότητα της ενέργειας μας σε ανώτερα αγγελικά επίπεδα και αναλαμβάνουμε δράση!

Λένε πως η ευγνωμοσύνη είναι το δικό μας δώρο προς το Θεό… Ας το θυμόμαστε αυτό πάντα, στις καλές αλλά και στις δύσκολες στιγμές! Ευχαριστώντας ακόμα και για τα εμπόδια, με ένα μαγικό τρόπο, αρχίζουν όλα να μετατρέπονται σε γεγονότα και καταστάσεις χρήσιμες για το Ανώτερο Καλό μας. Έτσι οι δοκιμασίες εξελίσσονται σε ευκαιρίες, για μια υπέροχη ζωή!

Μπορούμε πραγματικά, να δημιουργήσουμε το δικό μας θαύμα! Γιατί όχι; Ένα θαύμα την ημέρα…



Λιάνα Τελειώνη
www.UrantiaCenter.gr

Τι γίνεται όταν πεθαίνουμε ;

"Νομίζεις ότι μόνο και μόνο επειδή πεθαίνετε, σταματάτε να δημιουργείτε;

Δεν ξέρω. Γι' αυτό σε ρωτάω.
Έχεις δίκιο. Όταν πεθαίνεις, δεν παύεις να δημιουργείς. Το καταλαβαίνεις αυτό;
Ναι.
Ωραία. Ο λόγος τώρα που δεν παύεις να δημιουργείς όταν πεθαίνεις είναι ότι δεν πεθαίνεις ποτέ. Δεν μπορείς να πεθάνεις γιατί είσαι η ίδια η ζωή. Και η ζωή δεν μπορεί να μην είναι ζωή. Επομένως, δεν μπορείς να πεθάνεις. Έτσι, τη στιγμή του θανάτου σου, αυτό που γίνεται είναι... ότι συνεχίζεις να ζεις. 

Γι' αυτό πάρα πολλοί άνθρωποι, όταν "πεθαίνουν", δεν το πιστεύουν, επειδή δε βιώνουν ότι είναι νεκροί. Αντίθετα, αισθάνονται (επειδή είναι) πάρα πολύ ζωντανοί. Υπάρχει λοιπόν κάποια σύγχυση σ' αυτούς. 

Ο Εαυτός μπορεί να βλέπει το σώμα να κείτεται εκεί, σωριασμένο, χωρίς να κουνιέται, κι όμως ο Εαυτός κινείται ξαφνικά σε όλο το χώρο. Συχνά, έχει την εμπειρία ότι κυριολεκτικά πετάει γύρω-γύρω στο δωμάτιο και ύστερα ότι βρίσκεται παντού στο χώρο, ταυτόχρονα. Και όταν επιθυμεί να δει κάτι από κάποια συγκεκριμένη οπτική γωνία, βρίσκεται ξαφνικά να βιώνει αυτό ακριβώς. 

Αν η ψυχή (το όνομα που θα δίνουμε τώρα στον Εαυτό) αναρωτηθεί: "Μα τι γίνεται; Γιατί δεν κουνιέται το σώμα μου;" θα βρεθεί ακριβώς εκεί, να αιωρείται πάνω από το σώμα, παρακολουθώντας την ακινησία του με περιέργεια. 

Αν κάποιος μπει στο δωμάτιο και η ψυχή σκεφτεί : "Ποιος είναι αυτός;" αμέσως η ψυχή θα βρεθεί μπροστά ή δίπλα σ' εκείνο το πρόσωπο.

Έτσι, μέσα σε πολύ σύντομο διάστημα, η ψυχή μαθαίνει ότι μπορεί να πάει παντού, με την ταχύτητα της σκέψης της. Μια αίσθηση απίστευτης ελευθερίας και ελαφράδας καταλαμβάνει την ψυχή και συνήθως της χρειάζεται λίγος χρόνος για να ''συνηθίσει'' όλο αυτό το στριφογύρισμα με την κάθε της σκέψη.
Αν το άτομο είχε παιδιά και σκεφτεί εκείνα τα παιδιά, αμέσως η ψυχή βρίσκεται κοντά τους, όπου κι αν βρίσκονται. Έτσι μαθαίνει ότι όχι μόνο μπορεί να βρεθεί όπου θέλει με την ταχύτητα της σκέψης, αλλά ότι μπορεί να βρίσκεται σε δυο διαφορετικά μέρη ταυτόχρονα. Ή σε τρία. Ή σε πέντε. Μπορεί να υπάρχει, να παρατηρεί και να κάνει πράγματα σ' αυτά τα μέρη την ίδια στιγμή, χωρίς καμιά δυσκολία ή σύγχυση. Ύστερα, η ψυχή μπορεί να 'ξαναενώσει' τα μέρη της, επιστρέφοντας ξανά σε ένα χώρο, απλώς και μόνο με το να εστιάσει ξανά τη σκέψη της. 

Η ψυχή θυμάται στη μεταθανάτια ζωή αυτό που θα ήταν καλό να θυμάται και σε τούτη: ότι κάθε αποτέλεσμα δημιουργείται με τη σκέψη και ότι η εκδήλωση είναι αποτέλεσμα της πρόθεσης. 

Αυτό στο οποίο εστιάζομαι, αυτό το οποίο είναι η πρόθεσή μου, γίνεται η πραγματικότητά μου.
Ακριβώς. Το μόνο που διαφέρει είναι η ταχύτητα με την οποία βιώνεις το αποτέλεσμα. Στην υλική ζωή, μπορεί να μεσολαβεί ένα χρονικό διάστημα ανάμεσα στη σκέψη και στην εμπειρία. Στη σφαίρα του πνεύματος δεν υπάρχει αυτό το διάστημα. Τα αποτελέσματα είναι άμεσα".





Συζήτηση με το Θεό - 3 
Neale Donald Walsch
Η Δυναμική της Επιτυχίας
Urantia Center

Το Μυστικό είναι να Πεθάνεις πριν Πεθάνεις......!!!

               

Μια άλλη πλευρά του συναισθηματικού πόνου που αποτελεί εγγενές μέρος του εγωικού νου είναι μια βαθιά αίσθηση έλλειψης ή ατέλειας, μια αίσθηση μη πληρότητας. Σε κάποιους ανθρώπους αυτό είναι συνειδητό, σε άλλους ασυνείδητο. Αν είναι συνειδητό, εκδηλώνεται με ένα ανησυχητικό και μόνιμο αίσθημα απαξίας και ανεπάρκειας. 

Αν είναι ασυνείδητο, γίνεται αισθητό έμμεσα, σαν μια έντονη επιθυμία και ανάγκη. Και στις δύο περιπτώσεις οι άνθρωποι μπαίνουν συχνά σε μια ψυχαναγκαστική επιδίωξη να ικανοποιήσουν το εγώ και σε μια αναζήτηση πραγμάτων με τα οποία θα ταυτιστούν για να γεμίσουν αυτή την τρύπα που αισθάνονται μέσα τους.

Έτσι, πασχίζουν να αποκτήσουν περιουσία, χρήματα, επιτυχία, εξουσία, αναγνώριση ή μια ιδιαίτερη σχέση, βασικά για να μπορέσουν να νιώσουν καλύτερα για τον εαυτό τους, να νιώσουν πλήρεις.

Όμως, ακόμα κι όταν τα αποκτούν όλα αυτά, σύντομα ανακαλύπτουν ότι η τρύπα είναι ακόμα εκεί, ότι δεν έχει πάτο. Τότε βρίσκονται σε πολύ δύσκολη θέση γιατί δεν μπορούν πια να εξαπατούν τον εαυτό τους. Ή, μάλλον, μπορούν, αλλά τους είναι όλο και πιο δύσκολο.

Όσο ο εγωικός νους κυβερνάει τη ζωή σου, δεν μπορείς να είσαι πραγματικά ήσυχος, δεν μπορείς να είσαι ήρεμος ή ικανοποιημένος, παρά μόνο για σύντομα διαλείμματα, όταν αποκτάς αυτό που θέλεις, όταν ένας πόθος σου έχει μόλις εκπληρωθεί.

Το εγώ ταυτίζεται με εξωτερικά πράγματα. Χρειάζεται να δέχεται υπεράσπιση και να τρέφεται συνεχώς. Οι πιο κοινές ταυτίσεις του εγώ έχουν να κάνουν με τα υπάρχοντά σου, με τη δουλειά που κάνεις, με την κοινωνική θέση και αναγνώριση, τη γνώση και την παιδεία, την εξωτερική εμφάνιση, τις ιδιαίτερες ικανότητες, τις σχέσεις, την προσωπική και οικογενειακή ιστορία, τα συστήματα πεποιθήσεων, και συχνά επίσης με πολιτικές, εθνικιστικές, φυλετικές, θρησκευτικές και άλλες συλλογικές ταυτίσεις. Τίποτε απ’ όλα αυτά δεν είσαι εσύ.

Σου φαίνεται τρομακτικό αυτό; Ή μήπως σε ανακουφίζει που το μαθαίνεις; Αργά ή γρήγορα, θα χρειαστεί να τα εγκαταλείψεις όλα αυτά.
Ίσως ακόμα να σου φαίνεται δύσκολο να το πιστέψεις, και σίγουρα δε σου ζητάω να πιστέψεις ότι η ταυτότητά σου δεν μπορεί να βρεθεί σε οποιοδήποτε από αυτά τα πράγματα. Θα μάθεις μόνος σου την αλήθεια αυτού που σου λέω. Θα τη μάθεις την τελευταία στιγμή, όταν θα νιώθεις το θάνατο να πλησιάζει. Ο θάνατος σε απογυμνώνει από όλα αυτά που δεν είσαι εσύ.

Τα μυστικό της ζωής είναι «να πεθάνεις πριν πεθάνεις» - και να ανακαλύψεις ότι δεν υπάρχει θάνατος.



Η Δύναμη του Τώρα
Eckhart Tolle
Η Δυναμική της Επιτυχίας